Сәуле досжанова өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Сенің бейнең асыл нұрдан жаралған,Көрсем болды әлдилейді сан арман,Жанарыңнан мейірім-шуақ төгіліп,Шартарапқа махаббат боп таралған.Ал, келбетің жаңа..

Өн бойымда тамырлармен аққан қанның солқылын,Сезіп тұрып, сағынышпен, жүрегіммен толқыдым.Хан Тәңірі баурайында туған көркем елігім,Неге жар боп..

Жаныммен сүйдім, тәніммен сүйдім өзіңді,Тастан да берік жан едің неткен төзімді.Мен барда қалқам толтырма жасқа көзіңді,Жүрекке жазып отырам күнде..

Жаңа ғана естісем де даусыңды,Қайта аңсадым, дегбірім де таусылды.Кімдер қалай қабылдайды, бәрібір,Басымдағы таңғажайып маусымды.Мына шексіз..

«Сәлем!», – дедің, неге суық сәлемің?Жарқылдаған, аңқылдаған жан едің.Үніңдегі ызғар мені тоңдырып,Ойран-топан болды ішкі әлемім.Жайсыз хабар естідің..

Сұрасаң сырдың дерегін,Сен ғана едің керегім.Тірлікте алыс жүргенмен,Түсімде күнде көремін.Жүректе ғажап өлеңің,Басыңда әппақ желегің,Бақыттан ұшып..

Келеді көктем, толқиды тағы қыр гүлі,Жанымды менің тербетер сәулем жыр мұңы.Салқындығыңды сезетін болса жүрегім,Жоқ болып кетем бір күні....Жоқ болып..

Мен сүйген ару, қазақтың ғажап бір қызы,Жарқырай берсін аспанда жанып жұлдызың.Аруы едің Алматы менен Ақтамның,Шақырды жолға жүректі аңсап жатқан..

Шын сүйдім сені, Аяулым менің ақылдым,Кеудемде ешбір айықпайтұғын жатыр мұң.Қаңтарда қалған көңілді мынау жібітіп,Көктемге қарай шақырдың.Жұлдыздар..

Сенің бейнең асыл нұрдан жаралған,Көрсем болы, әлдилейді сан арман.Жанарыңнан мейірім, шуақ төгіліп,Шартарапқа махаббатпен таралған.Ал, келбетің жаңа..

Есіме алсам өртеніп жанам, күйемін,Сабырлым менің, киелім.Торыққан кезде елестеп, Махаббатыңмен сүйедің.Қиналсам тұрдың алдымда,Ауырсам шипа болдың..

Шексіз сүйдім мен өзіңді ардақтым,Арамызда өтті жылдар жалғап мұң.Қасіретін арқалап ап Жер-көктің, Армандармен тербетіліп мен кеттім.Ақша бұлтпен..

Жылдар бойы көңілімде жаңғырып,Атың жүрді, қиял кетті қаңғырып.Үзілгенде үміт жібі жарқ еттің,Айырылмаспын енді өзіңнен мәңгілік.Сау тамтық жоқ..

Мына шулы әлемнен безінейік,Жан баспаған бір жерде кезігейік.Ұмытайық барлығын кешегінің, Алабұртқан жастардай сезінейік.Жүр, солай бір сапарға..

Жұлдызымыз қиыспай зарықтырдың,Тағдыр кештеу әйтеуір жолықтырдым.Кездескенде сен неге қысыласың,Осылай мені кейде тарықтырдың.Жұлдызымыз аспанда..

Күрсінбеші!Неге осынша күрсіндің?!Жеткізе алмай отырсың ба, бір сырды?Бір жаманат еститіндей жүрегім,Неге, неге үдетті екен дүрсілді.Күрсінбеші!Мен..

Енді білдім, дүниеде Сен екенсің бір кемім,Сені көрмей, сені білмей қалай өмір сүргемін.Жарым етіп, жаныма ертіп жүретіндей еркем ең,Қолым жетпей..

Ешкімге айта алмайтын,Дертімді менің ұғар кім?Тауларға айқайлайтын,Қияли болған шығармын.Сезімім жанды жүдетіп,Тәбет те кетті тартылып.Ғашықтық..

Анадан артық туған асылымсың,Жүректі баурап алған ғашығымсың.Құдай-ау, өзіңе де айта алмаймын,Адам түгіл Ай, Күннен жасырынсың.Өзегім өртенеді..

Өзімді-өзім мұңлық жандай сезінгем,Жалғыздықтың қасіретімен езілгем.Туған жердің қызыл гүлін ұсынып,Сені сүйгем сонау бала кезімнен.Көңілімнің қайта..

Тағдырымыз ешқашан қосылмайды,Күйіп кетем, ойласам осы жайды.Сен менің бұйырмайтын сыңарымсың,Мен біреудің жарымын басыбайлы.Көмекейге ащы өксік..

Жанымдасың, бірақ қолым жетпейді,Көкірегімнен бір сағыныш кетпейді.Алты алашты сөзбен тосқан жігіт ем,Саған ғана неге сөзім өтпейді.Саған ғана менің..

Асыл бейне – Хауа анаға ұқсатқам,Елі сүйген босата алмай құшақтан.Қарашада туған Айдай көріндің,Алматыға келіп қонған ұшақтан.Қызыл гүлдей құлпыратын..

Есімде сол бір қара түн, Қайыңға бірге баратын, Жұлдыздар жымың қағатын,Ұшарға болмай қанатым,Жүрегім дүрсіл қағатын,Жанарым жасқа толатын,Қол жетпей..

Махаббат мәңгі өлмейді,Сағыныш жанды тербейді.Өзіңді енді ешкімнен,Жасырғым менің келмейді. Күттім мен ұзақ ғасырдан,Парасатына бас..