Нұрлан мәукен туралы Өлеңдер ✍️

Ілмек бойынша іздеу:

Өлеңдер: 304

Бозбала күн
Бозбала күнАз, қарағым,Аз ғана күнМəз боламын, Жадыратып жаз қабағын.Қылығына қыз баланыңЖүз күйiп, мың мұз боламын.Жапан кезiп, iз қарадым – Жан..
©  Нұрлан МƏУКЕН
Қара мойнақ кекiлiк,
Қара мойнақ кекiлiк,«Қарайла» де өтiнiп.Тарғыл-тарғыл тастарданТағдыры жүр секiрiп.Тарғыл бауыр кекiлiк,Тартты қайда бекiнiп?Қылтың-қылтың..
©  Нұрлан МƏУКЕН
Тағдырымды бердiм саған...
Тағдырымды бердiм саған:Тамырымды терең ет,Тереңiмдi кемел ет.өлеңiмдi өзiң ет,өмiрiмдi өлең ет.Тағдырымды бердiм саған:Қара көзде нұр жайнап,Қос..
©  Нұрлан МƏУКЕН
«Кешiр» десем, кескектейдi кесiрлi үн...
«Кешiр» десем, кескектейдi кесiрлi үн, Ертелi-кеш бiр нүктеге тесiлдiм.Суы қайтқан секiлдi едi Ертiстiң – Ентiгi əлi басылмапты Есiлдiң.Күнi бойы..
©  Нұрлан МƏУКЕН
Сол бiр күз едi…
Сол бiр күз едi…Сол бiр сары жапырақтай қыз едi.Ол лүп еткен самалмен сарыуайымын шегiп,Лып еткен күнмен бойын түзедi.Сол бiр сары жапырақ едi…Ол..
©  Нұрлан МƏУКЕН
Ойдым-ойдым ойпаттың
Ойдым-ойдым ойпаттыңОй жағына бiр қондым.Қожыр-қожыр таулардыңҚыр жағына бiр қондым.Былдыр-былдыр бұлақтыңБас жағына бiр қондым.Сылдыр-сылдыр..
©  Нұрлан МƏУКЕН
Жұқарған жүйке сыр бердi...
Жұқарған жүйке сыр бердi,Жүрегiм шаншып үлгердi – Бiр көрiп қалдым аспанды,Бiр көрiп қалдым гүлдердi.Жалтылдап өтер жасындай,Күндерден аптық..
©  Нұрлан МƏУКЕН
Аза-мұңым үндемей жұтамын да...
Аза-мұңым үндемей жұтамын да,Арманымды сыбырлап айтып қоям.Қонған құспын қайыңның бұтағында,Қанатымды қағуды қайтiп қоям…Жылағаны, күлгенi бiрдей..
©  Нұрлан МƏУКЕН
Жалғыздықтың бары да жанға уаныш.
Жалғыздықтың бары да жанға уаныш.Басу айтып, бас изеп қалды таныс.Арамызда теңiз бар арпалысқан,Толқынына көмiлдiк – сол қуаныш.Оқ кетiре бiлмедi..
©  Нұрлан МƏУКЕН
Жүрегiмнен өткiздiм бе бəрiн…
Жүрегiмнен өткiздiм бе бəрiн… Жан-дүнием ауырады, жарым.Жасын болып жарқ етер ме жалған,Жалт бұрылып жоғалар ма əлiм…Жүрек тұсым сыздайды кеп..
©  Нұрлан МƏУКЕН
Қолаң шашы төгiлдi...
Қолаң шашы төгiлдi,Көз жасын да көргейсiң.Аш күзендей бүгiлдi – «Алғыншым» деп бiлгейсiң.Жетiм сорлы жылайды,Жұбататын жаны – сен.Жылы сөзiң..
©  Нұрлан МƏУКЕН
Көшкен бұлтты жамылды күн...
Көшкен бұлтты жамылды күн,Аспан төрi абың-күбiң.Шаяр шалдың шабындығынТалмас болды қарым бүгiн.Шалғыны алып, шыңдап алдым,Жүзiн шертiп тыңдап..
©  Нұрлан МƏУКЕН
Алматының ақ қары...
Алматының ақ қарыТүн айналып қап-қара.Басы айналған бақтарыКүн айналып атқора.Алматының ақпаныТүске дейiн мүйiз.Кəрлi қыстың қақпаныТүстен кейiн..
©  Нұрлан МƏУКЕН
Қою түн, қашпа менен...
Қою түн, қашпа менен,Жапырағын жатқанда тастап емен,Жылап-жылап басылған жел соңынанАспаным ағыл-тегiл бастар өлең…Қап-қара, қара бояу, қалың..
©  Нұрлан МƏУКЕН
Түн баласын тыңдағасын...
Түн баласын тыңдағасын,Мұң-наласын мұңдағасын,Күннен бетер күңiренесiң,Желден бетер жынданасың.Аңтарылып ай бағасың,Қаңтарылып ой бағасың,Бұлақ болып..
©  Нұрлан МƏУКЕН
Ұғатұғын мұңды əндi..
Ұғатұғын мұңды əндi,Ұяң мiнез кiм қалды? Жұмбақ айтқыш жұлдыз бенҰяты аз түн қалды…Тыңдай-тыңдай мұңды өлең,Қарыс белден сынды емен.Құлап түстi..
©  Нұрлан МƏУКЕН
Қырда бiр жол бар – қобыз мойын...
Қырда бiр жол бар – қобыз мойын,Ойда бiр жол бар – өгiз мойын,Таңдауын таппай тарпаң боп жүргенБойда бiр жын бар – сегiз мойын…Сайда бiр iз бар –..
©  Нұрлан МƏУКЕН
Мағжаннан қалған махаббат,
Мағжаннан қалған махаббат,Мазамды менiң ал мəңгi,Қаңтарда жүрген қаталапҚарақтан хабар жолданды…От па едi, мұздай су ма едi, Ыстық-суығына оралды.Бал..
©  Нұрлан МƏУКЕН
Пай-пай, шiркiн, пай-пай-ай, пайғамбар-ай!
Пай-пай, шiркiн, пай-пай-ай, пайғамбар-ай!Бұ жалғанды құраған ойдан қалай…Күмiс тiндi суырған Күннен қалай?Аппақ нұрды ақтарған Айдан қалай?…Осы ма..
©  Нұрлан МƏУКЕН
Таудан аққан тасқын су....
Таудан аққан тасқын су,Томар боп кеттi тастағым.Аптығыңды басқын, шу,Айдалаға қашпағын.Бұзаубастың басынаСын туғандай болды ғой.Жүрегiмнiң басынаМұң..
©  Нұрлан МƏУКЕН
Пəс, пəс көңiл, пəс көңiл…
Пəс, пəс көңiл, пəс көңiл…Тарланыңды аш, көңiл.Тарлаулыға қаш, көңiл.Пəлегiңнен ащы өмiр – Жын-ойнаққа бас не бiр…Жар сап айтсаң, жел тұрсын.Зар сап..
©  Нұрлан МƏУКЕН
Тамшы тұр iлiнiп бұтаққа.
Тамшы тұр iлiнiп бұтаққа.Қоңыр күз, жанымды жұтатпа.Мұң толы жүрекпен ұйыдымСен айтқан толассыз лұғатқа.Құлағым тiгемiн сазыңа,Жасай бер жаһанға..
©  Нұрлан МƏУКЕН
Қу қиялым, қума менi...
Қу қиялым, қума менi,қияндарға есiмдi ап.Сенсiз де өмiр думан едi, Қоясың ба сесiмдi ап…Шайыр iшкен шарап дəмiнКөп таттым ба осы мен? Аш қасқырдай..
©  Нұрлан МƏУКЕН
Тереземе телмiре түн...
Тереземе телмiре түн,Телмеңдеген сен бiр жетiм – Аяй сүйген ай бiр бетiн,Желпи сүйген жел бiр бетiн…Тереземнен мөлтеңдеме,Iлiгерсiң ертеңге де.Мен де..
©  Нұрлан МƏУКЕН
Жанымды қояр жер таппай...
Жанымды қояр жер таппай,Жетi түнде желдеп кетiп барамын.Жасымды құяр көл таппай – Жетi белден селдеп кетiп барамын.Будақ-будақ бұлттай,Боз аспанда..
©  Нұрлан МƏУКЕН