Динара мәлік өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Бір жанға жолықтым,Тірлігім-түнерді.Ғашық боп қалыппын,Кеудемде – түн өлді.Бір жылу сезіппін,Сезімге шөлдегем.Абайсыз кезіктім,Алаңсыз көнген..

Көктем кепті менсіз-ақ,көктем келді сенсіз-ақ.Қыстың қалды қырауы,көңілімде бір сұрақ.Жеріп кетсең үндеме,Күрсініп-ап жүр деме.Қуануды үйрендім,сен..

Мен сүйсем, сүйемін өртеніп,Кірпігің ішінен гүл теріп.Жастығым жиылмай күтемін,Сенбесең көзіңмен көр келіп!Мен сүйсем, сүйемін сағынып,Күдіктен..

Нені күттің? Сабырлық па керегі?Жүректің де бола бермес дегені.Ақиқат қой алданыш қып арманды,Бұл жалғанның көзімізден сөнері.Жүрем онда, асқақ..

Әйел боп саған ораламын да,Құшағыңда мәңгі қала аламын ба?Ән салсын дала, ән салсын әлем,Тіршілік тынып, тамсансын деп ем.Білдірмей келші, сезімін..

Бұрын мені сүймегендей жан адам,Ой ішінен сезім таппай оралам...Көңілімді қыс кетті ме суытып,Кім болды екен, тонаған?Бұрын мені құшпағандай бір..

Не істесең де, не десең де, өзің біл,Сені сүйіп көз ілгем.Тура қарап айта алатын сөзім бұл,Сескенбедім сезімнен.Тым ақылды болғаныңның..

Аппақ қар ериді ернімде,СЕН құсап сүйісе алмайды.Келмейді бақытқа сенгім де,Оныңда баяны болмайды.Аппақ қар құлайды кеудеме,Көгершін - көңілді..

Хабарсыз қалғаның не қамықтырып,Жанымды жіберсеңші Жарық қылып.Сен мені жалғыздықпен жазалайсың,Күйімді көлеңкеде бағып тұрып.Хабарсыз қалғаның не..

«Сүйем» деп, «күтем» деп жүргенде,Сағынбай қалсаң ше бір күнде?Шын айтып, сыр айтып тұрмасаң,Солатын кезі бар гүлдің де.Ал, кейін суынып кетсең..

Терезенің әр жағында тағдырым,Терезенің бер жағында бар мұңым.Еркелігім қалып қойды ерніңде,Бесігімде қалып қойды бал күнім.Тыныштықтан тынысыңды..

Жүрегім-ау, жүрегім,Бақытты боп жүр едім.Күзге келіп сыр айтып,Сізге келіп түнедім.Тіршілігім, тынысым,Жүрмін осы кім үшін?Бір адамға жар болдың,бір..

Өлетінімнен қорықсам,Кездеспес едім тағы да.Күнім-ау, менен жалықсаң,Жылылық екпе жаныма.Күнәсімен сүйер өмірді,Көзіме келіп тоқташы.Сағынышым тағы..

Сен үшін неге жаралмаған екем?Мен үшін ғана оралмаған екем...Екеуміз енді екі әлембіз,Ұйқасы келмес екі өлеңбіз.Саусағың сүйер гүлің де..

Мәңгілік қала гөр деп жалынбадым,Мәңгілік керек емес сағынғаның.Жалп етіп өшсе сезім өкпелеме,Жарқ етер жанарыңа дамылдадым.Мәңгілік кімге керек..

Cезімнің тербеп ерке елесі,Ұмыта алмайтын шығарсың.Пендеге ұқсап өкпелемеші,Періштелерге сыңарсың.Ойымда ылғи жүресің неге,Тарқата алмас түн..

Айтылмаған махаббат,Жазылмаған дастанбыз.Жалғыздықты қалап ап,Бірімізден қашқанбыз.Мүмкін емес мұңымыз,Көтереміз бүгілмей.Біз уақыттың..

Сенімен сөйлесу – азап,Тілдеспеу – сағыныш.Жүрегім – тозақ,Өмірім – жаңылыс.Кездесіп – қимадым,Қоштассам «кел» деме.Мен жерге симадым,Сиямын..

Бұл қалай, шыныменен ұмытқаның?Жалған ба, құшағымды жылытқаның?!Айрылғаным рас екен, қайрылмадың...Көз алдыңа келмей ме қылықтарым?..Көз алдыңнан..

Осылай біткені ме?Махаббат дастанымыз...Көп болды күткеніме,«Бұл қалай қашқаныңыз?»Есім бар ескеретін,Білем ғой қосылмаймыз...Сүюге..

Сен маған Өмір боп қарадың,Жүзіңнен жақсылық табамын.Қалайша сезбейсің, қадірлім,Өлеңге айналып барамын.Тәкаппар тау сынды көріндің,Басыңды сүйейтін..

Кімді сүйдім, дәл осылай белгісіз,Саған деген сағынышым сенгісіз.Кімді күттім, дәл осылай зарығып,Мекенімнен, мезгіл-айдан жаңылып.Кімге осылай..

«Жаным» деп құшақтап аласың.«Жаным» деп шығарып саласың.Сұп- сұлу көзіңмен сиқырлап,Қай жаққа әкетіп барасың?«Сүйем» деп сендіріп кетесің,Түсіме..

Сағыныштың болар ма екен өлшемі,Қайда жүрсің, жүрегімнің бөлшегі?Көздеріңнен қиялыңды құлатып,Әкетті ме, жел сені?Қайда жүрсің, мекенің де..

Қарашығым,Өзіңдей табар ма екем, жан асылын?Жерден ұзап жүрміз-ау, қол ұстасып,Көңілдің жасап алып жарасымын.Көгершінім,Қазір келіп, кейпімді..