Нүсіпбай әбдірахым туралы Өлеңдер ✍️

Жанарымнан шыңғырған сағынышты оқыр кім, Сенің туған күніңді жалғыз тойлап отырдым.- Өлең оқы! Ой, пәлі...- Ішпедің ғой...- Құй! – демей,Шарап толы..

Жалған сезім бе екен, әлде, жасықтық,Кездесе сап қоштасуға асықтық.Арбауында қала бердік ақылдың,Бәрін жеңіп шыға алмады ғашықтық. Үлгермедік өртеніп..

Жаныңнан мөлдір сыр ұқтым,Өртендім, тағы от бастым.Ал енді ерке, тұнық қыз,Тыныштығыңмен қоштасқын.Көтергін, жаным, еңсені,Тыншитын бүгін шақ па..

Қара аспан сынды шатырлап тұрсамӨрлігім сенен бастау алғаны.Мұңға бір табан жақындап тұрсамТыныш күнімді тастай алғаным. Жарқылдап жүрсем жаныңның..

Айтпа маған не өткенін басыңнан,Жауын болған... дауыл болған...Басылған.Осынау бір албыраған қалпыңдаСені әрқашан көрсем деймін қасымнан.Қорғасын..

Күйге бөлеп көңілдің күншуағын,Күлші, жаным, еркелеп күлші, жаным.Бар дүниені ұмытып бір-ақ сәткеТолқынына сезімнің тұншығайын,Күлші, жаным, тағы бір..

Қолайсыздау қоштастық-ау бүгін де,Қандай ауыр, десем дағы “күйінбе”.Мені бір жан кеп қалар деп алаңдап,Сені бір жан күтіп отыр үйіңде.Жақын да емес..

Қуанышты қолдан жасау қиын ба?Мұңайма да көз жасыңа жуынба.Айналаның бәрін бір сәт ұмытыпҮнсіз қалғын құшағыма тығыл да. Анау да мұң, ойлай берсең..

Қанша уақыт болды саған бармадым,Күн өтпейді,Мәнсіз болды таңдарым.Басқа ешқандай тілек те жоқ бойымдаСені көру – арманым.Жаулап алдың менің асқақ..

Тұңғиығы тартып түпсіз ойлардыңБүгін тағы сен туралы толғандым.Жолаушысы сияқтымыз екеумізЕшқашанда тоғыспайтын жолдардың.Болғанменен арман егіз, жол..

Кетті енді қайта айналып келмескеМахаббаттың бал қызықты күндері.Шат күндерім айналғандай елеске,Неге үзілді махаббаттың гүлдері?Өтті қызық күндерім..

Жұбатпай-ақ қойғын мені,Толқытпағын, ей, өмір!Бұл қайғымның болмайды емі,Толмайды енді бос көңіл. Айтпаймын мен саған ендіСүйемін деп ешқашан.Сүйген..

Сені мәңгі ұмытам деп өз-өзіме сөз бердім,Сөз бердім де өзім білмей қаншама рет өзгердім.Қолдан жасап алған талай қаттылықЕріп жатты аясында..

Есімде менің сол бір түн,Қалыпты мәңгі жатталып.Сол түні, саған, сүйіктім,Сырымды айттым ақтарып.Отырдың үнсіз. Тыныштық,Мүлгіді түн де..

Жібек болып күтсең мені Төлеген боп барар ем,Сұр жебеден мерт болғанша асығар ем, ағар ем.Баян болып көз алдымнан кетер болсаң жоғалып,Іздер едім бар..

Ойлаймын, армандаймын күнде сені,Түсінші, қалай жүрек күймес енді.Ет жүрек тас емес қой,Тас болса егерЕлжірей сені осылай сүймес еді.Сүймес еді ол..

Мен жүрмін сені әлі түсіне алмай,Ұмытып та кете алмай, Кішіре алмай.Кімсің сен, не жазығым бар алдыңдаСоншама кібіртіктеп қысылардай?Неге қинай..

Ойлар да жоқ,Ешқандай сезім де жоқ,Ұйқым келіп отыр, бәрін ұмыттым.Алабұртқан баяғы кезім де жоқ,Салқын тұрып суретіңді жырттым.Терезеден..

Мен бүгін күлуден бір шаршамадым,Жайраңдап сен де отырдың, аңсағаным.Сан күнгі сағыныштың өтеуіндейБақыттың бөліп іштік бал шарабын.Арада өкпе-реніш..

Мұңаймасаң болды, құрбым, қайғыдан, Мен емеспін қалың мұңға алдырар.Күліп жүре берші, жаным, алдыңдаАсулар бар қанатыңды талдырар,Адамдар бар..

Ойламай-ақ қояйын, күдік құрсын,Күліп тұрсың суреттен, күліп тұрсың.Қозғамайын, бөлмемде шуақ ойнап,Үзілмеген бір нәзік үміт тұрсын.Мұңымды..

Келе ме мұңайғанмен өткен күнім,Ол күндер жасыл желек төккен гүлін.Тек қымбат күндерімнің белгісіндейҚадірлеп суретіңді сақтап жүрмін.Кей кездер..

Тұрдым үнсіз қозғала алмай алдыңда мен дірілдеп,Сан қайталап кетпей сәл-сәл тұра тұршы, күнім, деп.Енді бұл сәт оралмасын сезді ме екен ет жүрек,Қия..

Үнсіз тыңдап тұрмын сені,Не дейін?Бітелгендей ыстық жаспен көмейім.Қоштастым мен, жүзіп барад дүние,Қош, сүйіктім, болсын сенің дегенің! Мас адамдай..

Гүлім, саған келеді сыр ақтарғым,Қуантармын, білмеймін, мұңайтармын.Кешіре алсаң кешкейсің, күнім менің,Енді төзсем жынданар сияқтандым.Бір жауабын..