Мұңдану туралы Өлеңдер ✍️

Балалар жылайды мұңданаБір әйел түнектенЫмдайды шақырып, ұрлана.Шулама! – деп айқай салады күйеуіҮнсіз тек тұрғаны гүл ғана...Жарықты сөндірер..

Көзерің нұр шашқан, мұңданып тұрды аспан.Еске алып күрсінем, күндерді сырласқан.Сені ойлап көз ілем бал тамған сөзіңнен.Өзіңді армандап бойжеткен..

Ой үстiнде жүрем ылғи мұңданып,Оңашада жел сыбдырын тыңдадық.Жырым мынау келе жатқан шыңдалып,Өзiм мынау кетердейiн жынданып,Үнсiз ғана жаныма кеп..

Күндерімнің біткендей боп күмбірі,Естілмейді маған таныс бір əуен.Түндерімнің көтеріліп түндігі,Бөтенсінді бүгін мені мына əлем.Мұңдарыма мұң қосады..

Мұңданасың неге, дос?Мелшиме сен,‘Өмір сені сүймейді, сен сүймесең. Қабақ түйіп қарсы алсаң дәл осылай,Басқа түгіл, келуді мен сиретем.Неге осынша..

Зулайды, зымырайды мына күндер,Кідірте алар дейсің сірә кімдер?Осынау кең дүниеден әр пендеге,Түбінде бұйырары бір адым жер.Жаз өтер, жарқын күнің..