Әлішер науаи туралы Өлеңдер ✍️

Шешек атқан алқызыл гүл алаулайды гүлзардан, Сенің ернің байқалмайды гүл-жүзіңде бүр жарған. Сен деп үйде сенделгенде әрең тұрам орнымнан, Өрмекшінің..

Қара шашын жайып еді, болды түнек жапқандай, Ақ дидарын бүркеп еді, өмір күні батқандай. Көңілімнің кең даласын дүбірлетіп бір тұлпар, Астаң-кестең..

Көзім қышып тұр - деп күлдің: шарап тамыз - дедім мен. Онсыз-дағы мас қой, - дедің, - оттай ыстық лебіңнен. Оймақ аузың қызыл гүлдей ашылмаған..

Ей, перизат, жамалыңа жаным шөлдеп қараймын, Мүсіркей бер өзгелерді, азабыңды қалаймын. Бал шараптан нарттай жанып албыраған жүзіңе, Қызыл гүлдің..

Қиналсам да жақсы-жаман топқа кірдім ерінбей, Ел аузына даңқым көшті сөздің тасып селіндей. Үмітімді терең орға лақтырды да сүйгенім, Қаңырадым..

Айдай ару ақ сенімді кетті таптап амал қанша, Байқұс сенім жүрегімнен енді пана табар қанша. Сенген жаным серттен тайып сергелдеңге салып кетсе..

Көңілімнің дәптерінде тек махаббат өлеңі, Табылмайды одан өзге еш нәрсенің дерегі. " Неге менің жүрегіме садақ тарттың?" деген ем, "Сүр жебеде жазулы..

Сұхбатына мен құмар жан жақын тартып көрген емес, Лебізіме зар болғанға көңілім пейіл берген емес. Менен ләззат алғысы кеп емінгеннен не табамын..