Исламғали үркімбайұлы өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Бір көргеннен ұнадың да, жабыстым,(сезім-шарап, масайсам деп тағы іштім).Жат сияқты көрінесің жанымда,ардағым деп тұрғаныммен – алыспын.Бір көргеннен..

Ұлтсыздық торлағанда көгімді,Ұмытқанда ата-баба, тегімді.Өмір деген қан сасыған өзеннің,Болмақпын ба түбіндегі шөгінді.Өтар, қалар заманның сан..

Десем де кейде, несіне күйем, таусылам,кетпейді бір ой жанымды ауыр жаншыған.Бара-бара кірлегенін де білмеппіз,жас кездегі жұмыртқа көңіл..

Өмір өгізаяңмен өтіп жатыр,Бірдеңелер жасаймыз жетіп ақыл.Бұл фәниде дәм-тұзы таусылғандар,Кәрі демей, жас демей кетіп жатыр.Кеткендерге көз жасын..

Кездестірмес бұл өмір кімді-кімге,Жақсы жаман көресің тірлігіңде.Елдің жақсы болмағы деп ойлаймын,Әкімдер мен ақындар бірлігінде.Осы жайлы менің..

Мекиендер үніне «аһ» ұрғандай,Әтеш таңды айғайлап шақырғандай.Қой маңырап, қорада тай кісінеп,Есек үзіп ішегін ақырғандай.Сиырымыз пададан қалады..

Жылылықты жетелеп,көтем нұрын мәпелеп.Наурызым келдің бе!Таңмен бірге ертелеп, үт сәулесі еркелеп,Құшағыма ендің бе.Аязға бет қарылып,сені күттім..

Зерделеп ой жүгіртсең көңілменен,Естіден есері көп өмір деген.Қиындық көрмегендер қиястанып,Жүруге әуес болар жеңіл-желең.Естілер сөз түсінер, жас..

Сені іздейді айдыннан бүгін кемем,Алға апарар арқалап жүгің де ерен.Арман қала – уақыт құшағынды,Дала аруы өзіңсің күлімдеген.Құпиялау көрініп сырың..

Жыр әлемі өзіне шақырғанда,Одан асқан бақ бар ма ақын жанға!Сезім нұр боп мойныңа асылғанда,Ес кетеді бір уақ ақылдан да.Жыр әлемі, сен неткен ғажап..

Бүгін бәрі бар дегенге сенейік,Көзбен көріп тұрғаннан соң не дейік.Жыр жазатын, ән жазатын сезімсіз,Машиналар бара жатыр көбейіп.Түйсіксіздің..

Қара түнек Ғарышқа қадаламын,Ес кіргеннен осылай қарағамын.Күндіз күнге жаланып көк төбеде,Түнде аққан жұлдызды санағамын.Одан өзге Ғарыштан түк..

Бойымда алаулаған жалын барда,Ғашық болдым айқабақ аруларға.Күтіп алып ұйқысыз таңымды алда,Қайтушы едім оралып сағымдарға.Қуат алып сол күндер, сол..

Жымысқы жылым басқа, есер басқа,Тоқтайды басы тисе есер тасқа.Жымысқы жылым тартып тереңіне,Қасірет әкеледі қара басқа.Қасқайып қара тер боп..

Өмірді Жаратқан Иемнің бары анық,Сол Өмір – шуақтан өзіне нәр алып.Шыбын мен шіркей де тіршілік саналып,Жер-Ана бойымен жатады таралып.Он сегіз мың..

Жағымпаздармен жанасқан,Пайдакүнеммен санасқан.Мен де бір қасқа екем-ау,Қызғаншақ итпен таласқан.Алуан ниет айналам,Бір оймен жүрер қайда адам?Бер..

Көрмей-ақ күншіл немені,Білмей-ақ сансыз бәлені,Өлеңнің отын лаулатып,Өртеніп кеткім келеді.Жаумның сезбей жаласын,Туыстың көрмей таласын.Өткім..

Келші көктем, түс болыпсан шуаққа боялған,Келші көктем, құс болып,жылы жақтан оралған.Келші көктем, жыр болып,жүректерде оянған,Барайықшы бір болып..

Біреулер бар жал бітсе, одырайып қарайтын,Өзін осы дүниенің тұтқасына балайтын.Кешегі «ауыз жаласып» жүрген кезін ұмытып,Сені есігін күзеткен..

Бүкіл қазақ даласы жаралғандай намыстан,Намыстанса төсінен алай-дүлей шаң ұшқан.Ұланы да даланың қыранындай шүйіліп,Басын тігіп жауымен намыс үшін..

Не көрмедің тарихыңда қазағым,Арқаладың азабын да, мазағын.Әр төбеде қаңқаң қалды шашылып,Оба менен қорым болып мазарың.Не көрмедің, не басыңнан..

Атқылап жырдың бұлағы,Жанғанда көздің шырағы.Қанғанда жанның құмары,Тілші қыз келіп жаныма:«Бақыттысыз ба?» деп сұрады.«Бақыттымын!» дедім..

Уа, адамзат!Сендер мені танымасаң, таныма,Шүкір деймін өздеріңнің барыңа.Ұрпағыңмен жалғастырып Өмірді,Ғасырлардан ғасырға жет тағы да!Мен жүрермін..

.Ой сүзіп отырғанда,Қиялға қармақ салып.Бақыт сол, ақын жанға – Ілінді алтын балық.Ақыным жолың болар – Міне алтын, күре деді.Қабыл боп орындалар –..

Қырсоңыңнан екі елі қалмайтын,Көлеңкеге көз қырын да салмайтын.Пендеміз ғой...Адал серік ол бірақ – Адам емес, пайдасы үшін алдайтын.Жастау кезде..