Исламғали үркімбайұлы туралы Өлеңдер ✍️

Бара жатыр бірім-бірге жалғанбай,Лаулап емес,бықсып жаным жанғандай.Айнала жұрт ақтарылып жатқанда,Бұл сиқыма көр періштем таңқалмай.Маңдай терім құм..

Айтамын деп, бар сырымды ақтарып,Жаратпайтын кеуделерге жақпадық.Жаным қалды жапырақтай үзілген,Танкі табан біреулерге тапталып.Айтамын деп, бар..

Жыр жазамыз ниетті оңдайын деп,Мойнымызға артып ап сондай міндет.Жексұрынмен жем жейміз бір ыдыстан,Мен де сондай жексұрын болмайын деп.Ақиқаттың ақ..

Қиялменен ақындар жүреміз-ау,Ішімізден бәрін де білеміз-ау.Біле тұра бәріне бір түкіріп,Додасына өлеңнің кіреміз-ау.Солай достар,Біздің жәй күнде..

Өлеңменен қарсы алатын әр таңын,Атпай қалса...таусылғанда талқаным.Қорасынан қой таба алмай соятын,Жалғыз ұлды қинай ма деп қорқамын.Ауырғанда соны..

Бір болғанмен қазақтың туысы Алла-ай,Бір-біріне «бауыр» деп жұғыса алмай,Туыстан да жақын боп «жүріс» қандай,Шығыса алмай жүрміз-ау, ұғыса..

Бұл әлемнің жік-жік болған,қатпарынан не таптым?Сақылдайды сақ-сақ күліп,ақтарылған апат күн.Бүгінінен аса алмаған,пенделерің, Жаратқан,Етегіне..

Білдіретін қаламгерлер тынысын,Сапыратын сөздің байлық-ырысын.Сексендегі сері көңіл абызым,Қазақ әдебиетінің үнісің.Бағамдайтын жақынды да..

Өтіп жатқан әр сағатты жоғалтып,Болмағандай маған, саған, оған түк.Мәз боламыз жаңа күнге асығып,Алатындай өмір-жасты жаңартып.Біздер солай..

Бір жиналыс аулда өтті дейді,Бір көкеміз жастарды сөкті дейді.«Өз бабасын әркімдер батыр жасап,Батыр деген көбейіп кетті дейді...»Осы әңгіме қалдырды..

Жастық жалын уақытқа тоналып,Қанымда да салқындықтың бары анық.Көнбей жүрген елу үш жыл алысып,Жабысқан дерт бара жатыр бел алып.Сезем, бірақ..

Тұмшағанда сәтсіздіктің бұлты,ар-ұятты жалғыз сәтке ұмытып.кетемін деп, өмір бойы өкініп,біреу жүрер ішінде ит ұлытып.Сәтсіздіктен сабақ алып..

Томпаңдап жүрміз, тойып бүгін біз,Уақыт қайда ойлайтын?Заманның біздер «ойыншығымыз»,Жүйкеңді бұрап ойнайтын.Тоқ болғаннан соң, мұңың да..

Тамырымда қаны бар,Бәйдібек – Ұлы бабамның.Ақ сүтінің дәмі бар,Домалақ асыл анамның.Албан, Суан, Дулат боп,Жарықшақ сенен таралдым.Бәйтүгей..

Табам деп бақты тарыдай,Талқан қып ойды көп қудым.Қиықтай дәнін қиялдың,Кеудеме жиып бөктірдім.Өтірік мақтап өстің деп,Алдады жиі көп құрдым.Өнбесті..

Бармын деп басты бұрмасаң,Басқалар қайтсін барыңды.Көз алдына кеп тұрмасаң,Көзіне ілмес нарыңды.Ертеңнен үміт үзбейді,Көп болсын көрер..

Жамандақ – аяқ астында,Жақсылық орны жүректе.Көңілдің көгін аштың ба – Желге ұшады құры өкпе.Бақ пенен дәулет келер ме,Табанды тесіп сыз..

Келдің бе тағы да бір құба таңым,Өзіңмен сырласуды ұнатамын.Отбасым балбыраған тәтті ұйқыда,Оятбай тағы сәл-сәл шыда таңым.Сақтай тұр тамылжыған..

Жанымды жаралайтындай,Ағымды қаралайтындай,Тегімді саралайтындай,Сонша сен кім едің Бөгде?Саясат шырмалағанын,Түзуді бұрмалағанын,Жеріңнен..

Сезесің бе сен де мендей,мынау жарық ғаламды,Тылсым түйсік түрткілейді, күндіз-түні Санамды.Тұздық ойлар ашытады, тұз құйғандай жарамды,Иманым тұр..

Ұшпағына өмірдің жетеді кім,Бүлкілін де білдірмей өтеді күн.Әлдебір танымайтын біреу келіп,«Бауырым» десе езіліп кетеді ішім.Осы сөзде бір ыстық..

Мақтан қып, Арқас, Лабас тауым барын,Қалмайды араласам, жанымда мұң.Бір үйдің бес баласы секілдісің,Шу, Талас және Шымбас – бауырларың.Далама бес..

Таланттың жауы – қызғаныш,Қызарып іште жүретін.Бұғынып жатқан, былғаныш,Осал тұсыңды білетін.Бақталас болып басқаға,Басына бақыт қонды деп.Қара..

Боз далам, менің боз далам,Көргенде сені мәз болам.Қурайың желмен күй төгіп,Жанымның шерін қозғаған.Жусанның исі бұрқырап,Кеудемді жара..

... Ұрпағым соны сезінсін.Асқаралы тауыңа,Айдын көл, аймақ бауыңа,Бұлтпен ұшып бақ келген.Пірлері қолдап қолтықтан,Баянды етіп нақ берген.Тоғыз қабат..