Көну туралы Өлеңдер ✍️

Көңілің күпті ме,Үндемедің.Түсіме кіресіңКүнде менің.Өзің де білесіңСыр берерін,Жүректің жасасамКіл дегенін.Жүректің салғаныЖалған емес.Сезімнің..

Қалалықтар тіршілікке көнеді,Таңғы жеті, жарық жаппай сөнеді.Тазалықты сақтап көше сыпырған,Еңбектері жалақымен еленді.Қақаған қыс, салқын көктем..

Күндe жұмыста“Сәлeм” дeп жүргeн бастығым,Әрі құрдас, әрі дос,Көрмeп eм әлі қастығын.Маған дeгeн мінeзіСоңғы аптада өзгeріп барады.Шаруамeнeн шығып..

Біз аңқау мeн бірбeткeйді аз ұқтық,Біздің күдік – oлар үшін сандырақ.Oлар айтса, әлeм – тeгіс жазықтық,Тeрeңдіктeр жайлы әңгімe – қаңғы гәп.Қoс..

Тағдырым басқа бейнетін салса көніккем,Қалмасам екен аққан жұлдыздай сөніп мен.Түсімде көріп жаныңа жете бергенде,Оянып кетем неліктен?Сезімнің саған..

Ырыққа көнбейді:Теперіш тірлікте көп мүлдем.Қасірет меңдейді,Жүнжідім, ынжық боп кеттім мен.Пұшайман ғұмырдан,Жалықтым, қаңғырып өлем бе?Қайнайды..

Көне алмай мына өмірдің илеуіне,Қараймын көлге, қайың билеріне.Аңсаған сұлулық пен адалдықтыӨмірден маған үлес тимеді ме?Салмағы қу тірліктің жаншыр..

Көз шалса жанарыңды тостағандай,Ұмыттым келгенімді жасқа қандай.Еске алдым ақ жүзіңді бала күнгі,Сұлулық бір бүлікке бастағандай.Тосқандай нұрлы..

Татулыққа кезім жоқ көніспеген,Жан құпия... от-сезім бөліскен ем.Тәтті түстей өтеді еске түсіп,Сәтті күндер құштарлық өрістеген.Жыр ма екенсің, сол..

Татулыққа кезің жоқ көніспеген, Жан құпия... от сезім бөліскен ем. Тәтті түстей өтеді еске түсіп, Сәтті күндер махаббат өрістеген. Жыр ма екенсің.....

Тағдыр кейде көндірмес құламауға,Жығылсам да тырыстым жыламауға.Бос көңілім тек қана жасқа толды,Шыдамай әділетсіз бұла дауға.Қайтейін өмірімді..

Мен қашаннан тағдырыма көнгенмiн,Қайшылықты қарсы тұрып жеңгенмiн.Екi оқудың төрiне озбай қалғандаТәңiр берген талантыма сенгенмiн.Бұл жалғанды өз..

Мен көнсем де, ағайын, дегеніңе,Өлең шіркін көнбейді, керегі не?Ол шындықтың семсері екі жүзді,Жалған айтсаң тастайды бөледі де.Бұған мені айыпты..

Адамдарға аз ақыл айтарым бар, Жүйрігің бар тұмарлы, қойторың бар.Əділетті қолдаңдар аянбастан, Пасықтықтың көңілін қайтарыңдар.Қазып болған суырдай..

Қатер, үміт төнгенде жан-жағыма, Аз ғұмырды тартамын қай жағына.Деп жүргенде, аяулы ағайын-ай, Жұмсамақсың тағы да қай дауыңа.Көшке берген тайымды..

Жоғалтуға көнгім кеп жүр,Көнемін,Сұрамаңыз,сұрамаңыз себебін.Көзге тікен кіргендей,Қызылқанат түнді кешіп келемін.Тысқа шықсам жел келеді..

Ет үйренді, көңілім де көндікті, Аласұрып аңсамайды кеңдікті. Қалжырасаң, қайрат берер кімің бар, Бос жіберсең, біттің, Бекен, белдікті!Сен ғана ма..

Шуағын да көріп, нұрын да күннің көзінен,Жаныма ләзат, бойыма қуаталып жүрмін өзіңнен.Жеткізгендей сезінемін,арманыма кейде мен,Бір ауыз айтқан,лүп..

Мен жазмышқа көніп тұрып көнбеймін, Қиналғанда қиылғаным болмаса. Мен Құдайға сеніп тұрып сенбеймін, Түн баласы сиынғаным болмаса.Кімді тыңдап..

Қадамымды аңдаған,Жылы жауап тосудан еш танбаған.Сезіміңе таң қалам.... Бір түсірген еңсеңді езіп, көнсең деКөнбесең де бірбеткейлік тән..

Көнер ме едім, білмеймін, көнбес пе едім,Мен он сегіз, сен онда он бесте едің.Оралыңның барында ойнап-күліп,Махаббаттың сезінген өлмес демін.Ойын..

Анау-мынау жайларға көнбес тегін, Жастық шақтың сезініп өлмес демін, – Оралының барында ойнап-күлген, Мен он сегіз, сен онда он бесте едің.Тұлымыңа..

Шыққанда өнердің жолына,Армандап едім мен нақ төрді.Тағдырым жынданып,СорымаБұлыңғыр бір заман тап келді.Қараймын түкке де түсінбей,ТүнеккеЖанды жеп..

Тағдырға бағынып, көнеміз,Десек те “өмірге иеміз”.Бір ысып, бір суып денеміз,Мұздаймыз, жанамыз, күйеміз.Қайдасыз, қай жерде кемеңіз?Қай қырдан..

Көнбеген ырқыңа əлiКөңiлдiң мастығындай,Кеудеңде бұлқынадыБiр сезiм жас құлындай.Көбелек кеткен ұшыпБүгiнде бұрымыңнан.Кiм мəңгi өтпек iшiпКөзiңнiң..