Серік әбіл өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Шындығымды жасырайын несіне,Бір хат жазғым келді сізге көсілеҰлы қорған төбесінде тұрғанда,Ұлылығың түсті, аға, есіме.Өз кезінде Сіз де осында..

Көрген жоқ ешкімге де есем кетіп,Төгейін сел сезімді нөсерлетіп.Келісім керек емес, қажет кездеЕл үшін етікпен су кешем бекіп.Бағым да, бақытым да..

Таң атты тағы күлімдеп,Хат бастадым күнім деп.Жақын жанның қадыры,Алыстағанда білінбек.Айтайын деген сырым көп,Жазайын деген жырым көп.Барасың- ау..

Əке!Сен берген жалынменен,Ел берген дəріңменен.Асау бір арынменен,Сара бір сарынменен,Жолымды тауып келем,Жоқ ешбір қауып деген.Қаламға қамшы..

(Алмас Ахметбекұлына)Ана жер жүрегінің ауыр жүгін,Ақтады алмас бұлақ дауылды күн.Мұзтаудың жанарының жасындай боп,Сел сезім жуып өтті сəуір..

Кіршіксіз сəби санасы,Бүршіксіз болмас даласы.Сорлайды жерге түскен соң,Болмайды қардың қарасы.Өзіңмен болып жүр мейлі,Оныңды өзге білмейді.Шуағында..

Күйкентай тышқан аулаған,Қыранмын дейді аумаған.Инелік қуып сонаны,Тауықтар құрытты жаулаған.Ұлыларсыз қайтер ек, (ұрпаққа кеңес айтар ек).Жел..

(Еркеғали Рахмадиевке)Сырласып Мұқағалимен,Шыңды асып кеткен қыраным.Əлемдегі əр үйден,Естіліп қалар бір əнің.Сұңқарлары тік ұшқан,Саз-сахара..

Көлдің жайы бір басқа,Шөлдің жайы бір басқа.Сырымды айтсам сырласқа,Жүректегі жыр басқа.Теңіз деген теңіз ғой,Арман мен ой егіз ғой.Өзен жайлы..

(Əзілқан Нұршайықовқа)Абайдан қалған əриə,Талайдан қалған екен- ау.Дариға-дəурен дəриə,Көңілі көктем, көкем- ау!Арайлы арман таңғы үміт,Жүректе жатар..

(Қанат Ислəмұлы бауырыма)Қанатым менің, Қанатым менің,Білекпен биік жаратып едің.Ғаламға бастап ғаламаттарды,Даламда асқақ дара тұр едің,Қанатым..

(Асаналы Əшімовке)Дарыныңыз өнердің дəні емес пе,Сахнада сай келген сан егеске.Сайраның сарқылды деп кім айтады,“Майраның əні” өмірдің əні емес..

(О. Сүлейменовке)Олжас аға,Орны бөлек арысым,Ардағым-ай,Аласұрған ар үшін.Нар құзым-ай,Шырылдаған жаны шын,Жалғызым-ай,Қорғаған ел намысын!Қара жерге..

(Бокстан əлем чемпионы Ермахан Ыбырайымовке)Əлділер сайысқанда əлемде мың,Көрінді киелі елден нəр емгенің.Түйені тулақша атқан тектілердің,Тентегі..

(Ғарышкерлер Тоқтар мен Талғат ағаларға арнау)Бір бақытым болғаны ұлы Абайдың,Жыр жақұтым алдымда тұрады айбын.Тоқтар менен Талғаттай ағам..

Қылаулап келді қырықтың қысы,Билеп тұр ойды бұлттың мысы.Түлкілер түске кіреді тағыКеледі-ау шіркін қызықтырғысы.Ұшады самғап үміттің құсы,Келмес-ау..

Керім өлке кез болатын кеш кірер,Қоңыр дөңнен қоңыр кеңес естілер.Қиялымды қытықтады сондайда,Тау басында тайраңдаған ешкілер.Ойнақтайды тастан..

(Жəреке Бекешұлына арнаймын)Тойға да мініп баратын,Қойға да мініп баратын.Кезегі келе қалғанда,Шана да сүйреп шабатын.Толтырған тақыр..

Таяздардың болар ма талғамы бай,Ессіздердің еркіне салма құдай.Көбік сөзге көп сенер көңілшек боп,Көп тістедім өзіңді, бармағым- ай.Сахарадай..

Балалығым, елесім, сағынышым,Даралығым екен- ау жалыны шын.Өмірде өлең қуып кеткендеймін,Көңілінде қалған сол бір сарын үшін.Шапқылап ағаш атпен..

Көп жедік қуат болар жұмыртқаңды,Атырдық əуеніңмен тұнық таңды.Жастанып мамығыңды лəззəттəндық,Алайда бір арманың ұмыт қалды.Білмедің биікке ұшып..

Біздің ауыл сексеуілді, түйелі,Иелі ел түйесімен киелі.Құтты дала құдыретін қарашы,Жыланы да аққа басын иеді.Тарихтан көштің алдын иелер,Жүк көтерер..

(Қария монологі)Алматыдан ауылға келдім кеше,Саңырау мен сақауды көрдім неше.Ана тілде сөйлейтін жан таппадым,Енді оны кім білер ел білмесе.Қолда..

Сүйінер сүйікті елің,Жапырағын жайған шынар.Аңсатты- ау биіктерің,Сұңқарлар, қайдасыңдар?!Сандуғаш бола алар ма,Сайраса сауысқаның.Құздарға қонала..

(Моңғолия қазақтарының атажұртқа беталыскөшін бастаған Сағат Зақанқызына арнау)Шұбырған ел шулаған бала-шаға,Бақыт қайда бəріне бара-сала.Егемен ел..