Қаңғыру туралы Өлеңдер ✍️

Қыбырлап жүріп қыңыр қаңғып ек,Қынында қиналды қызыл қан жүдеп.Жұлынның жұқарып– жұтаң темір өзегі,Жұдырық секілді бекем жұмылған жүрек.Жұмылған..

Жазмышта қаңғыртпаған қай ердi арман,Өкiнбе, тазартпақсың қай ердi ардан?Мұхаммед пайғамбардың өзi-дағыЕкi рет есiк көрген әйелдi алған.Бiлемiн..

Ызу-шулы, ащы, қаңғыр әуендер,Шолтаңдатқан еркектің де бұрымын.Құбыланың қабағына тәуелді,Бұдырсыздау, бүрсіз табан ғұмырым.Жартастардың бетін қызыл..

Есімді жисам, жапанда жүрмін қаңғырып,Дала да, тау да жығылып жүні, мәңгіріп...Қалбаның жалаң жартастарынан айбындыБабалар үні тұрғандай әлі..

Мен, Шолақ, жас басымнан болдым ояу,Қаңғырып Қараөткелде жүрдім жаяу.Жаласы сексен өгіз маған ауып,Алдында жалғыз оқтың тұрдым таяу.

Ол өмірде жоқ болатын, оралды,Ол өмірде бар болатын жоғалды.Келгені мен кеткенінің арасынбір қою мұң орады.Содан бері санам бір сәт тыншымай,жынды..