Мылтықбай ерімбетов өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Қалбыр, тасты тепкілеп,«Өзі тозып кетті» деп,Бəтеңкесін тастайды.Ал əперсең жаңасын,Тіпті қайран қаласың:Бəрін қайта бастайды!

Мінезі құрысын!Жылытар інісін.Жинаса мамасы,Бұл шашар үй ішін.- Ініңмен ұрыспа!Сенікі дұрыс па?Бар, - деді мамасы, -Бар да тұр бұрышқа!

Əтешіміз – ақ қанатКүзетшідей қырағы.Таң азаннан қақпадаƏнін салып тұрады.Айғай салар таң атпайАуылымыздың халқына.Тоғыздағы сабаққаОятады алтыда!

IҚара жер – тартылыс бесігі,Қара жер – талпыныс бесігі.Адамның, ғылымның күшіменАшылды космостың есігі.IIТаң атты, күн де кешікпей,Жайнады бірге..

Күй тыңдаған шақ қандай!Көктемдегі бақтардай,Тұңғиық көк аспанғаАққу ұшып жатқандай.Ештеңе де сұрама!Күй ойлантпай тұра ма?Басымды иіп өтемінБабам..

«Қазақтың бар даласы əн салғандай», -Деп бізге болса достар тамсанғандай.Күйіңнің екпінінен, көп тіліненБал жұтам – бір мұхитты тауса..

Адамдардың тағдырын көзімізгеЕлестетер тарих бар өзімізде.Ғасырларға көмілген бабалардыңƏнге оранған жетіпті сөзі бізге.Таудай бақыт осының өзі..

Əбжілдік керек дəл мұнда!Сіңірлі, тастай тарамыс,Əдісті қолдың алдындаƏдіра қалар қара күш.Қағылез қара денедеҚайратты қаның ойнайды.Қария тұрып..

Қызыл тудың бөлшегі,Тудай көрем мен сені.Галстугім ардақты,Қастерлейді ел сені.Сенде əке арманы,Төккен тері, бар қаны.Білем, сені ұнатпасОтанымның..

Е, шіркін, аңшылықты сауық көрсең,Бір күні Қоғалыны барып көр сен,Берейін мылтығымды құс атуға,Бір құты бытыраны тауып берсең.- Сөйлейсің..

Бір жерде асыл құстарғаБіреулер мылтық көздейді-ау!Көгершін көкке ұшқандаМергеннің барын сезбейді-ау!Еркелеп аспан төсіне,Көп құстар ұшып барады......

Қалада, ауылдаҮйлерді салуға,Кірпішті, тастарды,Құмды да, басқаңдыТасимын,Тұрмаймын,Тоқтамай зырлаймын.Мектеп пе, бақша ма?Үйлер ме, басқа ма?!Бəрі..

Тоғанға су жинады,Егістікке сыйлады.Егін өсіп құлпырды,Көкке қарай ұмтылды.Өсірген ер емес пе?Ер төккен тер емес пе?!

Сақина мен білезік,Əп-əдемі жүзікті –Бəрін жасар бір өзі,Өнері тым қызықты.Атам шебер керемет,Бəрін жасар, не керек!Бос отыру жоқ онда,Он саусағы..

Немеренің сипалап айдарынан,Кəрі кемпір салатын майда бір əн.Əсем əлди əуені естілетінЖырақтағы жастықтың жайлауынан.Əже кетті өмірден, көп өтті..

Парк іші. Көгершінге шаштым жем,Баламды ертіп, алға қадам бастым мен.Жаздың жарқын күні еді, араларЫзың қағып ұшып жүрді жас гүлден.Үш қария –..

Жау, жау, қарым, жау, қарым,Даланың ора жондарын,Қаланың басып жолдарын,Жау, жау, қарым, жау, қарым!Созылды саған қолдарым,Титімдей құсым, қон..

Айнала түгел күміс қар,Аязды, ей, Қыс, шақырма!Бір кемпір елге уыстапҚып-қызыл гүлдер сатуда.Гүлдер де бейне балапан,Жылылық күтер ол елден.Суық-ау..

Қоныпты мүлгіген бақтарға,Ұлпа қар кіршіксіз көңілдей.Балмұздақ секілді ақ қар даТұр əне, бұтақта төгілмей.

Ақ қарды адам басқанғаҚапалана қалып қыс,Мамығын төгіп, аспандаСілкінген сынды алып құс.Ашумен аспан бұлқынаАқ қармен жерді жабады.Аспанның асау..

Естілмейді құстардың бақтағы əні,Ұшып кеткен жып-жылы жаққа бəрі.Желең көйлек талдарды дірілдетіп,Келіп қалды қыстың да жат хабары.Кешіккен құс..

Сентябрь қандай көңілді,Класқа сəуле төгілді.Сүйеміз асыл мектепті,Сүйеміз бейбіт өмірді.Сеніммен алға барамыз!«Төрт» жəне «бестік» аламыз.Жанашыр..

Күздегі қоңыр əніменКөтерді толқын көк төсін.Аралым, келдім тағы менСағынып сені кеткесін.Шалқығым келді теңіздей,Баладай бейне жел-ерке.Келіп ем..

Жау, жаңбыр, гүлге айналсын құмның бəрі,Тамшыңның шөпті оятсын сыңғырлары.Толықсып бидай піссін, жер исінсін,Байлыққа тола берсін тың қырманы.Иіліп..

Тентек қой дауыл, қарашы,Көлшіктің суын шайқады,Аралап үйлер арасынЕсікті тартып байқады.Сыпырып талдың желегін,Мазасын елдің кетірді.Күшейіп дауыл..