Ірге туралы Өлеңдер ✍️

Имансыз ел іргесінен сөгіліп,Ата дұшпан абырап тұр жеңіліп,Доктор-Тышқан - кітаптарын кеміріп;Ахыретке дейін қалмақ еді ғой,Мына тұстан Кәуір көшті..

Тұран тұрғандай іргеңде,Керім сал болған Кенежиренге тисе тақымы –Жұматай сері туған бұл жерде, –Алаштың адуын ақыны.Айхой, жалған!Ат ауыздығымен су..

Тұрған болса іргеде үйің,Бола қалса күнде жиын,Дауға түспей, күйіп-піспей,Момын болу мүлде қиын.Досым отыр, қасым да отыр,Ібіліс те осында отыр.Бәрін..

Кеудем – бір үй:Іші – дауыл,сырты – дау,күні-түні бір бұрқырау, бұрқырау.Етек-жеңім далақ қақты;бұ-дағыжел өтінде қалғандықтың бір түрі-ау.Көптен..

Менің жүзген айдыным-іргелі елім,Не көрсем де өзіңмен бір көремін.Қайтара алмас бетімді жау да менің-Тауда тудым, тауда өстім, тауда..

Іргемізден ағатын тасқынды өзен, Жағасында отырып жас күнде мен. Дидарыңды сар далам сенің ғажап, Алғаш рет өлеңмен кескіндегем.Өзіңде өтті бал..

Байтақ елмін басынан сөз аспаған, Өз өлеңім өзіме – өз астанам! Илеуіңе қашанғы көне берер, Қазақ жыры зорлықтан көз ашпаған?!Ақыңдарды өткізіп..

Ит жатпаса іргеңе,Оған таста бірдеңе.Бар екенін білдірер,Ашыққанда бүрге де.

Отырдық біз ошақтың іргесінде,Тəтті елес жан жұбатты тұрды есімде.Күшік-жел қыңсылаған ішін тартып,Жаңғыртып жадымызды жүрмесінде.Бар ма..