Сыздау туралы Өлеңдер ✍️

Eскі бір мұңдар сыздайды!Пeшeнe – қoйма тәріздіқұралған дәурeн-дәптeрдeн,алып қалады аңыздыжарқ eткeн тәтті сәттeрдeн.Мәңгілік – сағым ту алыс,кeлeді..

Сыздайды да мұздайды сұм жүрегім,Қаңылтырдай тот басқан тұнжыр өңім. Тебінгідей шіріген төзімім-ай, Тепсе үзілмес сен де бір шынжыр едің.Қыста оянған..

Ей, жүрегім, сен қанша сыздамадың, Құрайы боп сыңсыдың түз-даланың. Ботасы боп боздадың аруананың, Мұндасы боп, өксідің қыз баланың,Ей, жүрегім, сен..

Жаным сыздайды,Сен неге ойламайсың мына мені?Бір ғаріптің ішінде жүр әлегі.Құрығанда салмадың көз қырыңдыҚимадың ғой сөзіңді бір әдемі...Жаптың жаным..

Жүрген шығар жүрегiн мұң сыздатыпБiлген шығар: бiр менсiз құнсыз – бақыт.Қарағымның қарасын көргiм келдi-ау,Хабар салмай, хат алмай, үнсiз жатып.Өттi..

Қараптан-қарап жүрек сыздайды ма,Көрінген кеше ғана қыздай бұла, – Өзіне жайлы тиер жатыспенен,Шалқалай неге туды күзгі Ай, мына?Тірліктен салқын..

Тұрады жаным кейде сыздап қана,Торғайдай табалмаған мұздап пана.Ауылдан кетіп тындым ақыры мен,Кеткен соң алып шулы, қызды, ақ қала.Ұрынып қалдық па..