Аманхан əлімұлы өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Ілмек бойынша іздеу:

Өлеңдер: 272

Қолтықтағы ауыл
Берместен, Сырдың бойы, шыдас мұңға,Қаңтарға қара суық ұластың ба?Секілді алтын түйме жылтырайды,Жанары шақпа шоқтың күл астында.Тіршілік тұр беймаза..
©  Аманхан Əлімұлы
Аңсау
Ауылдан сен де кеттің, мен де кеттім,Мысалы, күйін кешіп дөңгелектің.Жықпылда жығып кетті жыңғыл атым,Жəне де жоқ сондағы желдегі екпін.Бəрібір..
©  Аманхан Əлімұлы
Түсіме енді ауылдың қырат-жоны...
Түсіме енді ауылдың қырат-жоны,Жорытпаймын ешкімге бірақ та оны.Өңез торы ат мініп жүр екенмін,Бала кезім... көзімде сұрақ толы.Бұлың-бұлың көшеді..
©  Аманхан Əлімұлы
Сарғайған сағыныштан сары ала Күз...
Сарғайған сағыныштан сары ала Күз,Сіз бізге суық көзбен қарамаңыз, –Мық жусан мығым жатқан жер тістеніп,Екеуміз лебіңізбен таранамыз.Салғандай басына..
©  Аманхан Əлімұлы
Жалғыз тырна
Жүректен желең желдей өткіземін,Жанымның жабырқаулы жеткіз емін.Жападан-жалғыз қалған сырық мойын,Ақ тырна, айтшы қайда бет түзедің?Түсіңе қарап..
©  Аманхан Əлімұлы
Құлақ шымшып, жүзімді осқылаған...
Құлақ шымшып, жүзімді осқылаған,Қара суық қатқылын тосты маған.Қауындықтың айналған тірлігіне,Сыңғыр-сыңғыр салмайды қос құлақ əн...Шытынатып шыныдай..
©  Аманхан Əлімұлы
Көгілдір көктем, Елік қыз, есіңде ме еді...
Көгілдір көктем, Елік қыз, есіңде ме еді,Кең дала кербез көлбеңдей төсін кереді,Есіңде ме еді?..Алғашқы рет біз бірге асқанда қырға,Шүпілдеп тұрған..
©  Аманхан Əлімұлы
Түн
Жазғы дала. Көк төсінде толған Ай,Көкірегінде бұлақ сəби күлкісі.Көңіліңде құйттай кірбің болмағай,Түн серігі, сері көңіл жылқышы.Самал салдай сапар..
©  Аманхан Əлімұлы
Ормандағы құрылысқа қарап туған ой
Ағаштар,Ағаштар,Барады шегініп,Жапырақ жастары төгіліп,Трактор, крандар үнінен,Тынысы тарылып,Жүрегі егіліп,Ағаштар барады шегініп.Сұлулық тəңірі..
©  Аманхан Əлімұлы
Туған жердің белінде
Сарғайған сары күзде кимешегі, – (Əлдене кеудесіне түйді есебі)Терідей тұз себілген теңбілденіп,Бүкір бел бұйығы бір күй кешеді.Қара жел қалтаңдатқан..
©  Аманхан Əлімұлы
Бір көктем кетті, Қанаттарында құстардың...
Бір көктем кетті,Қанаттарында құстардың.Бір күз де жетті,Ызғарын алып қыс, қардың.Жапырақ баяу,Қонақтап жатыр жерге, əне.Көңілім ояу,Көктемдей жазар..
©  Аманхан Əлімұлы
Шығар, мына, тірлікті күндегені...
Шығар, мына, тірлікті күндегені – Құлағыма құрдымнан үн келеді.Ұйқым қашып, кетеді санам саққа,Алып бала – Алматы түнді емеді.Соққылайды əйнекті күз..
©  Аманхан Əлімұлы
Жан сырымды жасырын біледі ме...
Жан сырымды жасырын біледі ме,Қан жүгірді балауса гүл өңіне.От ойнаған көзіне қарадым да,Атойлаған сөз бердім жүрегіме.Өмірімнің өндірдей талма..
©  Аманхан Əлімұлы
Тағдыр
Көңілі ырза тағдырдың бергеніне,Қартым шығып келеді төрге, міне.Үш ұлының қызығын талшық етіп,Шүкіршілік етеді көргеніне.– Тағдыр, жалған, аялап..
©  Аманхан Əлімұлы
Ертектегі секілді ерке құрбым...
Ертектегі секілді ерке құрбым,Күйге түсіп көңілсіз, шерте бір мұң, –Бататынын айтарсың баянсыздау,Бақытыңдай теңізде ерте күннің.Атқара алмай аяқсыз..
©  Аманхан Əлімұлы
Қарт сөзі
Жылдарға құдірет жеткен бе,Өткенді қайталамайтын?!Бозжорға мініп көк белде,Шақтамын шайқала алмайтын.Қиырдан жазбай шалатын,Бүгінде жүзден əр..
©  Аманхан Əлімұлы
Сағыныш
Қарлығаш, əжем жəне мен,Қос аттың буын шығарып, – Қиюы қашқан шанамен,Қиқулап дөңнен құладық.Кеңістік, аппақ, кеңістік,Көзімнің алды..
©  Аманхан Əлімұлы
Ақша қар
Жауа берсін, нең бар сенің ақ қарда,Қыстың сəні онсыз келмей жатқанда, –Қонақтасын көк аспанның елшісі,Иығыма, кең далама, бақтарға.Аймаласын..
©  Аманхан Əлімұлы
Қаншама жан білмеймін көз қадады...
Қаншама жан білмеймін көз қадады,Болмағандай қас қағым өз баламы, –Көлеңкесі секілді сары шалдың,Сидаң қамыс ебдейсіз қозғалады.Дайындыққа көшкенмен..
©  Аманхан Əлімұлы
Қонды үйрек келіп жағаға...
Қонды үйрек келіп жағаға,Бауырын мөлдір шық шалып.Мылтығыңды емес, жан аға,Сағынышыңды шықшы алып.Жеңгейге қазан астырып,Ішпесек, сорпа..
©  Аманхан Əлімұлы
Ақ айдын көлдің еркесін...
Ақ айдын көлдің еркесін,Барасың, тағдыр, қайда алып? – Қия алмай туған өлкесін,Соңғы рет ұшты айналып. Қайырылмай кетіп барады,Қанатында қалқып арман..
©  Аманхан Əлімұлы
Қарт
Қауырсынсыз құстай-ақ шарқ ұрды бау,Қыстағы сымдай, жүйке, тартылдың-ау.Қадалған қарашаға көзін сүзіп,Сүйенген кетпеніне қартың мынау.Қалайша қатқыл..
©  Аманхан Əлімұлы
Төрт қабырғам түгелдей байқағанға...
Төрт қабырғам түгелдей байқағанға,Мұңым бар деп жанымда айта алам ба?Сан сүріндім қуатпен тоғыз балдық,Арақ мені теңіздей шайқағанда.Шайқаса да..
©  Аманхан Əлімұлы
Қара суық
Қарашаның қарашы қырсығын-ай,Көкке ілініп көңілсіз тұр сынық Ай.Қара суық еседі қабырғадан,Жабылмаған түндігі тіршілік-ай.Шытынайды қақтың да мұз..
©  Аманхан Əлімұлы
Көкжиек – көлге түсіп от шашқан күн...
Көкжиек – көлге түсіп от шашқан күн,Желөкпе желікпесі жетті ақшамның.Булығып бұлқынғанда бура бұлт,Бұрымы тарқатылып кетті аспанның.Түн қойнына..
©  Аманхан Əлімұлы