Үлбіреу туралы Өлеңдер ✍️

Мамықтай үлбіреген Малика қыз,Сыпайы сылқым сырлы салиқаңыз.Аспандап аққу қанат, көктем көркіңКөмкеріп көрсетердей фәниді аңыз.Малика – атына сай..

Бiр ерекше ұшқын ойнап көзiнде,Толқындардың тулап жатқан кезiнде –Беу, құдiрет,Су да адам секiлдi,Берiледi теңдесi жоқ сезiмге.Текке өтiп жатпағандай..

Үлбіреген үстіңде көне көйлек,Сұлулықты тұрғаны көлегейлеп.Қос анардың ұшында барқын дағын,Сипап өттім жабысқан кене ғой деп.Ыршып түсті елік-көз..

Үлбіреген нәп-нәзік шырқың қандай?Қарай берем көзіңе тылсым бардай.Тылсым бардай, жүрегім қымсынғандай,Жарар еді тіл қатсаң тыншымды алмай.Ғашық..

«Үлбi деген – ҮлбiрегенҮздiккен үн – Жүз бiр өлең…Үлбi деген – Үлгiлеген,Үрiккен үн,Құрғыр өлең…Үлбi өзенiм,Үлбi өзенiм,Өттiң асып бiр кезеңiн..

Үлбіреген жұп-жұқа жібек емес,Жуылып, өңі кеткен шыт аспан.Ай.Түн.Қазір жапырақпын.Иісім де – исі кепкен жапырақтың,Мына Күздің жаныммен..