Назира бердалы туралы Өлеңдер ✍️

Күз келгенін бақтан байқа, сары алтынмен апталған,Тағы сабақ, телехабар, тағы сөздер...жатталған.Тағы да үміт,Тағы күліп...сізді сұрау ақ..

Бұл жаңбыр – таза су емес,Бұл – аққан аспан кірі.Аспанның асты – адамдар,Бірінен қашқан бірі.Ешкімге жетер емесТәңірдің тасқан нұры...Сіз бен біз де..

Тағы бір күн...Тағы бір күн сүрілді.Тереземді ұрланып кеп Түн ұрды.Меңірейген тыныштықта жалғызбын.Сахнаның шымылдығы түрілді.Біз - әртіспіз!Біз ..

Ақ шәугімді қыздыратын көкшіл ғана нұр-жалын,Ешқашан да ұғылмаған жыр-жанымШам сәулесі. Ас бөлмесі. Жалғыздық.Түнгі сағат бір жарым.Біз екеуміз.Сөйте..

Тап-тазамыз енді екеуміз.Жыладық та, күнәмізден жуылдық.Жуылдық та, Меккемен тең мекенінен сезімніңМәңгілікке қуылдық.Көзімізге әйнек тағып,Өзімізден..

Тағы да көшедемін.Егер мен жанған бір тал шырпы болсам,Әлдеқашан түн жұтып, өшер едім.Гүл емеспін мен бүгін, бетегемін.Етегімді ашқан желден..

Сен қазір ұйқыдасың.Сен ұйықтап қалдың, Күнім!Содан бері – түн...Кеше және бүгін.Кеше бір жыл өтті.Не деген керемет жыл – Сені маған сыйлаған!Сен..

...Қай әлемде жүрсің қазір, нұрлы арман?(Он сегіздің көктемінен ұрланған...)Кескініңді таба алмадым альбомнан,Ескі күнді таба алмадым жырлардан.Нөсер..

Бағланды жеке сойдырған,Жағланға киім толдырғанӨрешеден алып дәмдісінАлдыңа әкеп қойдырғанОсынау жалған дүниедеАнадан жомарт бар ма екен?Күлтелі..

Ай құлайды көздері ашық бөлмеме,Қар құлайды ұйқыдағы қалаға.Тылсым сезім, сыймай теңіз-кеудеме,Толқын болып соғып жатыр жағаға.Естисің бе, жан..

Сұлу Көкше!...Кербездігі Күнмен ғана таласқанБауырында қыз-қайыңдар ырғалып,Қарағайлар жол ашқан.Ақша бұлтпен орамалын саған жолдап жібергенДәл мен..

Қызы едім Ермаханның,Назды еркесі...Қыс бойы тігілетін жаз көрпесіКүніге жаңа көйлек – киетіні,Күніге дастарханда – сүйетіні.Қызы едім,Қырық үш жаста..

Еріді, міне, кілең де...Жер беті ұқсап кілемге,Аршылып қардан тастұма,Раң өскен қырдың астынаҚыс қашып барад қалшылдап...Еске алып әжем жас..

Түнге сіңген... ұмытып Күн ұяны,Қыз тағдыры секілді, қиын әні...Қар жауып тұр.Бақыттан басы айналғанЖұлдыздар көрінбестен жымияды.Әлемде басқа не бар..

Әрбір үйде асылған ет, бауырсақтар, шелпектер,Өмір бойы сүю жайлы әп-әдемі ертектер...Көше толы құлпырған гүл, Гүл көтерген еркектер – Сегізінші..

Кешкі сегіз. Ескі Арбаттың көшесінКезіп келем. Он тоғызы наурыздың.Сезімімнің бүгіні мен кешесінӨлшейтұғын аспандағы жалғыз Күн.Жанарыма сыйып кеткен..

Тілсіз жылап өмірге ғашық әні,Тәкаппар мұң табанға басылады.Тиын тастап үлгермей тақияға,Тағдырлылар...әр жаққа асығады.Жалқы ғұмыр, жалқы жан..

Есіңде ме?Көктем еді.Көктеп еді бүршіктері талдың да,Қызыл гүлдер қаптап еді шалғында.Құшағына қызыл гүлді толтырып,Сен тұрып ең алдымда.Құстар..

Үйренемін, әлі-ақ мен төселемін де,Сәл көңілсізбін, мұңымды еселедім бе?Сағынып келем жып-жылы жаз – ауылымдыАлматының қар басқан көшелерінде.Қар..

Бұлым да бұлым бұрымым бар едБелімді құшып жататын.Аналар көріп, ырым қылар ед,Бабалар беріп батасын.Жалғыздығым тек жырыма сыйып,Қызықтырмайтын жай..

«Ей, самолет, самолет!Алматыға ала кет!» –деп жүгіріп жүргенде,Осы біздер бала ма ек?...Күндер сырғып, бір жыл, бір ай, бір күнненКездер қалды..

Жазда қалған жылуы мен жақсы әні,Бізге мәлім күздің жайы-жапсары.Қалықтаған әне біреу жапырақКүн сынығы секілденген сап-сары.Әр сынықта – бала күнім..

Ауыл. Іңір. Беймаза шақ – естегіАзан-қазан мал қайтқанда төстегі.Дала аспаны, түн алдында түнергенҚызылбауыр бұлттары бар көшпелі...Санамдағы сол..

Ай көзінен діріл-діріл жас тамды.Неткен ұзақ, мағынасыз отырыс?Мен өмірге гүл боп көзімді ашқам-ды,Нәзік сабақ, нұрлы жанар, хош иіс.Бөлтіріктей..

Тұнық демді дүние, алқынбаған,Тыныш демін түннің мен жәй тыңдағам...Сұлық түскен сонау Ай жанарындаСуық мұң бар сап-сары...айтылмаған.Айтылмаған,Еш..