Сабырхан асанов өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Күткен жаман өмірде, күткен жаман,күте-күте шыдамың біткен жаман.Күлімдеген көздері сол бір жаным,келместей боп көрінер тіптен маған.Түн де..

Жазығым не,өзіңді сүйгенім бе,сүйгенім бе, отыңа күйгенім бе.Жүрегіңнің жұрт ұқпас сырын ұғып,ешкімге айтпай,ішіме түйгенім бе.Жазығым не,балқып тіл..

Елуге келдім, өсірген мені елім-ау,елуге келдім, көкорай шалғын, белім-ау.Елуге келдім, ақ басты боран тауым-ау,елуге келдім, толқыған мөлдір..

Күлімдеген, жаным-ай, күлімдеген,көңілсізбін көрмесем күнінде мен.Сен үйімде жүрмесең жарқыл қағып,бақытым да,бағым да – білінбеген.Көңілім әбден..

Келсін кезің ақылды да саналышүкір-шүкір – қызғанасың сен әлі.Көкешім-ау, қорғаштайтын әркімнен,қалған жоқ па сиқым менің шамалы.Өз бойымда секілді..

Ай мен Күннің арасындай, қарашы;Жүрегің мен жүрегімнің арасы,бір-біріне сәуле жолдап, нұр шашып,күндіз-түні тұрар жайнап жарасып.Тілегің мен..

Бұл жастық шақ тауысқанда төзімді,жағып қойып оттай екі көзімді,Алматыда толып жатқан қыздардыңарасынан тауып алдым өзіңді.Көңіліміз көктемдей бір..

Күлкің бар сенің, күлкің бар,күлкің бар өзім байқаған.Күн бар ма оны бір тыңдар,бір тыңдар, жаным, қайтадан.Шалқалап, шалқып күлгенде,аппақ бір..

Басыңнан айналайын, қара алтыным,өзіңді ойласам, жан алар тыным.Сен бе едің алып жүрер ақ періштем,астына аман сақтап қанатының.Біреулер сап-сарым..

Жар дейді ме,тап-таза ар дейді ме,осындай жан әр үйде бар дейді ме?Көңлі егер түспесе, қылдан нәзік,көңлі түссе, жүк тартар нар дейді ме.Ақыл дей..

Мен өзіңді гүлге нәзік теңедім,есейсем де сол ойда әлі келемін.Бұл адамдар үмытшақ қой,сен жайлыАй мен Күнге айтып кетсем деп едім.Тау мен белге..

Арқаңда сеніңқыран боп көкте жиі ұштым,арқаңда сеніңақ таңмен талай сүйістім.Аспан бір аунап,жерге бұл түсіп кетсе де,мен сені, жарым,бақытты етуге..

Жылап ал, жаным,кеткен сол жырақ жыл үшін,келеді жасың сүйретіп қыстай қылышын –қырықтан астың,елу де міне таяп тұр,жылап ал, жаным,жаралған мөлдір..

Алтынбасым,ай жүзіңе таң қалдым,жалғыз сені сүйеді екем, – аңғардым.Сен деп қана өтіп жатыр аңсаулыармандардан тұратұғын аңғал күн.Таңдар күнде сен..

Деп жатсам мен:– «Қарағым, қарағым-аймына әлемнен мен сені қаладым-ай.Көрінбесең,күндіз-түн күңіреніп,көрінсең, көз алмастан..

Бірде жаз бопүй ішін тұрам өртеп,бірде қыс бопқаһарды құрам ерте.Бірде күліп,біресе күйіп тұрсам,не болды деп себебін сұрама, еркем.Ұрынарға біресе..

Қара көзің,қара қасың ойнақтап,жымыңдаушы ең кейде әлде не ойлап қап...Сол сәтіңді көптен бері көре алмай,алаңдайды бір нұрлы арман бойда..

Көк ормандай көк поезды тақымдап,көктен мына уақыттан ақымды ап,жүйрік, ұшқыр дөңгелектерге ән салғызып,сағат сайын келем саған жақындап.Саған қарай..

Өзің қоңыр болғанмен, жүрегің ақ,соның ыңғай жаныма жүреді ұнап.Жұрт қыздардың әппағын, ағын алса,мен бақытым тауыппын күреңін ап.Сен ыстықсыңсекілді..

Есіңде ме,кеткеніміз гүл теріп,гүлдер онда еді-ау шіркін күлтелі.Төбемізден төгілді-ай кеп ақ моншақ,аспандағы аумақ-аумақ, бұлт еріп.Жүгіріп кеп бір..

Сүйесің бе деп сұраймын мен сенен,сүйгеніңе жылдар өтіп кетсе де.Көзім жетпей жүрген жандай теңселем,теңселуім, әлдеқашан жетсе де.Бір өмірді бастап..

Өтіп кеткен күндерді ойлап,жасарамын мен кейде,жылдар артқан жүкті арқалап,сен де, жаным, еңкейме.Елу деген немене ол – жігіт жасы, қыз жасы.Баяғы..

Сен жек көріп кетсең де сағынамын,тағдырдың тәлкегіне бағынамын.Күйдірген құшағымды, ыстық дүние-ай,көп тессең көкейімді, неғыламын.Теңіз кеп..

Айта берсек,ашылады-ау көпке сыр,сүйген адам болады екен өкпешіл.Мен өзіңе өкпеледім, қарағым,Көзім жасын көл-көсір ғып төккесін.Күйсем-жансам..

Жүрегім жүрегіңе қатады ма үн,кей-кейде көкірегіме батады мұң.Айқайлап әлемге жар салмасам да,Ішімнен атыңды атап жатамын мың.Көктем кеп сайратты ғой..