Қазақша лирика туралы Өлеңдер ✍️

(1820)Тұрғанда бұрқап жыр жаныңҚиялға құл ең өзің де.Білсем деп өмір сыр-мәнін,Асықтың білім, сезімге.Болса да ұқсас затқа зат.Дариды ол дара..

(1828)Қайтіп мені қалдырдың?Қасірет енді жаныма!Бұлтты кеудем қалың мұң,Сен жоқтықтан алдымда!Білсең ғой, қалам уһілеп,Сәулең бір жалт еткенде,Ғашық..

(1827)Түнек кетіп, жалғастыАлшақ белдер жақындап.Жанды көкте, алғашқыАлтын жұлдыз жарқырап.Тайды бәрі, жоғалды,Қатпар тұман ыдырап.Түнектің түсі..

«Элегиядан» үзінді(1824)Тұншықса адам қайғы шегіп азаптан,Құдай маған қасіретіңді шерт деді.Сағынышты кездесуден не күтем?Әлі күнге жайылмаған гүл ме..

(1824)Қалай, сәулем, оралдың көз ашқанша?Келгеніңді сенің мен көрмей қалдым.Қайран тәтті уақытым кетті қанша!Соқыр болып қалдым ба? Мен..

Жауып тұр қар, жауып тұр,Жайраңдайтын жаз қайда?Жұпарын қырға жайып гүл,Жұпарын қырға жайып гүл,Шашағын бізге жазбай ма?Шілде жақын, жайна дер,Арбап..

(1813)Ну орманды кездім де,Алқына бір аттадым.Алданышқа өзіме,Еш қызықты таппадым.Қарасам бір қызыл гүл,Саяда тұр жарқырап.Жүзі жанған жұлдыз бір,Шық..

(1803)Желпінді тор әйнектенКөрші әйелдің үйінен –Қарайды маған кенеттен,Жаны өртеніп күйінген.Білгісі келер қызулы,Қызғанышы бар ма деп.Сөнді ме әлде..

(1802)Мұнша неге жабықтым,Жүрегімде не сыр бар?Қапалықпен зарықтым,Үйім мұнша неге тар?Кетейінші аулаққа,Бұлттар көшіп жел кезген.Барайыншы тау..

(1802)Жұм көзіңді, аймаласын өлеңім,Қалғыдың ғой, сәулем, енді бұйықпа.Сырнайымның наз күйіне бөледім,Тәтті не бар бал-ұйқыдан? Ұйықта!Сырнайымның..

(1802)Тұрып таудың басында,Сайға төніп қарадым.Мұндай қиын асуда,Сүйенгенім таяғым.Қойларымның соңынан,Итімді ертіп жүгірдім.Тас қиядан..