Тәкен әлімқұлов өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Сәбиімде жыр шерттің, ақ бұлағым,Жағаңда мен шыбықпен шапқыладым.Кептер атқан баладай еркелікпен,Малта таспен көзіңді атқыладым.Жағаңда мен шыбықпен..

Сиқыр бұлақ, көз жауқарын аласың,Қайдан шықтың, қайда лағып барасың?Сар даланың саурын тіліп таспадай,Табиғатқа тұрсың беріп жарасым.Тау суының..

Соқшы уілдеп толастамай, қоңыр жел,Бұлдырасын көз ұшында құба бел.Жауар бұлтты күшің жетпес айдауға,Сен емессің қара дауыл бейне сел.Жерде осы..

Көкшетау көк күмбездей төңкерілген,Орманмен сексен көлі көмкерілген.Аралы мұхит түздің теңдесі жоқ,Ауысқан ертегіге ертегіден.Қайың мен қоршауында..

Тау заңғары жүріске жол бермейді,Соқпақ жолы жыландай иреңдейді.Жүрегі ауру қайтады әудем жерден,Ел – кәнігі, қатерден именбейді.Бірте-бірте соқпақ..

Қаратау – мәңгіліктің белгісі ғой,Мен көрген – бертіндегі елдісі ғой.Жаңарған елу жылда елде арман жоқ,Жоқтарым – ежелгінің шерлісі ғой.Айтпайды..

БЕТАШАРIКөк орай, солқылдақ саз Жеті Қоңыр,Арқаның ақ селеулі шеті Қоңыр.Қалың ел шеңбер-шеңбер отыр сыңсып,Күйіндей табиғаттың шертіп өмір.Ағасы..

Ішіңізді жол бар ма араларға,Көзбен безін қайыңның жараларға;Көкжиектің шегіндей құлпырасыз,Дөңгеленсе дүние, шара бар ма?!Желше үйірсе жер шары..

Сен мұңлысың басыңнан ел кеткенге,Мен мұңлымын жырымды кемдеткенге.Өжет ұлға тағдырдың тосқауылы –Қайда жүрсем мен душар сеңді өткелге.Саумалыңды..

Асыққан алыстағы ақша таңға,Сал ақшам ат шалдырмас қақсасаң да.Қондырып аққу-айды иығына,Салады ымырттың ол тұйығына.Айрылған үйірінен аққу сынды..

Келдім мен астанама бағынышпен,Мойынға жырдан тұмар тағынышпен.Жастықтың осында өткен күнін жоқтап,Болдырмас болашаққа сағынышпен.Дос, дұспан қылса..

Теректей тәкаппарға Тәкен едім,Момынға балдырғандай бәкене едім.Жаһанға жалғыз аяқ салдым соқпақ,Шиырын сағынбай мен әкелердің.Тай мініп талдан жаста..

Мен сыншымын досқа да, дұшпанға да,Опасыз қыз, опалы мыстанға да.Бұлаңдатар құйрығын шабынған ит,Қылышқа ұқсап қыли көз сұстанғанда.Көп ішінде өстім..

Үш қайнардан құралғанАрналы Үшбас өзенім,Сын түйісіп, сыр алғанТүседі-ау еске кезеңім.Өткел бермес көктемде,Бір кезгі көк-сұр дария,Сарғаяр шағың..

Ерніңнің түгі тебіндеп,Шілдеге сары шарқ ұрар.Қоңыр күздің кегін жеп,Көктемге көңілім талпынар.Атыспай назар назармен,Тот басты оғын сабырдың.Әзілді..

Келді де ақтық күнің, Іскендерім,Белгіге өшпес із сап, тістенді ерін.Сусынға жұтылды емдей қызыл шарап,Қорек боп ішке еріксіз түскен шерің.Төзімнің..

Атыраудың іргелі еліБесігіндей ертектің.Күнде думан жүрген жеріКүй перісі Сейтектің.«Заман-ай!» қай күйімен ол,Өз заманын паш етті.Сезеді адам күйігі..

БАЛЛАДАТартып сапар Еділ-Донға,Шықты кеме Москвадан.Дегендей-ақ «Сапар оңға!»,Қақ жарылды тасқын алдан.Қазақ жігіт сол кемедеБара жатты..

А. С. Пушкиннің ізіменҚұшады мұнар, ышқынып теңіз,Толқыны жарға соғады ойнап.Толқынға төніп құзда тұр бір қыз,Аққудай бейне қанатын қомдап.Жарқ-жұрқ..

(Борис Слуцкийден)Жалдайды суға күн туса жылқы,Малтығып демде қалады, бірақ.Үйірдің сансыз бұзылды шырқы,Бетінде судың, сапарда ұзақ.Тиеліп жылқы..

Қарындас, көз қиығын қашырасың,Несіне сыр шіркінді жасырасың?Шыбықтай солқылдашы, болсаң мұңды,Көкейде көздің тамшы жасы қалсын.Сыр жұмбақ..

Құтаймас ыждаһаттан ерінгенге,Қайрылар қайран өнер көрінгенге.Қазақта он еркектің біреуі ақын,Несібе сансыз жолдан терілгенге.Кербездік қона бермес..

Жүзіңде тұл қараулықтың күзі бар,Күзіңде кіл жаяулықтың ізі бар.Асығыңның алшысы жоқ, шігі бар,Қасығыңның тамшысы жоқ, жігі бар.Дәулетіңнің..

Тоқтап жүрек, жұмылып көз,Қашар қаны жанардың.Болып ұмыт сәулелі кез,Қараңғыда қалармын.Тамып көздің ыстық жасы,Жазықсыз гүл жұлынар.Өлшеусіз дос..

«Ауырады жүрегім» дейсің, жаным,Айтпасаң да түсіңнен кейпің мәлім.Әкеңнің де сыздайды ет-жүрегі,Ұлиды іші, мұздайды, текке үреді.Емес сендей, біздің..