Тәкен әлімқұлов өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Қаймақ құйған қара шай көңіл ашар,Қанғанда оған өр адам бір-бір жасар.Төркіні бар шайдың да жезде сынар,Жолама сен, жүрегің болса нашар.Білемін мен..

Шоқан Уәлиханов хақындаМен Шоқанға әрі іні, әрі ағамын,Ресейді мен де еркін араладым.Орысша мен білсем де құдды Шоқан,Туған тілде елімді..

Бесікте әжем мені әлдиледі,Өлеңге болдым іңкәр содан бері.Анамның ақ сүтіне ырзамын мен,Ғаламға көзқарасым өзгергені.Өстім мен қара бастың қамына..

Ақынмын ба, осы мен жыршымын ба,Шыншыл өлең қиылды қыршынында.Талай дәптер жоғалды сапарда ұзақ,Бір шығыннан душар боп бір шығынға.Төл сөз емес..

Жүректің дерті тілімде,Өлсем де сайрап өлемін.Жоқтаса болды түбінде,Ғашығым мені – өлеңім!Шөп салмадың көзіме,Болсаң да сиқыр өлеңім;Уайым жеңген..

Мен сені мақтасам, мастанба,Мен сені даттасам, жасқанба.Өзіңдей болшы, өзгедей емес,Өз сөзіңмен шертші кеңес!Сен мұңды болсаң, мұңдасайын,Сен сыршыл..

Шындықты сүйіп өтпекке тіл жаралған,Тіл шыққан соң тарауға тоғыз таралған.Сырға берік – сөзге серік болмайды,Сыр шертіп кет келгенінше..

Тексерсем бастан кешкен жылыңды мың,Тауса алман айтып жылдың зұлымдығын.Тарихтың таңбасына дүрбі керек,Қатпарын қателеспей ұғынды кім?!Қаншама..

Келмес жоқ жамбасыма оң, сірә, жанр,Жазамын жыр, прозам болса жауыр.Шартаққа ұшқыр тартар бәйге бозды,Тойшы жұрт ұшқырды емес, бозды таныр.Өлең мен..

Дүние – кеме теңізді шексіз айналған,Сапар басы дәмеленер сайраннан.Айдың нұры теңізді тербеп, тулатса,Теңселер кеме шыққанша шалғай..

Күй шықпас көкейіңнен еркін келмей,«Кертолғау» кері қарай шертілгендей.Шарасыз шымырлайды тұла бойың,Тас жүрек қорғасын боп ертілгендей.«Кертолғау»..

Махаббат егіз екен, қалдым жалғыз,Боздаймын жапан түзге шығып аңдыз.Орнына жеңге селеу біткен шеңгел –Тартады етегімнен бейне балдыз.Жастың шақ..

Күйші Төлеген МомбековкеСұраймын бір домбыра Сізден жаңа,Уантар, тартқан кезде көңілім нала.Үйренбес әсте өнер жоқ мен ашынсам,Күйден де күдерімді..

Талпынып он бестегі айға көңіл,Ән еді Ақан салған «Майда қоңыр».Сыр шертіп, ғасыр жасап келе жатыр,Қалайша сақтады екен байтақ өңір?!Еседі қоңыр..

Беу, аңыз! Ертегіден негізің бар,Бертінде қосқан оған егізің бар.Көргеннен, естігеннен жазайын жыр,Әрине, біреу ұқпас, біреу ұғар.Салғанда..

Атақты атбегі, ғалым Бошай КітапбаевқаЕнеден қарабайыр текті туған –Бәйге аты қаны толық болсын будан.Желіксе ескен желге салсын әлек,Перідей сары..

Тұяғыңды тағалап, шеге қаққан,Кім болды екен сән үшін сені баққан?Тұрдым қарап сыртыңнан сыншы көзбен,Күймеңе мен отырмай қоңыраулатқан.Немересі..

Сүйгенге базына мен бағыныш тең,Оралдым астанама сағынышпен.Жастықтың осында өткен күнін жоқтап,Сағыныш қайнарынан қанып ішкем.Дос, дұспан қылса..

Газеттер болды дастарқан,Басында мөлдір бұлақтың.Бокалда толқып атқан таң,Моншағы тамды сынаптың.Жандары қырдың меймандос,Тағамын түрлі..

Қос аяқ саржанмен жер өлшегенде,Болжап па ем жетерімді осы күнге.«Дұрыс жаз табелімді» десе-тұғын,Қартайды осы күні кейбір жеңге.Шоламын келіп енді..

Аңқыған күннің исі киімінен,Шопанға сәлем берем иіліп мен.Еріп кетіп қойшыға сәби шақта,Ертегім жоқ айтатын менің ондай,Ертегіге ол шерткен сүйініп..

Сары жазда қарауытып реңім,Өңірде ұшан қыдырып мен жүремін.Оң жыланның терісіндей түледі,Күн сәулесі жалын шарпып білегім.Оқ жыландай сүйреңдесе..

Соғамын туған жерге қайта-қайта,Бір себеп бар, тіл білмес сырын айта.Қыдырсам өзен бойлап, жапа-жалғыз,Көреді онымды ерсі туған тайпа.«Ауылымыз, –..

Айлы түнде момақан қой аңсап таңды жатады,Қалың өзен қыбыр-жыбыр шыбындап тіл қатады.Бөрі әккілер баспалайды, қанды сәтін аңдиды,Қарауыл ай бҰлт..

Шығысқа қарағандай жары қырын,Мұңлы Сыр жатыр ағып, сары бұрым.Памирдің көк алқасын көктемде үзіп,Аралға тарту етер жазғы тұрым.Көрмедім дарияны..