Тілеубек батыс өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Бір күндер, айлар, бір мезет…Періштелерді үркіткен адал сезімім жоғалды.Кеңістік сыртында қалқиды мұндалап.«Мені бақытты қыл»..

Мен айнаға қарағанымда таңғалдым…Тура осы қалпымды көрсеткеніне.Әсілі,Дәл осы сәттегі самарқау жүзімдіКөруге тиісті едім.Сосын, ештеңе..

Еркем,Сенің еркелей алмағаныңа,Сені еркелете алмағанымаАдалдық, Тазалық, Махаббат, Сағыныш, Реніш, Мейірім кінәлі.Көз жасыңменен қайтардыңСезімге..

Мен өзімді жақсы көрген емеспін!Бұлыңғыр таңдардың буырыл түсіне мастанып,Көшеге жатпайтын беймәлім соқпақтыңІздерін жасырып көмескі.Тез соғып бара..

Мен осынау ақымақтарға зәру емес ғасырдың,Сорына туған масылмын.Болжамы белгісіз көріпкел болашақтың қабақ шытқанынКөз жасын сығымдаған көлеңкелерім..

Тыныштық байыз тапқан бар ғаламда,Қара түн қауырсынын қанға малған.Өлімге апаратын жалғыз соқпақ,Мен сені өз еркіммен таңдап алғам.Таңдағам талай..

Түркістан.Тағы да кесене…Тыныштыққа мүлгіген қоңырқай үн,Әлемнің үні…Қиялдар тоғысындағы көпшіл ойым дірдек қағады.Жалғыздықтан ләззат алуды..

Құдайды таңғалдырған кіршіксіз тазалық,Құдайды құлазытқан меңіреу тыныштық,Құдайды ойландырған шешімсіз бір сұрақ,Құдайды ғашық қылған ғажайып..

Қиялымда бір нәрсені ұмытқаным ғана есімде,Бірақ, не нәрсе екені есімде жоқ…Кешкі іңірге де, таңғы алекеуімге де ұқсамайтын өлара шақ.Бір жаққа..

Жауып тұр алғашқы қар,Ұшады кеңістікте қисапсыз ақ көбелек, ақ ұшқындар…- Омарғазы АЙТАН Тарих сенің тарихта болғаныңа сенбейді.Алып от шардың әлсіз..