Сән туралы Өлеңдер ✍️

Сәнi кiрсiн деп жыр атты жұтаған үйдiң,Жыртығын жамап өзiмше, отын көседiм.Көз – дариясына шомылып Мұқағалидың,Көңiл саумалын сiмiрсем, өкiнбес..

Бұрала басып сәнменен,Мойынға моншақ жүрдің сап.Жарқыраушы еді сәулеменМоншақтар құйттай күнге ұқсап.Құдірет бітіп бізге ерек,Жүздессек жандық..

...Кісі таңдап араласу – сəн болды,Жоқтың жолы – кеседі деп, бар қолды.Ол қырттарға өкпе де артпай наз да артпай,Тамашалап жүріп келем тар жолды.Сол..

Көңілім менің аспанмен заңғар таласқан,Қаншама дастан іздерім жатыр – Ар асқақ.Төсінде қырдың қалқиды қызыл кемелер,Теңіздей толқып егістік әйбат..

Асқар таудың сәні жоқ –Төрт түліктен қонысы, Басылмайтын сонысы Көкмайса белі болмаса;Өзен-судың сәні жоқ –Өрлей, құлдай қонатын, Жағасы малға..

Түнерiп аспан, көктемнiң сәнiн кетiрдi,Төгiлiп моншақ, құтырық жел де лепiрдi.Нелiктен мына қайыңдар бүгiн көңiлсiз?Жаз келмей жатып, күз болып..

Қиындықты білмей өссең бұл өмірдің сәні кем,Төзе-төзе сары алтынға айналған мен - Сабыр ем.От боп жанған Махаббатты майып қылу оп-оңай,Мен Достықты..

Күз келді,бақтардан сән кетті,сән кетті жайнаған, әл кеттіАқырын әлемді кезген жел, жүдеулеу көңілмен әндетті.Күз келді,құстар да жатты ауып,жаз..

Бəрі туыс адамзаттың қаны бір,Бəрі ақын азаматтың жаны жыр.Менің жаным,Сенің жаның бір туыс,Жан біткеннің зары бір.Бір бесіктен өсіп өнген..

Неге айтпадыңМұны маған ұлы шың?!Қызық екен үнсіз мына тұрысың.Қара түнде қалғып кетпеу үшін деКөштің сəні ит екен ғой құрысын.Үріп-үріпОятып жүр..

Сенсiз мынау қаланың сəнi кеттi.(Сен барында ғажап-ты, ғанибет-тi...)Мерекесiз мезi еткен мезгiлдейiнБерекесiз бiр күнiм тағы да өттi.Бұлқан-талқан..

Бір тал қамысжол үсті, мұңаяды.Азар беріпжел өті - қыл аяғы.Көзің жасыКөл болған - ұшты ма екен.,Енді оны бұлҚайтіп жия алады?Бір-ақ талдыҮкісі..

Жаратылған толқындардан, ағыстан,Қызғаныштан аласұрған, қағысқан.Өмір-сарай сәулетіне сән берер,Жүректер мен жүректер ғой табысқан.

Жас жігіт жиырма жастағыБарлық сәндікті мұрттан бастады."Кавказский мұрт жасаймын" деп,"Таулықтардың айбатына ұсаймын" деп,Қылыштай қырлап, сүйірлеп..

Ойпыр - ау, бұл не сиқың, аққу шырақ,Дударлап қанатыңды сонша бұрап,Күлге аунап шыққансың ба, жарықтығым? —Деп бір күн таңырқанып, қалдым..

Асқар таудың сәні жоқ,Төрт түліктің қонысы,Басылмайтын сонысы,Көк майса белі болмаса;Өзен, судың сәні жоқ,Өрлеп құнай қонатын,Жағасы малға..

Жазираның жалғыз сәні жаздағыЖиде гүлі қызыл шоқтай маздады.Бұтаға бір қонып алыпЖас бұлбұлЖырға айналып ағып кете жаздады.Аралардың үзілмей бір..

Жалғыз сәні сен едің санатымның.Қапасында қалдым мен қара түннің.О, мен қанша ұйқысыз таң атырдым,Қайғыға ара тұрдым?!Бірақ, бірақ, сөнгем жоқ..

…Кісі таңдап араласу – сән болды,Жоқтың жолы – кеседі деп бар қолды.Ол қырттарға өкпе де артпай, наз да артпай,Тамашалап жүріп..