Рафаэль ниязбек өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Сәрсенбі күні ( 22.09.2010 ) мәжілісдепутаттары Петропавлды Қызылжар депатауды ұсынғанда сенатор Тасбай Симамбаевбұған қатты қарсылық..

Жүрсем егер жаза алмай көрікті өлең,Жұрттың қалай қамшысын өріп берем.Тауқыметтің арқалап тарғыл тауын,Туғалы әлі қиындық көріп келем.Суып, тоңып..

«Оралман» деген пақырмын,Ордалы жылан емеспін.Бір ақынның өлеңінен.Дүниеге келіп жат елде,Бір ұлсың елге оралған.Жүрген соң қауіп-қатерде,Намысың..

Боз даласы бусанып, таңы арайлы атқанда,Туған елдің арманы ақ қанатын қаққанда, –Жер жүзінде бірінші Тоқтар еді, ағайын,Кемеге ұшақ қондырған ұшып..

Жұрттың бәрі күн көрген жанын жалдап,Тіршіліктің қайтеді бағын таңдап.Енді, міне, халықтың нанын жеп жүр,Жас күнімде жегендер нанымды алдап.Сұлулығын..

Туған елдің арманы ақсағалы,Болашақтың еспеді ақ самалы. Тыңда мені, замана, сөз сөйлейді,Үндістердің ең соңғы ақсақалы.Айлы аспаннан жұлдызым..

Ұрпақ азып, Ар жолын қумағалы,Бұл өмірде білмеймін кім бағалы.Өскенде ұлтын сүймейтін жанның бәрі,Бақыт шығар шынында тумағаны. Сол мәңгүрттер жат..

Туған елдің тәуелсіз заманында,Жүрмін неге қорлықтың қамалында.Ұлттық рухым тапталып жатқан жоқ па,Шойын кеуде қоғамның табанында.Ата қазақ найзалы..

Сардаланы жүре ме қайғы аралап,Тентіреген жұрт қанша сай жағалап. Ей, бауырым, ұлыса айып боп па,Бір көк бөрі кеудемде айға қарап.Қайғы толып..

Ит үретін заманда туған айға,Оқ атылмай тұра ма құралайға.Оразбайдың дәурені өтті деме,Улы қамшы көтерген ұлы Абайға.Өрге ұмтылмай сансырап сайда..

Ақылынан адасып сансырағанДүңдік аз ба ой қумай қалжыраған.Бұралқы иттің бәрі де тойған кездеЕлге үрмей тұра ма асыраған.Тіршіліктің қаймағын қалқып..

Жүрегім – Африка, бауырым – Кипр,Миым – Мұзды мұхиттай...Не істемекпін?..МҰҚАҒАЛИ.Түспейтіндей көрініп биігіненДүмді қанша, әрине, жиі күлген.Қай..

Сақтап келем сені, әке, жүрегімде,Буырқанып өр рухың жүр өмірде.Жүрегіңнің сәулесі неге өшеді,Нарттай жанып алаулап тұр өңімде.Тіршілікті той-думан..

Ақын Ұлықбек ЕСДӘУЛЕТКЕДүниенің сыз кетпей қабағынан,Ғұмыр қанша үзілген сабағынан.Қарындасыңды ағызып кете барғанҚара Ертістің жас көрдім..

Кісі деген кішіні басына ма,Кім жоласын, ендеше, қасыңа, аға.Қалай сенің ізіңе шөп шығады,Шаш шықпаған жан болсаң басыңа, аға!Сардаланың бұйырған..

Жетілдің өсіп күшті елде,Дүние сырын ұғынып.Ұлт тағдыры сынға түскенде,Үндемей қалма бұғынып.Ұлтыңды қорғап шырылда,Қорғайды құс та мекенін.Үндемей..

Жусаны жұпар жерімнің,Қай тауын мұнар шалмаған.Ел қорғаған есіл ерімніңБастары қайда қалмаған.Тірлігін жаңа құрағанҚазаққа жала жабылған.Ақырып..

Тіршіліктің қым-қуыт базарында,Шындық – менің келбетім, ажарым да.Бозторғайдай кеудемде шырылдағанШындық еді жазғаным, жазарым да.Күншіл топтың..

1Бағдарлама,Қаптаған Бағдарлама,Аспан асты,Жер үсті – Бағдарлама.Үйде,Түзде...барлығы Бағдарлама. Көп ұстаған тартпада марқасқаларБағдарлама –ұйқысы..

Тараз қала Отаны елдігімнің,Тараз қала Отаны ерлігімнің.Ұлы Дала төсіне орнаған-ды,Көз жасына шыланып шерлі күннің.Оқтай түзу тартылған көше жолыӨзі..

Ұлбикені сойып, өкпесін алып көрсе,өкпесі жыбырлап тұрған жазу екен.Көрген жұрт ботадай боздапты.Мәшһүр Жүсіп КӨПЕЕВ.Жырың тарап даланың..

Қабырғалы қазақтың өскен елі,Жайсаң жұрттың бәрін де дос көреді.Қаратаудан қаралы көш құламай,Жібек жолмен көрікті көш келеді.Жүгі ауғанға қиналмай..

Ажарлы ана туса да күбі піскен,Жаралғансың жарқ етіп ұлы күштен.Өніп-өскен жұрт қанша жер бетінде,Әулие ата, көзіңнің нұры түскен.Кәпірлерді басынып..

Құрсағында жетілгенБір құлыны сен едің құлагердің,Құрсағында жетілгенБір құлыны мен едім құлагердің.Серік мырза!Тәуелсіз ел болғанда,Жусандары..

Көңілдің бәрі құсалы,Ерімей тұр-ау мұзы әлі.Тәуелсіз ел болсақ та,Неліктен қазақ ызалы.Көтеріле алмай көгінеҚұлайды неге ұшағы?!Ішкені ірің болса..