Ақылбек шаяхмет туралы Өлеңдер ✍️

Бұзбақ болып мұз-қамалды,Жасайды адам ізгі амалды.Оған сауап жазыладыТойдыра алса ашыққанды,Жылыта алса мұздағанды.Қорек қылып адал асты,Киіндірсе..

Қауызға сап тарыны,Киіз қылып қалыны,Кесіп-пішіп қоятынБір Алланың қалыбы.Көп болса оттың жалыны,Алыс кетер жарығы.Тазалайды сананыАйтқан сөздің..

Тіріден де өлі көп,Өліден де тірі көп.Жер бетінде солардыңМәңгі қалған бірі жоқ.Арам шөптің гүлі көп,Жаман шөптің күлі көп.Жалғыз ғана..

Қадірін біліп босаға, төрдің,Алқынып жүріп алпысқа келдім.Алланың берген ырзығын жедім,Алланың берген қызығын көрдім.Үстінен қарғып қазылған..

Қайтқан күннің соңынанҚажеті не жүгіріп?Қайтып келер таңертең.Келген түннің қойнынаҚажеті не тығылып,Не болады күні ертең?!Барлығы өз..

Келем әлі күресіпКүнде еститін ұранмен.Келем әлі тіресіпІшімдегі күмәнмен.Жалыққанда тағы даДаңғырлаған жыр-әннен,Жабырқаған жанымаШипа табам Құранмен

Құранның тұңғыш сүресіАлла атымен басталған.Ұқпағандар киесінТамұқ-отқа тасталған.Құранның соңғы сүресіАталады Адам деп.Бірақ, оны білесің,Түсінбеген..

Тасынғанды тапшы қылған,Жамандықты жақсы қылған,Ішкен суды тұщы қылған,Азған елге басшы қылғанСыйынамын Аллаға!Қараңғыны жарық қылған,Белгісізді анық..

Көзі көрмей сөзге нанбасЖанды тағдыр сынайды.Ол да сені есіне алмас,Ұмытсаң сен Құдайды.Көкірегіңе иман жисаң,Жолай алмас мың қайғы.Хақ сөзіне зейін..

Алладан келіп сый неше,Қолына билік тигелі,Темірді Дәуіт илесе,Сүлеймен желді биледі.Тұрған соң асып қадірі,Іздеген заты табылды.Алысқа жетіп..

Жазмыштың жолын сызуғаАлланың мықты пәрмені,Пәрменін оның бұзуғаПенденің жетпес дәрмені.Әлемді байтақ билегенҚұдайдың күшті жарлығы.Болса да тағдыр..

Төрт бұрышы қабірдің –Тиянағы сабырдың.Сұбыхан-алла, Сұбыхан-алла,Бет қараттым құбылаға.Әлхамду-ли-ил-ла-Һи!Құран сөзін ойға..

О, Жаратқан!Әр пенденің ниетіБір өзіңе белгілі.Өскен адам көз етіҚұбылады жел күні.Қыс қызығын көп көріп,Күн жылынса – ұнатпай,Қазы-қарта жеп..

Байқа, досым!Алды-артыңды абайла!Қиналғанда қарайлап қой маңайға,Ғашық болсаң –Шырық бітпес шырайға,Азап тартсаң –Үміт тосып әр айда,Отқа түссең..

Аң патшасы – арыстанды,Құс патшасы – бүркітті,Бар хайуанды жанышқандыКімдер келіп үркітті?!Жерде моншақ қалмас деген,Төзім неге сарқылды?!Тас патшасы..

Қарғып тастанАғып жатқанҚұлағын тос сарқыраған бұлаққа,Төңіректен,Өскен шөптенАзан үні естіледі құлаққа.Есің кірмей,Жолды білмей,Ой-шұқырда жүре..

Жерді қашықТаумен басып,Жалғастырған бір Алла!Түнді күнмен,Күнді түнменАлмастырған бір Алла!Кімге күдік,Кімге үмітБеретін де бір..

Қанша дәстүр тоналған,қаншама тіл жоғалған,Жүзеге аспай көп арман,қоғам ішке қамалған.Америка еліндеүндістердің жеріндеҚырық адам сөйлейдішулумдардың..

Күнтізбеде шындық бар,Өзгермейді күн, айы.Әр парағын ел құптар,Шындық болса шынайы.Өткізген сол күндердіПендеде көп жалғандық.Қалды ма екен бір..

Биік-биік таулар,Жайнап тұрған орман,Өткел бермес сулар –Қамал.Қалқан.Қорған.Барлығына қожа,Тартқызатын жаза,Кім бар сондай..

Айдалада жатып қалған,Қатып қалғанТас,Жүрген жолда бөгет болса,Себеп болса –Қаш.Бүлдіретін көркем істі,ЖиіркеніштіЛас,Жұртты өзінше..

Өтіп жатқан ғұмырың –Аққан су.Дәулетің мен зейнетің –Таққан ту,Көрген сайран, қызығың –Көшкен бу,Тартқан азап, бейнетің –Ішкен у.

Өсіп-өнген әрбір затӨз еркінен тысқарыТосын жайға тыстағыТап болғысы келе ме?!Биік өскен бәйтерекАптаса да алтынмен,Жарқыраған қалпыменТақ болғысы..

Беріктерді құлатып,Биіктерді сұлатып,Қиналғанды жылатып,Күйінгенді жұбатып,Әрбір күнді жалғанғанБір біріне сынатып,Сағат тоқтап қалғанмен,Тоқтамайды..

Тәннің азабы –Алар мазаны,Ашар аранынТірлік тажалы.Жанның азабы –Қайнар қазаны,Берер жазаны,Фәни тозағы.Тән де тозады,Жан да азады,Шама келер..