Берімбай ысқақұлы өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Мез-мейрам, мере-сере іргелі елі,Табылып жаңа жылда іздегені.Наурыз құтты болсын думаныңыз,Кісінеп жарқыраған жыл келеді.Бақытты шат-шадыман ел..

Мен едім қазағымның бел баласы,Кеп сорған елгейліктің қан даласы.Сыйғызып жетім құсын кең даласы,Күн бар ма бұйырар үйЖолдамасы?!?!

( Тасболат Қасеновке арнаймын.)Тасболатым,Қос қанатым!Кеші-қонмен осынауКекше тұрғойДүйім елге жігітсің,Бас болатын!Ең аяулы адамсың – жиырма бірінші..

(терме жыр)Еңбек етіп, түбі игі,Маңдай терін сіңірді.Талай-талай күрделі,Бастан кешті ғұмырды.Ол бірлікте: қырық кісің,Жұмылдырған жұрт..

Даладай дархан жүрегі,Жүрегі Күндей жылы еді!Желкілдеп ескен ботадайСүйкімді жанның бірі едіАялап арман құшқанда,Ұядан жаңа ұшқанда,Жолықтың, қайран..

Іздемеңдер жігіттер, қызды алыстан,Күдер үзбе, ауылдас, жүз таныстан.Бір құдайдың болады бұйыртқаныТаңдап, сіре, кермедік біз де алыстан.Сезіктеніп..

Айналайын күлкіңнің сыңғырынан,Шыбын жаным сен үшін мың қырылған!Жетектеп ап, жетер ем болашаққаЖүрегіңнің ұстатсаң «шылбырынан»!

Арнаған асыл батамды,Сағынкек бақтым ботамдыҚалса екен жаның жарығым!Қаңғырта керме атаңды!!Қанша таң кірпік ілмедім,Қайтерімді еттең білмедім!Сарыла..

Қарамай бейғам үстірттен,Сақтандық тайлай күшті «Иттен».Қабынса екпе қатерлі!Қорғану керек СПИД-тен!Ақылдың алсаң: нақ шыны,Беттемей балгер ‒..

(Әні, сезі: автор)Мерейіңді шырқыратып,Сай-сүйегіңді сырқыратып,Сезбедің-ау, сүйіктіңдіКететінін бір күн атып,Қызыл қанын бұрқыратып!!Адамдарды..

Жүрегі пек, жаны пек,Ұяты пек, ары пек.Қайран адал достар-ай!Тұла бойы – бері пек.Ашық аспан кек зеңгір ‒Шуақ күндей теккен нұр.Қайран адал..

Ей, қызғыш құс,қызғыш құс!Кекірек шер мұз бұзғыш!Атамекен! – Арманым!Киеңізбен бізді ұшқыз!29 желтоқсан, 2002 ж.

Аспанға шырқаса да тебемде елең,Етті кез талабымды кегендеген.Ақ бұлтты аралайын, нер алайын,Аяулы арманымнан темендемен!29 желтоқсан, 2002 ж.

Құрақ ұшып елпектеп,Мүлейімсіп мелтектеп,Ішіңе кіріп алады,Етірік бетке келкектеп!Сездірмей қорқау аранын,Оп-оңай тауып амалын,Жағымпаз жалап..

Бұл жалғанда алыптардың күші – ағын,Үлкен балық жұтады екен ұсағынБи,теренің кім біледі ісі «ақ» – ын?!Мүсепірге ашпай қойды құшағын!Бастық керсем..

Елеңінен жүрекке керінді Күн!Жырларыңа ел-жұртың зеру бүгін.Журналыңның жайқалсын жапырағыКезіңдей кер, ағаңның керімдігін!Жырларыңнан жүрекке..

Жаңа ғасыр, жайдары ғасыр қарғам,Мертебеңді асқақтап асыр қарғам.Ақеркедей еркелеп келші атаңа,Сен де атаңның мойнына асыл қарғам!Жігеріңді еткірле..

Аңқаулықтан атымды жығып та алам!Ауыз күйген! Қарадай құлыпталам!!Адам ойды кей-кейде ұғып қалам!Бармағымды ішіме бүгіп қалам!

Керікті едің, недеген керікті едің?!Бұрын мұндай керікті керіп пе едім?!Еліктіріп еріксіз елік – кезің,Желпіндіріп тастады желік сезім!Еліктірдің..

Сезім бұлты – сел ақын Ұлықбегім,Жүрегіме жырыңды құлыптадым!Бір бозторғай шырылдап шет жүргенін,Емір бойы, бауырым, ұмытпағын!23 желтоқсан, 1989 ж.

Әділеттен жаңылып маза қашса,Кездің құртын ұшырса адал асқа!Ар заңымен ертеніп елем отқа,Ақиқаттан адасып жаза басса!!Кекіректі пасықтық..

Реквием:(құлпы тасыма жазыңдар:)Ғұмырын тағдыр терк еткен,Бір жұлдыз сенді жарқ еткен!Ер ақын етті дүниеден, Арүшін жанын сарып еткен!!15 тамыз, 1999..

(реквием)Қатын балаң, мал-жаның, деулетің де,Тетеп бермей ажалға еуре етуде!Сұм тағдырға сеп болмай ел кетуде,Дем таусылса: батыр да, бай да..

Бақытқа да адамдар тезбей ме екен?!Бақытты адам бақытты сезбейді екен.Жалпағынан жалғанды басып тұрып,місе тұтпай биікті кездейді екен!Бақытты адам..

Елгей – деген қала бар,Менен селем ала бар.Қобда езенді сағынып,От боп лаулап жана бар.Елгей – деген қала бар,Менен селем ала бар.Ел сағынып..