Абдрахман асылбек өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Бұл өмірдің тылсым күші – ішімдік,Біздер оны өзімізше түсіндік.Бір қуаныш бола қалса, той жасап,Дос-жаранға ішімдікті ұсындық.Ішімдікпен көңілдерді..

Менің жақын досым болды,Көңілдесім – қошым болды.Бірде маған мақтанды кеп,Барлық сырын ақтарды көп:– Шын бақытты іздегенге,Құт екен ғой қыз деген..

(Достық әзіл ретінде)Сом тұлғалы ер жігітке қарашы,Жоқ ешкіммен ерегісі, таласы.Ән мен күйді аялаумен келеді,Соған ғана берілген ой-санасы.Жырлайтыны..

«Алакөл! Алакөл!» деп елдің бәрі,Аптыға құрақ ұшып келді бәрі.Жолдарын көрген кезде ойқы-шойқы,Келместей тұра қашар ендігәрі.Айдынды Алакөлдің көлі..

Ауызы тыным таппаса,Арты да тыным таппайды.Ертеңін ойлап жатпаса,Ондайды кімдер жақтайды?Таң атып, күні батса да,Алдына асты үйеді.Жұмылып көзі жатса..

Түркі тектес бауыр емес пе едіңдер?Өз алдарыңа қауым емес пе едіңдер?Бір кездері Қытайдан қорлық көріп,Керемет зорлық көріп,Қазақ жеріне келіп..

Кей басшылар бөседі,Бөскенде не деседі?Өздерінше бағаларЖеңістерді кешегі:«Жарасымды сәніміз,Қазақстандықтармыз бәріміз.Жүз отыз ұлттан құралып,Бір..

Сақтандыру деген кәде бар,Кәде емес, бәле бар.Сақтандыру арқылы адамдар,Қолданып түрлі амалдар,Керемет күн көрмек,Бәріне үлгермек.Көшеде қалмауы үшін..

Вампир деген – қанқұр деген,Жаналғыш Нәңкүр-Мәңкүр деген.Яғни, адам қанын сору деген,Сол арқылы күнін көру деген.Демек, ондай тірлік бүгін де..

Мен Желікпе, Желікпе,Желікпені ел көріп пе?Желіп келем әлі күнМінезіммен елікпе.Көз саламын алдыменКөзді тартқан көрікке.Көрікті қыз кез болса,Кете..

Аяз деген қақап тұр,Аяқ-қолды матап тұр.Бір амалын таппасаң,Шынында да шатақ бұл.Тыныштықтың сазын ап,Бөлмесі тұр азынап.Тәкең бойын жылытты,Тартып..

(Достық әзіл)Бізге берген уәдең ойыңда жоқ:Өгіз соям деп едің, қойың да жоқ.Той жасаймыз іс бітсе деген сөзгеКүдіктене қараймыз ойын ба деп.Насихатың..

Ала берсем, ала берсем,Қалтама сала берсем.Лауазымды аға көрсем,Қол қусырып бара берсем,Айтқан тілін ала берсем.Ет толы шара көрсем,Аузыма сала..

Бір досымның аяғы сынып,Іштей тынып,Қозғалмаған күйінде,Үш ай жатты үйінде.Сау кезінде, ой, Алла-ай,Құлдыраған қояндай,Бір орнында тұрмайтын,Сөзді..

Тойып алған ШұлғаубайБылқ-сылқ етіп бұлғаңдай,Айтқан сөзді ұқпай қойды,Мейрамханадан шықпай қойды.Әйелі: «Қайтайық», – деді,Ол: «Өлең айтайық», –..

Мәкең бастық нар еді,Жаратушы жар еді.Мекемеде мінетінМашинасы бар еді.Сол көлікке мінгелі,Мәкең жаяу жүрмеді.Үй, мекеме, қызмет –Басқа еш нәрсе..

Болсамшы біреуге іні, біреуге аға,Немесе бір мықтыға күйеу бала.Мен сонда жалғызсырап жаутаңдамай,Көрер ем қошемет пен сүйеу ғана.Сатылап қызметім де..

Дем беруші Сәкең боп,Меңгеруші Мәкең боп,Айлап жинап, жыл жинап,Құрастырды бір жинақ.Жерлес пе, әлде таныс па?Ағайын ба, алыс па?Абыройы..

Бұл күндері жүйке біткен жұқарған,Қауіпті де, қатерді де күт алдан.Қалтырайды қаңылтырдай қауқарсыз,Серттен тайып, семсер сын да мұқалған.Сынай..

Кітап деген бұл күндеАлтыннан да құндырақ.Қол жетпейді шіркінге,Көзден ұшты бұлдырап.Қажет деген кітаптыТаба алмайсың, терлейсің.Жақсы кітап..

Бір досымыз қызып қалып,Қабырғаны сүзіп барып,Қаңғалақтап жүріп кетті,Дәретханаға кіріп кетті.Содан сол дос ұзақ кетті,Шығар мезгіл ұзап..

Тікен кіріп табанға,Тез іріңдей бастады.Тыным бермей адамға,Түні бойы қақсады.Жоқ ешқандай опасыСол індетті басқалы,Қолы батыл оташыОтады да..

Көлбең-көлбең етеді,Көз алдыңнан өтеді.Көлбеңдеген көк көйлекТобықтарға жетеді,Тамсантып бір кетеді.Көлбең-көлбең етеді,Көз алдыңнан..

Бойдағы танып дарынды,Ұнатып айтқан әнімді,Астанадағы достарымБілдіріп көңіл қоштарын,Мені теледидарға шақыртыпты,Бұлары ақыл тіпті.Домбырамды..

Опера дегенді білесіз бе?Театрға кіресіз бе?Композитор Азат дегенОпера жазып «Қазақ» деген,Дүрілдемекке ой қылды,Онысын театрда қойдырды:Оркестрде..