Діни өлең туралы Өлеңдер ✍️

Үйлескенше ақылым мен иманым,Иір-иір отыз бес жыл жол жүрдім.Хаққа елтуге жан тапқанша иланым,Қақыранды қиял мұжып болдырдым.Үйлесті де ақылым мен..

Тәңір тұтып ырымды,«Өлгем» қалмай жан – тәнде ар.Шаша-шаша нұрымды,Кеуіп қалған аңқам бар.Кеуіп қалған сезімім,Нұр өптірмей киеме,Тірі өлгеннің..

«Түрмеңде» ұста нәпсіңді,Жанбасын десең көріңде от.Кеудеңе қондыр ақ Түнді,Қаламын десең Керім боп.Жаныңды ақ Күнмен жарқырат,Құраның болсын..

Мақталып,Кейде датталып,Аптапта пістім кәуадай.Қысылып, қырық қатталып,Дөңгелектегі ауадай.Дөңгелектегі ауада,Білерсің қанша күш барын?Жоймауын тіле..

Дүние тас қараңғы,Қараңғысын «жарық» деп,Надан жаппас пәрәнжі,Нәпсісіне қарық боп.Тас қараңғы дүние,«Жарық» дейді ғарыптар.Нәсіп етпей бір..

Жүрегінде иманы бар адамның,Қашан да ісін қылмасы анық наданның.Өйткені ол құл апарарын біледі,Ақыр күнге әрбір басқан қадамның...

Түнеу күні тініме бір дақ түсті...Жаным күйіп, рух шыңым пәсейді.Жан – көзімнің жанарына ақ түсті,Қалыбымнан қашырғанша-ақ қас ойды.Жарығы әйбәт..

Керім,Келдің қырыққа,Пайғамбарлықпен құрдассың.Түссең алтын құрыққа,Қас қағым сәт тұрмассың.Дүние тас қараңғы,Қараңғыда қалтақтап,Тура бетке ап..

Харамдарды көзім көрме, ол – қараңғы,Ізгілікті байқа баданадай боп.Харам қарау өшіреді қараңды,Жүр дітіңе Хақ ісі үшін абай боп.Нұрсыз сөзге құлағым..

Қорқамын!Жанымда жалаңдайды мұң...Жортамын...Жоқ өткен санамда ай, күнім...Ойлашы бекісе жүрек,Көз,Құлақ,Бақиына адам боп алаңдайды кім?

Ақылым көзін ашпауда,Жұпарын жұртқа шашпауда.Білдіріп Хаққым, білгенім,Қарын қамынан аспауда...Салғырттық ойды бөлуде,Уақтым көбі өлуде...Қырық та..

 Күні бар күннің ішінде,Әрбір ісімді сенімдеп,Күнімді жағып ішімде,Күнденбейтін еш жөнім жоқ!

Болса дағы кім ие,Бәрі өзінде керектің.Тарих дағы дүние,Мен ондағы дерекпін.Құдіреттің күшінде,Мәужүт* болып кең ырғынСүріп өткен ішінде,Дүниенің..

І«Сәләфтарша» софымын,«Софыларша» сәләфпын.Ал анығы бұл екі бірінде емен тараптың.Мен сондамын ендеше, «Мен сендерді, – депті Аллаһ, –Исламдай хақ..

Заң солай...Дінді оқытпай надан болдым,Сондықтан нәпсі әр басқан қадамда өлдім...Өмірді өлі сүріп жүргенімде,Дін келіп,Құранды оқып адам..

Бәріне Хақ қазы анық,Хақтан үміт үзбеген,Мұнда келген тазалықЖұмысшысы біз деген.Қақымыз бар Хақ алды,Адамдықты сақтауға.Дүние үшін ғазалды,Ар..

Дейміз біздер «дін көне»,Дін емес, біз көнеміз.Алмаған соң діндене,Көрінеді көнеміз.Көнеліктен күндене,Көрілмеуі дін шыңы. Болса анығы кім көне,Соған..

Ашу кекті,Ақыл текті болады,Ашуына ерік берген солады.Ақылымен ақиқатқа ұласқан,Кемелденіп адамдықта толады.Ақылымен адамдықта толған құл,Екі әлемде..

Адамдарды айналдырма мазаққа,Малғұн шайтан ласы болмақ мазақта.Адамдарды айналдыру мазаққа,Анық түбі тартылар іс азапқа.Тісі орсақ,Қисық көзі..

«Нәпсіңді тый,Салтыңа орал»,Қайт дінге!Айтар болсаң білгеніңді айт дінде!Хақ жолында талмай қылып шын құлдық,Қайтсаң егер «шын құл болып қайттым»..

Жыр арнапсың маған бір, шүкір, досым!Надан ғана жақынын шұқыр, досын.Маған айтқан тілегің өзіңе кеп,Басыңда бақ, бауырым, шүпірлесін!Рахымет айтпаған..