Қайыру туралы Өлеңдер ✍️

Сүйгенмін дейсің бұрын да,Әзілің әлде шының ба?Айтылмаған жан сырыЖазылар бүгін жырымда.Сүйгенмін дейсің сол шақта,Алшақта әр кез болсақ та.Сездіре..

Былғанба ойым, əрнеге айтақтама.Боданыңа көнбеймін, шайқақтама.Жаны ашыған жандардай оданда, кел,Жүрегімнің ағысын байқап қара!Жүрегімде-қанымда дала..

Қарашада шөп басын жел кемірер,Шұнақ аяз шұқшиып, ерге мінер.«Қауыс» соңы, аяғы «Боқыраудың»Бітпей қалған бейнетің белде жүрер...Тоң сіресер..

Қайыру бермей қалың күн,Қара бiр терге малындым.Қара Ертiс болып жүгiрдiм,Қабаққа шықпай салындым.Қайыру бермей қалың ай,Ұстатпай кеттi..

Қысқа-қысқа қайырдым,Қарға адым жер ұзаған…Он екi ата БайұлынБасына ма жүз адам?Қысқа деген – аз ба екен,«Шағынамын» деп мəз бе екен? – Шып-шырғасын..

Жанарыңа күн болып төккен арай,Мұң болып та түбіне шөккен талай.Қара балта орманға жау боп тисе,Қиылатын алдымен көк қарағай.Елі үшін қабырғасы..

Бейбақ Ақын тар үйінде жатып ап,Тәңіріге жалбарынды.(Ақымақ):"Жерім менен Елімді аман қыла гөр,Тегім менен Ерімді адал қыла гөр.Аққуымды атқыза..

Əдетте Жылқыдан соң Қой келеді,Қойдан соң мешін келіп қол береді;Болғанда жылым – мешін, күнім нешік,Көңілге неше түрлі ой келеді.Əуелде «Мешін» деп..