Светқали нұржан өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Жатқанда таңғы ұйқыда талаурап қыр,Талықсып жасын сықты алаурап гүл...Менің де алай-дүлей көкірегімдеСен айтқан ән-жыр кетті бабаурап бір.Ақбоз үй..

(Күйші Роза мен әнші Нұрияшқа)Аққайыңның жөні бөлек жай талдан,Періште-өнер сыбаға алмас сайтаннан.Маңғыстаудың мақтаны хас майталман!Тартам деген..

...Ел ішіне тағы да бір дау кірді,Қара тазы төбеге үрді, тауға үрді.Түндіктерін ерте жауып бүгін ел,Күндегіден малын ерте саудырды.Көрсете алмай..

Қызыр болып жарылқайтын ғайыптанМейірімі шығар бәлкім халықтың?!Жұмекен.Ескілікті қай сөзге де иланам,Темір ғасыр! —Сол сенімді қи маған.Біздің..

Оятты мені азаны құстың,Азаны кұстың — өлеңі.Құс көңілдердің наз әнін ішкім,Базарына ұшқым кеп еді.Далаға шығып көкке аунай кеттім,Миымды осып отты..

"Көмусіз қалар көпті қарғаған", —дегеннің қандай бар мәні? —Көздерін сатып боқты қарғағаҚұлшылық қылу арманы.Заман отына — азалы өртенбек,Күл болып..

Көбелектің қанатынан гүлдегіКөйлек киіп өттің алдымнан.Сенің Нұрың нәзік үн боп күлгеліСерпілгендей көк тұман қырдан.Сенің Нұрың нәзік үн боп..

...Біздің Дала көнбістіктен көнге айналған тәрізді.Өз ұлдары өгей шығып жүректен қан ағызды.Парыз қайда алдындағы ертең келер ұрпақтың?Қайда асырдық..

"Енді төзер жайым жоқ!" –деді Теңіз тұлданып.Жатыр еді байыл боп,Кетті кенет жын қағып.Өңі өрттей қабарыпҚалай ғана безбесін? —Өз нәсілі — қара..

Бауыржан МомышұлынаХалқы азаттық алғанынҚыран ерімкөрмеді-ау деп,ішінен тынады елім.Жүрегімнің тұратын қақ төріндеБауыржаным бар бірақ — мына..

— Е, бауырым, жырлағын,Шығып жүр ғой қызба атың.Желігінде жиырманыңБолған едік біз де ақын...Сөйледі ағам жалданып,Кезін айтып аһ ұрған.Қалдым мен де..

Бұл — періште, — деп жүргенЕй, бейшара Тектілік,Көрем бүгін мен саған жын соққандай соқтығып.Мен сенің де, себебі, Сайтан көрдім көзіңнен,Сайтан..

..."Есікті ашшы,Қапасыма жел кірсін", — дей бергенде —бүккен дүние көлгір сыр,Қайда барсам өре тұрды алдымнанСауал болып:"Сен кімсің, - деп, — сен..

Маңғыстаудың жыршы ұлы, Қаратаудың қыршыны Қыдырбай Тұрмағанбетұлының әруағына бағыштадым.Автор.Күздің түні.Сөнген күнді бұлт үрлепҚайта жақпақ;Мен..

— Маңғыстаудың 362 әулиесін аралап тәу етіп,"жалғызыма жар бола гөр!.. " — деп сиынып едім.Қайтейін...Иранбектің әңгімесінен.Маңғыстауға неге келдің..

Б.Үсеновтің рухына...Ай-ірімшік тістеген қарға түн-ді...Жұлдыз-көзді түлкі әлем — салдақы үнді,Қыңсылап ап сәл ғана ол да тынды...Дүрліктірмей..

Мен — кентаврмын...А. Сүлейменов.Ол — кентавр!Тәні — жылқы, басы — адам,Жылқыдай — Зат және қазақ — Есі Алаң.Европаның соқыр көзін ақитқанСкифтердің..

Кемпірқосақ тұрған тұсты нұсқадым,Анау тұрған әпкесі деп Ләйләнің.Жұмағұл-Шора Сағадиұлы Жақыпбаев.Мына жалғаннан Жұмағұл-Шора да өтті деп,Жартастар..

Ақын өлді, тағы да, тағы да бір,Өледі ақын көргенде жаны жәбір.Тағы да бір құшағын жайды ақынға,Талайларды қарсы алған Кәрі Қабір.Ал, аңыра бабаурап..

...Тағдырым менің, мың алғыс саған — төтенненТас бұғау салып, төсекке таңдың тұрғызбай,Мен байғұс, бәлкім, көбелек болып кетер ме ем ?!З.Шүкіров..

Басына барып кайтам мен Мұқағалидың...Жас кездегі өлеңнен.Күлі қалғанда Өртенген Жасыл Әлемнің,Қасыма келгін,Мұңайма,Жасыма! — дер кім?.Қауырсын-ұшақ..

Бастады мені жол алуан,Тағдырмын ерте жоғалған...М. Отаралиев.Сыпырғандай иықтан зілді затты,Сытылғандай лақтырып қыл дұзақты,Қара айдынның төсінде..

Ереуіл күнді еске алдық,Қоңыр да салқын төске алдық.Көз жазып қалды көшімнен —Кезеңнен мені тосқан жұт.Күнеске қосын қондырды,Беймезгіл шошып босқан..

Алшын Меңдалыұлына(Жыраулар сарынымен)Басынан қанша бұлт ауған,Төсінен сонша жұрт ауған —Жасырар сырым жоқ менің"Қаратаумын!" — деп керіліп жатқан..

Түмен Балтабасұлының рухына"Маңғыстау — машайықтың басқан жері" —Осы жыр баурап еді жастан мені.Қиялды ертіп ала жөнелетін,Құбылып құбылаға қашқан..