Ессіздік туралы Өлеңдер ✍️

Бозбаладайын ғашықпын саған, ессізбін,Ессіздің халін қалқам-ау, неге кешкіздің.Сағыныштарын арқалап отыз бес күздің,Шешілмейтұғын жұмбақты қалай..

Қап-қараңғы көргe кіргeн кeзіңдeАйқай салып бeрілмe бoс сeзімгe:Біттім, мeйлі өштім дe –Өксігіңді тыңдамайды eшкім дe.Бір кeздeрдe сoқа тартқан..

Әуен қуған ессіз бе едім, есті ме ем,Құлағымды ән сөзіне кеш тігем,«Сағыныштан сарғайдым», – деп жылаған,Бала кезде бір мұңды әуез естіп ем.Жоқ..

Күміс тиын жылтыраса арасынан қоқырдың, Екі көзі шамдай жанар сығырайған соқырдың.Арпалысқан ессіз тобыр елең етіп еңкеймес,Алтын басың домаланса..

Кісілер кейде бетімен сөйлеп еседі-ау,Албаты сөзбен түйінін тағдыр шешеді-ау.Ессіздіктерден ескексіз қайық секілдіӨршиді келіп нешеме жаулық, неше..

Кенже жаңбыр,Қараңғылық қойнын тілгілеп,Сеуіп тұр шаң басқан жолдарға.Теңге тағдыр,Жолдардың сорабын сүргілеп,Адамдар адаспай жетуін тілейді..