Абдулмахмуд пошатаев туралы Өлеңдер ✍️

Тау, дегерез, қыстақ маңы, от жаны,Алаулайды ошақ пештің шоқтары.Тұнық аспан, түн мүлгиді, ай қалқып,Жарқырайды оттары.Қызыл алау ошақта ағаш..

Жіберші иман қылар бір еміңді,Е Алла, иманды етші жүрегімді.Дүние боқ,Ойлаңдаршы ей адамдар,Қабірге ақ матамен кіреріңді.Маңдайда жиырылып қыртысың..

Жұмбақ жан,Жұмбақ өлім, жұмбақ ғалам.Өмір-ай,Өтер бір күн бұлғақтаған.Билік, мансап, байлықпен таңдау болса,Баламның амандығы қымбат маған.Түбіңе де..

Кім білер,Кім күтеді өлімді алдан.Адам өтті, артында өмір қалған.Бір арыс жүгіреді, жүректе мұң,Бірге шауып барады өмір жалған.Дүние жалған,Қайырылып..

(Әкемнің естелігі)Бусап дала, сол бір жылы көктемде,Түн менен күн теңелер шақ жеткенде,Деп бастады әңгімесін қарт әкем,Қан майданға жалғыз ағам..

Астанада,Ақ боран үрлеп жатыр,Өміріңді "Сібірдей" сүр деп жатыр.Шіркін-ай,Жылы мекен, жұмақ па екен?Шымкентте өрік ағаш гүлдеп жатыр.Сәт-сағатты..

Қазанат тағдыр,Ұлы Көш көшер атсыз да.Басыма қонар кезегі қашан бақтың да?Жапанда жалғыз қалмасын дедім, молаңыз,"Мыңшейті әулие",Пірлерді құшып..

Құр сүлдерің, кеңіп қапты жәкетің,Мықты едің ғой,Жүдеп қапсың әкешім.Әкем кірді, -дедің маған- түсімде,Бекасылдай ертіп алып..

Тірмін ғой, жарығым бар көретін.Үйім еді, бір жылда бір келетін.Әкемменен пікірлесіп отырсам,Шешем баптап шәйін құйып беретін.Шаршайды ғой, арасында..

Ертең-ақ қонар келіп бақыт құсың,Келін де жауһар тастай жақұт мүсін.Әкең де анашың да қасыңда жүр,Білесің бе балам-ау, бақыттысың.Арманы бітер ме..

Жаңа заман,Жаңа дүние, ғасырда.Зәру болып жүргенімде асылға,Жөні түзу жандарға мен жолықтым,Ел ішінде бар екен ғой асылдар.Бір інім жүр, құрмет жасап..

Қырмызы қызғалдақтай тағдырым-ай,Тағдыр гүлі гүлдемес, мәңгі бұлай.Көктемде, бүрін жарған жауқазындай,Өмірім қызғалдақтың тағдырындай.Өмірім..

(Меделханға)Бекем ем,Жаратқан ба төзімді қып?Таң атты, алайын деп көзімді іліп,Барлығы біледі ғой,Ойға баттым,Өз ойым, өз тірлігім, өзім біліп.Қимас..

Әр жанның береді Алла пейіліне,Қарасып жүр,Алдыңа, кейініңе.Құдай бар,Пейіліңді таразыла,Мейірім сыйлайды әлі, мейіріңе.Бабам да сөзге берік, атам..

Қара бұлт томсарып көктен де,Гүл шыға қоймаған көк белде.Арқалап мені апам келеді,Сұрықсыз сол бір жыл, көктемде.Дегендей, неге өмір сынайды,Көше де..

Шатыр асты, ұя сап мұса кептер,Зікір сап әрлі-берлі ұшады еппен.Ұяда қос балапан қылтияды,Мен отырмын тағдыры құсада өткен.Әкем қайтты, күтер жұрт..

Күнді сүйем арайланып атқанда,Оранғандай мамық жібек мақпалға.Түнді сүйем көрпе оранса тіршілік,Ойға батам жұрт ұйқыға жатқанда.Тағдырым ба..

Оңала ма, тонала ма кім білген.Коңыр күзім сезім сырын білдірген.Күзде соққан сырлы әуеннен оянам,Домбыраның әуеніндей күмбірден.Сыбызғы жел сырлы..

Қара күзде тезек тасып даладан.Апам еді бəрімізге қараған.Əкемнің де қамқоршысы сол еді,Тоғыз жан ек ол кісіден тараған.Бесте тұрып, таңмен бірге..

Өмір жалған, берілген бұл адамға,Тағы нендей күтеді сынақ алда.Сай-сүйегім сырқырап, қарс айырылды,Жүрегім,Жоқтау зары,Жылағандар.Бауыр да, ағайын да..

Бай жақсы батырдан да, биліктен де,Әр істі ақша бұзар киліккенде.Бәйгені күнде озып алмаған соң,Жуан шобыр ат жақсы, жүйріктен де.* * *Жайлауы біздің..

Аруағыңнан айналдым алтын анам,Ақ күнбезің алыстан жарқыраған.Сенен туып тараған, өркендегең Тілегім сол болсыншы халқым аман.Халқым аман тұрғанда..

Себелеп жаңбыр жауып тұр, Сан ойлар келіп кетуде. Жассың ғой әлі сауық құр, Арманың алыс жетуге.Түнерген тұман тұмшалап,Жүзіңді жылы жаппасын. Мен..

Өзімді жұбатамын жырымменен,Жан бар ма екен, өмірде сүрінбеген.Өзім де түсінбеймін – деймін дағы,Жағдайымды сұрасаң бүгін менің.Ғашықтық қандай қиын..

Бақыт гүлін ұсынған шақтарымды, Білмеймін даттарымды, мақтарымды. Саған деген сезімім тасқын болып, Жүрегімнің түбінен ақтарылды.Жанарыңнан айналдым..