Абдулмахмуд пошатаев өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Әруақ бар дегенге Сіз, сенесіз бе?Жөн сілтеп,Жөнін айтып бересіз бе?Не қасиет болды деп ойлайсыздар,Мәшһүрдің шірімеген денесінде?Бабалар,«Қасида»..

Тарыңды егіп,Келіңді түйіп, талқан іш.Неліктен осы,Кінәні жұртқа артамыз?Мемлекет түгіл жанұя тірлік ішінде,Туындап досым жатпайма күнде..

Көңілде мына сән құрып көктем,Маңдайды майда самал жел өпкен.Анашым мені жыр бесікке бөлеп,Өлеңге орап, құндақтап кеткен.Тағдыр тауқымет тоқтамай..

Өтей алмай жүреміз-ау қарызын,Бір адам бар,Ана деген жаны үлгі,Құрмет тұту сол кісіні, парызың,Құшақ-құшақ гүл сыйлайтын кәдімгі.Көктем..

Тау, дегерез, қыстақ маңы, от жаны,Алаулайды ошақ пештің шоқтары.Тұнық аспан, түн мүлгиді, ай қалқып,Жарқырайды оттары.Қызыл алау ошақта ағаш..

Жіберші иман қылар бір еміңді,Е Алла, иманды етші жүрегімді.Дүние боқ,Ойлаңдаршы ей адамдар,Қабірге ақ матамен кіреріңді.Маңдайда жиырылып қыртысың..

Жұмбақ жан,Жұмбақ өлім, жұмбақ ғалам.Өмір-ай,Өтер бір күн бұлғақтаған.Билік, мансап, байлықпен таңдау болса,Баламның амандығы қымбат маған.Түбіңе де..

Анама алғыс, ақ сүтін емгеніме,Құрсағынан өмірге келгеніме.Әкеме алғыс айтам өлгенімше,Ұлағатты тәрбие бергеніңе.Жанашырым, жандарым..

Кім білер,Кім күтеді өлімді алдан.Адам өтті, артында өмір қалған.Бір арыс жүгіреді, жүректе мұң,Бірге шауып барады өмір жалған.Дүние жалған,Қайырылып..

(Әкемнің естелігі)Бусап дала, сол бір жылы көктемде,Түн менен күн теңелер шақ жеткенде,Деп бастады әңгімесін қарт әкем,Қан майданға жалғыз ағам..

Астанада,Ақ боран үрлеп жатыр,Өміріңді "Сібірдей" сүр деп жатыр.Шіркін-ай,Жылы мекен, жұмақ па екен?Шымкентте өрік ағаш гүлдеп жатыр.Сәт-сағатты..

Қазанат тағдыр,Ұлы Көш көшер атсыз да.Басыма қонар кезегі қашан бақтың да?Жапанда жалғыз қалмасын дедім, молаңыз,"Мыңшейті әулие",Пірлерді құшып..

Құр сүлдерің, кеңіп қапты жәкетің,Мықты едің ғой,Жүдеп қапсың әкешім.Әкем кірді, -дедің маған- түсімде,Бекасылдай ертіп алып..

Тірмін ғой, жарығым бар көретін.Үйім еді, бір жылда бір келетін.Әкемменен пікірлесіп отырсам,Шешем баптап шәйін құйып беретін.Шаршайды ғой, арасында..

Аналар қайда бүгін, ісі бөлек.Анашым аруақты екен, түсіме енед(і).Көрші әжем үйге келіп айтушы еді,Қисайып алайын-деп, кішкене деп.Сол әжемді көріп..

Ет кессе де, тіліп алып етімнен,Қасқыр ғұмыр,Қыңқ етпеуге бекінгем.Әз бауыры келіп құран оқыды,Әкем-ау деп өкірдім.Қанша ма жан келсе дағы үй..

Ертең-ақ қонар келіп бақыт құсың,Келін де жауһар тастай жақұт мүсін.Әкең де анашың да қасыңда жүр,Білесің бе балам-ау, бақыттысың.Арманы бітер ме..

Жаңа заман,Жаңа дүние, ғасырда.Зәру болып жүргенімде асылға,Жөні түзу жандарға мен жолықтым,Ел ішінде бар екен ғой асылдар.Бір інім жүр, құрмет жасап..

Қырмызы қызғалдақтай тағдырым-ай,Тағдыр гүлі гүлдемес, мәңгі бұлай.Көктемде, бүрін жарған жауқазындай,Өмірім қызғалдақтың тағдырындай.Өмірім..

(Меделханға)Бекем ем,Жаратқан ба төзімді қып?Таң атты, алайын деп көзімді іліп,Барлығы біледі ғой,Ойға баттым,Өз ойым, өз тірлігім, өзім біліп.Қимас..

Әр жанның береді Алла пейіліне,Қарасып жүр,Алдыңа, кейініңе.Құдай бар,Пейіліңді таразыла,Мейірім сыйлайды әлі, мейіріңе.Бабам да сөзге берік, атам..

Қара бұлт томсарып көктен де,Гүл шыға қоймаған көк белде.Арқалап мені апам келеді,Сұрықсыз сол бір жыл, көктемде.Дегендей, неге өмір сынайды,Көше де..

Шатыр асты, ұя сап мұса кептер,Зікір сап әрлі-берлі ұшады еппен.Ұяда қос балапан қылтияды,Мен отырмын тағдыры құсада өткен.Әкем қайтты, күтер жұрт..

Күнді сүйем арайланып атқанда,Оранғандай мамық жібек мақпалға.Түнді сүйем көрпе оранса тіршілік,Ойға батам жұрт ұйқыға жатқанда.Тағдырым ба..

Оңала ма, тонала ма кім білген.Коңыр күзім сезім сырын білдірген.Күзде соққан сырлы әуеннен оянам,Домбыраның әуеніндей күмбірден.Сыбызғы жел сырлы..