Абдулмахмуд пошатаев өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Жолағым келмейді саясатқа,Сайқалды құшып жатқандай болам,Оларды қанша аясақ та,Күнәға бірге батқандай адам.Арасында оның азаматтары бар,Елім ..

Таудамын,демеші қай тауда?Жатырмын дем алып жайлауда,Саумалын ішемін биенің,Ал оның құлыны байлауда.Құшағың алады елітіп.Тынысты таза ауа..

Құдай берген жанашыр пейілім бар.Жүрегімде тамшыдай мейірім бар.Жандарды түсінбеймін мейірі жоқ,Пендені түсінбеймін пейілі тар.Ақылды да өтеді, алып..

Әр үйдің күні қараң, кеші мұңды,Бауырларың қақпаса есігіңді.Әркімде әртүрлі ғой пейіл деген,Көпшіл бол, бола білші кешірімді.Жаппай жүр бар бәлені..

Алла берген ұлы сый ма бұл тегі?Мылтықпын ба, атылатын білтелі?Үлкен үйде жайма шуақ отырсам,Сәлем беріп келеді үйдің үлкені.Ағаларым, аға болсын ол..

Бабалардан келген дүние, мол мұра.Байтақ өлке, бізге қалған ол мына.Елдің рухын асқақтатар киелім,Қазағымның үні сенсің домбыра.Шаң қобызда..

Үш адам боп жүрме- деді топтасып,Жақындармен жатырмыз-ау қоштасып.Билігім-ау, неге қате жібердің,Керек пе еді жарқылдаған от шашу?Халық нала, сонда..

Бір сөз айтсам он сөз айтар ағайын.Көріп келем қиянаттың талайын.Елбасыға кінә таға бергенше,Өз жөнімді өзім жөндеп алайын.Желкемдегі кежірлікті..

Әртүрлі ғой адамда кейде талғам,Обективпен, дәлдікпен бейне салған.Өмірдің тамаша бір көрінісін,Шынайы фотоменен сөйлете алған.Тән қасиет қазақтың..

Бір досым бар,Елді ойла, сөз бер-дейді.Бір досым бар, әртүрлі сөзге ермейді.Бүгін бізде Қаралы күн дейміз-ау,Әй қайдам, ештеңе де өзермейді.Шықсақ та..

Қандендер, үріп жатсыңдар,Күн келді бүгін бақ сынар.Бәріңде судан тазасың,Бәрің де сүттен ақсыңдар.Аңсап бір жүрсең өткенді,Оралмас қайта..

Тыныш аға тыныш жүре алмайды.Өткені ол,Бағамдайды бар жайды.Жекесіне шығып халін сұрасаң,Жанұяңа сәлемін де арнайды.Өзі де оның, жыры да оның..

Өмір ай, бұл өмірден бәрі де өтер,Жас та өтер, орта буын, кәрі де өтер.Біреуі құлшылық қып, бірі сенбей,Түсінгенге бұл жалған, бәрі бекер.Халқым-ау..

Мысық тірлік, аяқ жалар ит әлем.Хайыпқа да толып тұр-ау хит әлем.Мысық шіркін жылы үйде маужырап,Көріп жүр-ау тіршілігін ит әрең.Билік, халық, түсіне..

Ертеменен тұрдым жұрттай лайықты.Аңсап жүрген жан емеспін ғайыпты.Маскам да жоқ,Такси бар ғой, шақырдым,Кешірер деп болсам егер айыпты.Көше..

Досың ғой, құрдас,Сен оған тіпті кектенбе,Гүл теріп өскен қос құрдас едің көк белде.Үйіме менің жақсылық келіп қонады,Сыныптас досы,Сен үйге келіп..

Тау бойында, «Кеңесарық» ауылда,Бие байлап өскен елде сауынға,Сағынышты өлеңімді арнайын,Ағайынға, кластасқа, бауырға.Бауы да әсем, тауы да тұр көк..

(Тәжтажал нені үйреттті)Нені білдік, ұғындық бүгінде біз?Не өзгерді санамда бүгін деңіз.Бостандықтың қадірін түсіндірді,Бәрін жеңіп шығармыз түбінде..

Пайдам тисінші көпке дегендер.Соққы алып қанша, өкпелегендер.Жараң да сенің жазылар мүмкін,Асыра сөгіп, өкпелемеңдер.Жазылар оның жарасы ертең.Біреуі..

Бұлбұл құс-ау,Паналаған өрікті,Мен өскен жұрт,Неткен едің, көрікті.Әншілерге бұйырмаған ырғағың,Жүрегімді шымырлатты, ерітті.Індет пе екен, жұға ма..

Көпірер бәрі,Мұхтарды танып көргендей.Есікті қақпай кіретін жан көп, өңмендей,«Пенде ғой ол деп,Теңге ғой қол деп» ұмтылып,Оқымай мұңын,Оқымай сырын..

Үміт барда, өмір бар мүмкін әлі.Дүрсілдейді, жүрегім бұлқынады.Бес күндік өмірі бар, сен түгілі,Өлмейін деп, гүл күнге ұмтылады.Бәрі де уақытша..

Қазақпыз ғой,Өмір сүрген барменен.Әр қиырда,Алыс қалған әр мекен.Министр-ау сұрап көрші бірінші,Әр ауылда интернеті бар ма екен?Бір ауыздан сені..

Қандай ғажап,Ел жұрттың көріскені.Өркені өссін ұрпақтың, өріс кеңіп.Көшпелі өмір, өткенінен хабар берер,Қозы-лақтың дауысы өрістегі.Амал күнің, құт..

Бей-жай күйде оянамын, кей күн мен,Несібемді шашпай жұртқа жейтін бе ем?Ұлы адамдар үйге кіріп келеді,Ұяламын мына жүрген кейпімнен.Ұяламын,Зыр..