Айқас туралы Өлеңдер ✍️

Жылы қан. Желім сынды жылымшы қан!Дəмі кеп быт-шыт болды мығым шыдам.Көз алды қып-қызыл қан,қызыл тұман!Кез қалды бұға басып, қылымсыған.Желікпе..

...Днепр үшін соңғы айқас...Қырғынның қырқы сол тұста.Соғыстың бұлты зілдей тасБарады ауып батысқа.Бозарып бойлап таң атты,Еңсесін жердің..

Жаңқожадан ер Дабыл екі мүшел кіші еді,Қалың қабақ, түкті бет, түсі сұсты кісі еді.Жанқожадан айырылып, Дәуқараға қайран ер,Қылыш биді сағалап көшіп..

Саумал жел тарап күлте жалынды,Басушы ең абат алшаңдай.Таң құлаушы еді қырқадан нұрлы,Күндерім қайда дəл сондай.Бабамның бағзы асылы қалған,Сенде..

Əженің əңгімесіЖаз қандай шіркін біздің Нарын құмда! Ойнақтап шығады ерке сағым қырға. Күн күліп тау шағылға асылғанда, қосардай əрбір сұлу таңын..

Жаңа заман көрінді,Түсті дүние таласқа.Ел екіге бөлінді, –Қызыл мен ақ, алашқа!Халық байғұс соңында, –Атады деп таң қайдан?!Азаттықтың..

«Тұр!» деген құлағыма сөзі келді,Ояндым.(Абыз қартты көзім көрді).Ақ сақал, ақ желеңді, биік қабақ,Таң алды-тəтті ұйқының кезі еді.Даланың таңғы..

Қабақ қатқан сұрланып,Үнсіз...Айқас басталды.Жосыды оқтар зыр қағып,Екі жақ та бас салды.Ажал ашып аранын,Жұтты жанды талғамай,Қолда..

Бұрқанып, тулап жаттың сен.Ақ көбігің жарқылдап.Оқтар ұшты үстіңнен,Мылтық даусы саңқылдап.Долдана қақты таңдайын,Ысылдап сол күн жел - дағы.Қанды..

(Мәлік Ғабдуллинге)Қасқая қара тон киіп,Қаусыра түйме тағынған,Қаңтарда кірпік қақпаған,Қанды айқаста сабылған.Қалтырамас ажалданҚиядан тілеп өзі..

IКеле жаттым айсыз түнде,Баяулатып әнге сап.Тұрды күліп біздің дүние,Электрден жарық ап.Салған әнім желмен бірге,Ұшты әуені қалықтап,Көтергендей мені..

(Кейбір өтірік ақпаршыларға)Майса құрақ шабындық таТұр бөленіп таңғы шыққа.Жел қозғалса толқынданып,Жел басылса тынышталып,Жатыр айдын өңірді..

ІАсқар таудай елімеБайтақ жатқан жерімеШапты фашист дегенде:Ашуменен араласҚыр да келді көмейге,Қаһар қаулап денемде!Көз жібердім мен де елге:Сонда..