Ардақ нұрғазұлы өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Қас қарайған шақ еді,Қарауытқан батыстан, кенет,Алаулап таң атты.Бұрында осындай болған.Біздер ойыннан тоқтадық.Әу баста қорықтық, соңынан мәз..

 Базардан қайтып оралғанымдаБалам қолыма қарады,Дүние доп-домалақ, жарылмаған жұмыртқа дегендіӘлде бір досым айтқан-ды.Көшеде, машина бекетіндеӘлде..

Есіктің көзінде күннің нұры.....Көлеңке.....Тотықұс түсті көбелектің жалған көзіПочта әкелген хатқа жазылған есімТөгілген жапырақтанСенің елесіңді..

Тарихтың қан сасыған ауласында,балталарын сүйеп қойып,Екі жендет шахмат ойнап отыр.Тұсауы кесілген сәби тәлтіректеп,Күйген қанатымен көтеріліп ұша..

Қане, қаншалық тереңге шөге аласың?!Мүжілген,Малтатаста да бар қасірет,Тұңғиықта мәңгі қалғандығы үшін емес.Домбыраның екі ішегі ешқашан..

Империядан қалған сарайдың төбесінде тұрған жалау тынышСезеді алыстан дауыл көтерілгенінМерекеден кейінгі алаң қаңырап бос тұрТереңде жүзген адамның..