Естеу нүсіпбеков өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Сөз — сәуле,Күннің нұрын шашыратқан.Тынысы тіршіліктің —Шашу Хақтан.Аймалап бар дүниені жерде, көкте,Нәр сепкен жан біткенге жапырақтан.Сөз —..

Буынсыз тіл қайнағанда,Балқытады тас көңілді жібітіп.Буынсыз тіл жайнағанда,Ұсатады таудың тасын үгітіп.Буынсыз тіл жай тастаса,Қақ жарады —..

Сөз — артист,Жасанады алуан түсте.Түрленеді киімі де киген үсте.Әлде шын, әлде ойын, әлде оспақ,Шиесі тым шытырман түйген іште.Көп сырын ешкімге оңай..

Тіл — халықтың негізінің негізі,Көштерінде шаңырақ артар өгізі.Басқыншыдан басын қорғар қаруы,Сегіз қырлы, сексен сырлы өгізі.Тіл — халықтың..

Жолдассыз ба?Жолдассыз күнің жарым.Кім таниды көк теңге құның барын?Құлақ жейді қаңғырдай ол жоқ жерде.Жанға жақпай еш дыбыс сыңғырларың.Қызығы жоқ..

Аз пысық әлі бейғам жіктеліп жүр,Алшысыз, тәйке, бүксіз, шік келіп жүр.Уымен бақастықтың ми зақымдап,Ұлттық ой, санадан үптеліп жүр.Жасайды ағаға іні..

Күдік көп, сезік те көп, үміт те көп.Дем берер қос қолтықтан жігіт Медет.Енеді бойға қуат құдірет Сенім,Қажытқан сәл сейілсе ауру дедек.Күреске..

Жақсыға жұрт қоспайды кез келгенді,Әр тағдырға бір тараз безбендеулі.Ауызбен аю алған толып жатыр,Ер жасы-Елу екшейді Ез бен Ерді.Жақсы — абыз.Дініне..

Ағайынға ағайын жат болар-ақ,Қайыр-мейір азайып сап болар-ақ.Сертте тұрмас, селт етпес, иіс алмас,Сергелдеңге мына жұрт тап болар-ақ.Қорқынышым менің..

Тұмшалаған тұман бар,Әлемді кең көрсетпес.Жол, жобаға күмән бар,Ойын, дөңін өлшетпес.Балсыз болмай, балды да,Ылди, өр деп жатпайсың.Қорғалақтап..

Құр қоймапты тас тағдырҒайып кенде:Кемем жүзді Атырау, Жайықпен де.Олжа артқызды арқама.Жаңа ғасыр!Сый-сауғамды атасам айып етпе:Басты сыйым — ақ..

Біраз жас қанын бұзып құтырып жүр,Айықпас ауруларға тұтылып жүр.Тән саулық, жан саулықтан сақал сипап,Ақылдан жүген ұстап ұтылып жүр.Не нәрсе тәнін..

Таудай талап берген тағдыр, япырай,Ең болмаса бақ бермепті тарыдай.Өксіді өмірім, өсек-қаншық із кесіп,Еңбекке сай сыбағама жарымай.Өкпелеуге хақым..

Барша түрік баласы –Бейне қолдың саласы.Бірге туып, бірге ескен,Болмай көңіл аласы.Алтай таудың дарасы,Алатаулар арасы –Ата қоңыс қут мекен,Қымыз..

Ауыл әлем-тапырық,Арақты жүр сапырып.Баласы ұрсып әкеге,Шыға келер ақырып.Адамы азғын, малы арық,Мөлиеді аларып.Еріндері кезерген,Жел өтінде..

Қам көңіл, қам сүт емген пендемін ғой,Тәлімсу, тәйтіктіктен кендемін ғой.Сойқанды сүрең күнді, сұрапылдыТіпе-тік белдеспей де жеңгемін ғой.Кім..

Мың алғыс, миллион алғыс аналарға!Аты да, өзі де ұлы тұрар алда.Отанмен, туған жермен теңесесің,Нәр алған аналардан даналар да.Тірлікке бастаусыңдар..

Сабын сәндеп ораған сары жезбен,Ақ күмістеп безеген моншақ көзбен.Сезімдерді тіл жетпес зергерлікпенСөйлетуді сәулеттеп сергек сезген.Көз тартады қыз..

Мешін жылы ақпандатқан,Ақ түтекте туыппын.Ақ құндақта сезе қоймай,Не екенін де суықтың.Ауғын атам қуаныпты,Шаңырағына шайқалған.Шаншылатын..

Әлди, әлди, ақ бөпе,Ақ бесікке жат бөпе.Әжелерің мерейінТасыт, көңлін тап, бөпе.Ақ құндағың тұйықта,Үйрен сағат санап,Анаң қолын ұйытпа.Ақ тілекті..

Болашақ сендердікі, өрендерім,Білімнің өтедіңдер төлемдерін.Тердіңдер әр пәннің де жақұттарын,Тұңғиық сүңгіп жүзіп тереңдерін.Он бір жыл оқыдыңдар..

Өлкесіне өлеңніңАқын келіп ақ маңдай,Жаулайтұғын жүректіСиқыр жырлар тапқандай.Ағыл-тегіл дастандыТұра алмады ақтармай.Анау-мынау жыршыныТабанында..

(Академик Қ.Сәтбаевтың туғанына 100 жыл толуына)Марқасқасы ғасырдың,Ақыл-ойдың саңлағы.Дүбіріне үн қосқан жаңғырығып жан-жағы.Келген, жортқан екпіні..

Анасыздар, әр үйге панасыздар,Бала десе от болып жанасыздар.Сәтті басса ұрпағың,- мерей тасып,Қыз күлкісін сусын қып қанасыздар.Анасыздар — Ақ Еділ..

Деді әлде, демеді әлде еленейін,Кернеді керім өнер өне бойын.Еңсерді қой асықтай қолда ойнатып,Азия, Европаның өрен ойын.Сара сөз саңлақтардың көп..