Серікбол хасан өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Мен маймылдан жаралғам жоқ,Құрысын!Әлдекімдер сөксе сөксін бұл үшін.Түп тамырым – ақ топырақ,Ием – Хақ,Маймылға ешбір ұқсамайды жүрісім.Жаманға еріп..

Шыр етіп өмірге келгенсің,Сезбедің өмірдің қыр-сырын.Күн сайын есейіп, гүлдендің,Күн сайын жайнадың, құлпырдың.Сөмке асып мектепке барғансың,Әліппе..

Бүгінгі күн достарыммен біргемін,«Жаным» деп кеп құшақтайтын жарым бар.Ертеңгі күн қасыма кеп кім менің,Қиналғанда қабірімнен табылар.Бүгінгі күн..

Әһлі кітап – Құранды ұқ,Лағынет айтып қарғама.Сүреден әрбір нұр алып,Жайлы орын ізде жандауа.Адассаң алда азап бар,Ғалидан үстем бар ма адам?!Қанша..

Адамбыз ғой адал жолмен бақ табар,Атақ қалар, абырой да, тақ қалар.Анау өмір арқамыздан қақпайды-ау,Соны бір сәт түсінбей ме басқалар?Адам өлер, амал..

Атқанда күліп шығыстан жұманың таңы,Қиямет күнін еске алып жыладым тағы.Өткінші өмірге малданып жүрген адамдар,Алдамшы екенін білмейді-ау мынаның..

Уақыт өтер, қалар таңба,Біз – қонақпыз, күйі мәлім.Тәубе қылып Жаратқанға,Басымды иіп сиынамын.О дүниелік оралманбыз,Ортақ біздің дәм-тұзымыз.Жыл..

Алла де, Хақ де,Тәңір де,Ұқсас-ақ ұғым бәрі де.Алланың адал жолын тұт,Асықсаң өмір мәніне.Ишара жаса, иман ал –Қамқоршы ол сәтте қиналар.Адамның..

Бала едім ғой, бүлінерін білген кім,Шанамменен зулап ойнап жүргенмін.Абайсызда қағып кетіп біреуді,Қарғыс естіп үлгердім.«Қата қалғыр, құрып кет!» ..

Шүкір, Алла!Адам қып, жарық бердің,Аңнан артық санам бар – бәйтерегім.Ақылыммен алысқа барып көрдім,Айуан болып аш жүрсем қайтер едім?!Шүкір..

Мына ғұмыр – тірліктегі нұрлы аспан,Сенің жаның – күнәдән пәк гүл-шыбық.Екі ісің жөн –Өмірге сай із тастау,Аллаға арнап жасалатын құлшылық.Аялы өмір..

Тірі адамға ағайыннан мал қайғы,Амал емес, ақша жиып, қармайды.Өлгеннен соң омырауын жас жуып,Қабірінің басына кеп зарлайды.Тірі адамға көрсетпей-ақ..

Жайшылықта жүргенмен жайраң қағып,Күлкі-ойынның түбінде бар сұрауы.Қабірге енген құр кеуде, қайта айналып,Шықпайтынын аңғарып... алқынады.Жақының да..

Бұл ма өмірдің болғаны әділ сонша?Жан достарың жаныңды жиі алдады.Жолдасыңнан көргенің жәбір болса,Жылылықты аңсайсың ұяңдағы.Байлардың да қылғаны..

Көршімнің алма бағында,Өсуші еді бір қарағаш.Көрдім мен оны жақында,Қалыпты ол мүлдем жалаңаш.Баптайтын еді иесі,Сақтайтын еді ғұмырын.Қарағаш болса..

Бұ дүниенің жаралуы текке емес,Сарқыраған судың да бар сұрауы.Өмір деген өткелі мол көп белес,Құлап қалсаң бәріне өзің кінәлі...Жақсылық та, жамандық..

Көрісумен өткізетін бұл күнін,Біздің жақта бір дәстүр бар ибалы.Сол ғұрыптың құрметіне Нұргүлім,Жасыл-ала жайнамазды сыйлады.Жайнамазды іліп қойдым..

Кетеміз біздер,Мына күн –Пендеге берген сынақ бір.Басыңда, әне, сыңарың,Жанарын сулап жылап тұр.Қалады, Бәрі – бір нүкте.Жанұя, Жиһаз,Жан..

Сен жыладың, аруым,Көп көрдім деп тағдырдың тар сынағын,Қоймады деп жазмышым қамшылауын.Сен жыладың,Жанардан жасың тамып,Болдым деп масыл..

Нұр Аллаһ,Жол бастаған шырағым бар – қасиетті Құраным,Жәннат – Кәусар, жерде Зәмзам – бұлағым.Сен Мөлдірсің, ал мен болсам...Құдай-ау!(Өзге жанға..

Көтеріліп күн нұры қия көкке,Жұма күннің жадырап атты таңы.Дәл осы күн орналар Қияметте,Бақ-сорымыз сыналар сәт туады.Бекер күнін өткізген..

Мен – пендемін...Пенде мәңгі тұрар ма?!Кетеміз ғой Хақтан бұйрық келгенде.Тағдырымның қожайыны – Бір Алла,Ал мен – пенде,Шерлі..

Шақырту келсе Алладан,Ажалға қарсы тұрар кім?Өмірде өлмес бар ма адам,Өлімді мен де құп алдым.Өткінші мынау жалғанда,Қылмаған болсаң жақсы..

Күллі ғалам,Мына маң –О мекеннің жай-қамы.Күлгендер һәм жылаған,Бәрі де ертең қайтады...Бейқам тірлік,Бейпіл сөз –Бейнет, зейнет... қалады.Кесір..

Сан сүріндім өмір деген жолда асқақ,Раббым, Аллам, күнәмізді кеше гөр.Жаһаннамның жалынынан қорғаштап,Қияметте кәусар толы кесе бер!Тағдыр менің..