Сапарғали бегалин өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Ақша қар жауып ашылып,Жайнады мөлдір көк аспан.Шұғыласы қарға шашылып,Күн әлемге нұр шашқан.Қардан көрпе жамылып,Бүркенді торғын қара жер.Ұлпаға..

Қырпықтап шүйке қылшығын,Ұлпасын созып иіріп,Зырлатып ана ұршығынҚояды айдап шүйіріп.Безектейді жез ұршық,Бейне бір желген нар тайлақ,Баяуласа..

Қайта-қайта мен қараймынСуретіңе сенің келген.Жарқын өңді таба алмаймын,Келбетің тұр мүлде өзгерген.Дерсің соғыс әжімі ғойАуыр күнде салған ізін.Бар..

Суылдап жел, шулап орманКүңіренгендей айнала.Қарт күзетші күтеді таң,Тұр тұнжырап сай-сала.Күткен қартқа күдікті бір,Келді қаптап жат дыбыс.Қартты..

Аспанның алыс әлемін,Көктемнің кезді жас бұлты.Айтқандай аспан сәлемін,Жаңбыр жауды, сел құйды.Сапары бұлттың тым жырақ,Аспан ғой астын кең..

Еседі жел кешкі самал,Отыр ойнап қос өрімтал,Жасыл жапырақ суылдайдыСыбдырлайды көк шыбықтар.Бұлбұл төкті әдемі әнін,Таңдайынан тамғаңдай бал.Қара..

Апасы ақ Баянның ару Таңсық,Туған қыз, тұрған кезде өмір қаңсып,Шынардың шыбытындай ширатылып,Қос өрім өстің өксіп суда шалшық.Оқ тиген ақ бөкеннің..

Көрген сайын көргім келіп,Бардым Ленин музейіне.Көрген сайын жаңа ой беріп,Алуан өмір музейі бейне.Қиын, ауыр жолдар кешкен,Ұлы өмірдің тұр..

(Пушкиннің Қара теңізбен қоштасып тұрған суретіне қарап).Теңізді дауыл сапырып,Жартасты толқын тарпиды,Үйіріліп толқын лапырып,Толқынды толқын..

Бір көктемде қолыма алып,Иіскеп ем бір жас гүлді.Жұпар исі мұрын жарып,Балбырады гүл біртүрлі.Қалдым гүлден мен көз жазып,Қайда түсті қалай..

Күміс шардай көкке өрлеп,Сәулесін төкті маңғаз ай.Қазбауыр бұлттар көкке өрнекСалғандай, жылжып көшкен жәй.Жамшының жарын паналап,Тығылған айдан..

Сүйем сені, асқар таудың өр басы,Асылғанда ай толықсып төбеңнен.Сүйем сені, шыққан күннің шұғыласы,Жер мен аспан қуанышқа бөленген.Сүйем сені..

Жаздың лебі бір ессе,Жүректі тербеп оятар,Алдыңнан үміт елестеп,Келер күн бейне тіл қатар.Жел мамықтай үлбіреп,Ызыңдамай есілер.Жайдарлы жаз келді..

Толықсып тоғай, бұлбұл сайрап,Сығалады ай бұтақтардан.Жарқырап көктен аққан жұлдыз,Мөлдіреп шық шөпті малған.Қасыма келдің жымиып, сәулем,Сүйкімді..

Сәулем Шәни,Келші кәні,Берші қолды ағаңа.Еркіндік ап,Жүрмей жылап,Жетті көзің бағыңа.Совет заңы—Бақыт таңыБолды саған, азатсың.Тылсым өмір,Жабы..

Хатыңды алдым,Күйіп, жандым,Жазалапсың жазықсыз.Өсекке еріп,Тізгін беріп,Ауыр бір наз жазыпсыз.Опасыз боп,Көзіңе шөпСалғаным жоқ, нан..

Сүйгенім деп сүйдім сені,Сен де "сүйдім" деп едің.Мен күйгенде аяп мені,"Мен де күйдім" деп едің.Алдау екен сол сүюің,Міне, бүгін байқадым.Бағаламай..

Қаудырап тоңып,Қарбаңдап қолың,Жер қазасың Дәуренбек.Өзіңді зорлап,Тағдырыңды қорлап,"Тірімін, бұ да дәурен" депҚорлықты жүрсің мойындап,Жүрген..

Досым Петр, жақын отыр,Мұңдасайық сыр ашып,Сен орыссың, мен қазақпын,Кеше білдік сұрасып.Сен жұмысшы, мен малшымын,Ойда жоқта қостық бас,Біз..

Тыста—тұман, барақта — бу,Жылт етпейді күннің көзі.Айнала — орман сыңсыған ну,Өзгерген бе жердің жүзі?Шұқысаң су, бассаң балшық,Құрғақ түйін қолға..

Қара көзің мөлдіреп,"Хош" дедің, сәулем, қарағым,"Шын кеттің бе" дегендейАртымнан ұзақ қарадың."Айырылдым сенен, сүйген жар,Көретін күн жуық..

Невский деп бір көшемен келеміз,Көрінгенге таңдана қарай береміз,Ел де бізге қарайды "бұл кім?" - деп,Баста тымақ, қолбаңдаған денеміз.Кейбіреуі..

Бір кезде балауса едің сен гүл ашқан,Деміңнен жан сүйсінте жұпар шашқан,Аз-ақ күн көрмегелі өтті, Шани,Қалайша жүзің солып, сұрың қашқан.Не ғажап..

Құшақтап гармоныңды, Ғизатулла,Қалайша қалып қойдың жалғыз жолда.Вологда қаласында адасыпсың,Ауылға іздемесе, қайтсаңшы онда!..Әлде сен кетесің бе..

Атың — Құрал, құралың жоқ қолында,Сенің түсер қақпаның көп жолында.Неге келдің мынау майдан шебіне,Болдың душар әлдекімнің кегіне.Жазаң сенің—қойдан..