Кешу туралы Өлеңдер ✍️

Айыбым болса, кеше жүр,Асқақтау жердің маралы.Жырладым сені неше жыл,Жындантып неше қаланы.Траптан түссең алға аттап,Тәкаппар, асқақ түрменен.Қалың..

Кештік талай өзенді,Көрдік қилы кезеңді,Кешіп жүріп өзенді,Шөлдеп ернім кезерді.Көріп қилы кезеңді,Таңым да атпай безерді.Өсек өртін тұтатып,Бетпақ..

Жапырақты кешемiн жаяулап бiр,Уақыт, неге жүрiсiң баяулап тұр?Дөңгелене бозарған айым менiңТас төбемнен төгедi аяулы, ақ нұр.Күздiң салқын самалы..

Кеше гөр мені, құрбыжан,Кешірек маған кездестің.Мен үшін сен тек сыйлы жан,Мұңыңды мүмкін сезбеспін.Көзімді байлап тастар ем,Жатпайды-ау мынау көзді..

Бiлемiн,Кешiрмейсiз, кешпедiңiз.Жауратты өкiнiшiм – төстегi мұз.Қия алмай тұрсаңыз да (сүйсеңiз де),Қайтейiн, “қош” дедiңiз, “қош” дедiңiз.Өшпедiңiз..

Кештім дедің,ай дидарлыақылдым, естім менің,Адам Ата, Хауана жаралғалы,мұнан артықжылы сөз естімедім.Еріп кеттім,мені осы кім айтарберік деп..

Ой кешумен, мұң кешумен күндерім,Өтіп жатыр түк жылусыз түндерім.Өмір мені қақпақылға салды да,Бір-ақ сәтте өшті шаттық үндерім.Өмір жолы бұралаң ба..

Бір әкенің ұлы болған,Оның аты – Қаратау.Бұл ақынның жыры болғанӨмір аты – Қаратау.О, білмедім шын аты ма,Лақабы ма – Қаратау.Жете алмаған мұратына..

«Қарашада өмiр тұр…»АбайАла құйын кеудемде мұң бар менiң,Алатаудың қозғардай шың, қар, көгiн…Әуейiге телiмей мiнезiмдi,айқара ашсам жанымды тыңдар ма..