Кәп құмарұлы өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Біз шабандоз баламыз,Жүйрік мініп шабамыз.Баптап берген әйгілі,Атбегі ғой ағамыз.Жөнелеміз құйын боп,Зымырайды құйын көк.Құлағында..

Құлдыр-құлдыр құлыншақ,Құлдырайсың шабасың.Күлдір-күлдір кісінепҚайда кетіп барасың.Ертең тұлпар боласың,Аламанға шабасың.Берейінші тағалап,Атаңның..

Ер қанаты атайды,Болса мықты нағыз ат.Үйірін шет шығармас,Айғырлары азынап.«Саумал ішсең қымыз жоқ»,Жылқышы ата сөзі бұл.«Байтал мінсең құлын..

Елік бас, теріс азу, елең құлақ,Өр кеуде, бөкен танау, құлан сирақ.Тік бақай қысқа біткен, берік белді,Тұяғы кер құланға бітер тұяқ.Құс топшы, барыс..

Су төгілмес, майда қоңыр,майталман,Қашағанды жорғасымен қайтарған.Күдір жота, жазық сауыр,тартық бел,Кең тынысты жылқы еді Бозтарлан.Түскенде еді..

Кел, кел, балам, кел, балам,Айтайын ақыл, мен саған.Демесін ешкім өзіңдіӘкеден үлгі алмаған.Жеті атаңды жатқа біл,Атаңдай бол аумаған.Ата, бала..