Ақберен елгезек туралы Өлеңдер ✍️

Ақберен Елгезекке!Бөртелі теке шыңда тұр,Алмас кездігім қында тұр.Ноқтаға басы сыймаған,Ұлт тағдыры сында тұр.Текті ұлдар терең күрсінді,Кекілін..

Мақпал түнде бақбақ бүрлеп,Мені есіңе салсын бір.Сол бақтағы аппақ гүлдерШашып тұрсын тылсым нұр.Түн сырғыса бұрымыңнан,Күн нұрына..

Сен де мені сағынарсың,Ашса қауыз гүл бақта.Іздеп мені сабыларсыңМен жүрмейтін бір жақта.Бұлттан бейнем түзілгенде,Мені аңсарсың бір күні.Іштен әуен..

Кісінейді ала жел...Сен тозаққа барғың келсе, бара бер.Мен жұмаққа қарап тұрмын күлімдеп,А, Тәңірім, сана бер!Үп етеді тау самал,Қандай рахат..

Аспаннан құлаған аппақ қардан,Үзіліп, жоғалған соқпақтардан,Бұрқырап ұшып кеткен бақбақтардан,Уақыттан іркіліп, тоқтап қалғанБір өлең өріп берейін..

Сағыну мен аңсаудан, сенесің бе,Мәжнүн жанның айналдым елесіне.Нұрлы жүрек құлпырып, құбылып тұр,Періштенің ілінген жебесіне.Қорлансам да армандар..

Сені сүйдім...Өліп қалмау үшін бе,Бір түннен соң көру үшін бір күнді?Мен әйтеуір теріп жүрем түсімдеКөз жасымның түбіндегі күлкіңді.Мазақ қылды әрбір..

Жібек қылып отыр біреу түнді есіп,Орман демі керімсалдай тұрды есіп.Бір қуатты аппақ нұрға малына,Ғалам жатыр тыныштықпен тілдесіп.Бір мезетке аңырая..

Олар ұзақ сыр шертісіп отырды...Жаназа оқып, жанған Күнді батырды.Келер таңды азан ұшы атырды.Сүйкімді қос тентек бала, ақылды,Ұзақ-ұзақ сыр шертісіп..

Бұл жалғанда тоқтатар ажалды не?(Түсінбейді ешқашан тозаңды жел)...Қызыл парақ – жүрекке періштелерӨмір жайлы мазақтап жазады өлең.Тәңір демі –..

Пәк ауадан көк түтінге ауысып,Кемсең қағып, өксіп отыр бір адам.Көз жасының тамшылары суарарАқ сақалын қуарған.Мәңгі-бақи күлмейтіндей ол..

Періште перзент едім ғарыштағы,Рухыма Тәңір тәнді бағыштады.Жаратқанды сағынып жылап жаттымЖалғанменен еріксіз табысқалы.Елігіп жұлдыздарға..

«Барлық адамның аңғалағы1 бірдей келеді».Эрнест МулдашевПері өмірін келгендей қайталағым,Айна ішінен жаныма жай табамын.Қарашықта жұлдыздар ән..

Оралмай қап кешкі бір серуендерден,Құмға сіңіп, қираған керуендермен,Бұл жалғанды сүймеген мұңлықтармен,Күн астында қақталған құрлықтармен,Шындық..

Сабағыңнан мөлдіреп өлең-шықтар,Сен неге жылап тұрсың, келіншек тал?Көктем әлі келмейді, есесіне,Көбелектей жауады көңілшек қар…Мына күздің алтыны..

Түнек басып тұрғанмен, көңілде нұр,Аспан жақтан жарқырап төгілген гүл.Жасыл қанат түстегі періштелер,Жанарынан түн тамып өңімде жүр.Кәрі саусақ ауаға..

Қажетсіз арманымдай мына аула,Әсер етпес тұншығып жылауы да.Жапырақтың тым бөтен құлауы да,Терезенің тым бөтен қырауы да.Қажетсіз арманымдай кешегі..

Сенім керек –Үмітімнің шырағы,Біліп тұрып, білгім келіп тұрады.Жылдарды емес, табиғаттың әр кезгі,Мезгілдерін сүргім келіп тұрады.Қиял керек..

Ол жақтағы гүлдер мүлде өзгеше,Солған емес, келгенімен күз неше.Ақ қауызы ашылады ән салып,Сайтан келіп үзбесе.Ол жақтағы гүлдер мүлде басқаша,Қаулап..

Сол үшін шығады жолға бәрі,Сол үшін құрбандық – қолда бары.Сол үшін күз назданады,Сол үшін көктем бұлданады!Сол үшін сұлу жандар ән салады,Ажалды да..

Шексіз ғарыш шетіндежетімсірер Жер-жұлдыз.Сол жұлдыздың бетіндеСен жалғыз да, мен жалғыз.Жалғыздардың әлемі?…Сен көпшіл де, мен көпшіл?Тор тоқиды..

Мен баяғы баламын, кекілдімін…Әй, бірдеңе білетін секілдімін.Түнде менің етімді ұйқы құшып,Таңсәріде сүйеді дәтімді Күн.Өтініш пен өкініш..

Жан шыдамай өз-өзіңді алдауға,Тал да қалмай ең соңғы рет қармауға,«Біттім!» – деп ап…Бір себепті табарсың,Ит боп өліп қалмауға.Хабарласпай, мазаламай..

Беймәлім бір жағдайларды түсінем,Түсінем де, ауыр-ауыр күрсінем.Содан кейін бір тылсымның күшімен,Өлең жазып отырамын, қарайып,Арқамдағы қанатымның..

Өртеніп ұмыт болған сағыныштан,Жұрт іші ағып келем, сабылысқан.Жанарымнан сан ұшқын шашырайды,Іштегі бітпейтұғын жарылыстан.Ағып келем…Теңіздей халық..