Әбубәкір қайран туралы Өлеңдер ✍️

Ілмек бойынша іздеу:

Өлеңдер: 288
Анекдот, әзілдер: 1

Майысып гүл маужырап...
Майысып гүл маужырап,Мамыр айы түр күліп. Былдырлайды бал бұлақ, Бар екенін білдіріп.Қозғап, түртіп сезімді, “Қадірімді білші-ай” деп,Аспан ару..
©  Әбубәкір Қайран
Би үстінде
Қызғаныштан өліп-өшіп, барамысың сен, қалай? Жан жарыңның көңілі өсіп, нұрланады... Жалған-ай!Сиқыр күліп сырғалары, гауһар жүзік көзге үрып.Жат..
©  Әбубәкір Қайран
Біреу
Түкке арланбай, Түк те алданбай, Түбін түптеп әр ненің, Сұпыланып, Шұқьланып,Келе жатыр әлдекім. Мінсіз бір бас, Кімге жолдас, Кімге жау–Туысқан да..
©  Әбубәкір Қайран
Кеудеңнен керуен көшіп, ит үргенде...
Кеудеңнен керуен көшіп, ит үргенде, Алдыңнан албасты жел итергенде. Тәубаңа бір келерсің сонда, шырақ, Қосыңа қоңыр аю сүйкенгенде.Қалқиған..
©  Әбубәкір Қайран
Мен шөлдедім бір сусынға...
Мен шөлдедім бір сусынға...Ол не екен?Анам айран беруші еді шөлдесем.Мына шөлім ондай емес,Сәл ыссы, Тандайыма таттай болып жабысты.Ал шөлдейін.....
©  Әбубәкір Қайран
Өлең
Өлең. Өлең.Жарығым-ау, жарығым, Аспан сынды ашығым да жабығым.Сілкілейсің тірі ақынның жүрегін, Сипалайсың өлі ақынның қабірін.Өлең. Өлең.Атың кандай..
©  Әбубәкір Қайран
Бір ақынға
Сен өмірмен ойнайсың-ау, ақыным, Пәлсапаңды сәл қоя тұр... ақырын. Әзілдеспе данышпанмен, данамен, Абайлағын аналардың жатырын.Болды, болар бұл..
©  Әбубәкір Қайран
Өзен ғана
Аспан – апа көрсетіп жақындығын, Жер – сіңілі желпініп жатыр бүгін. Бұйра жалды бұлтқа мініп келген, Айтып жатыр айғайлап ақын жырын.Ару Жердің..
©  Әбубәкір Қайран
Түс немесе майшамдар маскарады
“Біздер билеп, ойнап жүрміз, Сауык-сайран салудамыз.Бояу, нұрмыз,ояу, дүрміз, Жанудамыз,Жанудамыз, Біз–майшамдар, Біз – жайсаңдар,Біздер – өмір..
©  Әбубәкір Қайран
Мен емес
Қан аралас, Жын аралас мына әлем. Көмкерілген күрең-қызыл күнәмен. Бүл бір үйшік –Күнәдан көп тесігі, Әлдеқашан құлап қалған есігі. Осы үйшіктің..
©  Әбубәкір Қайран
1986 желтоқсан
Қап-қара түнде Қап-қара орман ішіменҚалжырап, шаршап, Ақ Сәуле аңсап келем мен.Мұншама мұңды,Мұншама құнды,болады екен жарықсыз бақсыз өмір де.Бір..
©  Әбубәкір Қайран
Албан ұзақ батырдың ақырғы сөзі
Жасынға жігерімді жанып алған, Жан едім жолдас ерткен ары бардан. Шайнаумен бармағымды кетіп барам,Өрт алды алды-артыңды, қалың Албан.Өрт алды..
©  Әбубәкір Қайран
Тау – саңырау
Тау – саңырауЖер – мылқауАдам – араз,Ер қырсау.Өсек – сөздің өршілі,Өлең сөзге жендірсе-ау. Бақыт – байлық, Мансап– көл. Шамалыны шаршатты ол. Малай..
©  Әбубәкір Қайран
Сумандаған суық тіл
Сумандаған суық тіл Жалап жатыр маңайды. Ұры боран ұлып тұр – Жалмап болар талайды.Аждаһадай зәр атып, Аузын ашқан бұ қай жын? Жұртты жерге қаратып..
©  Әбубәкір Қайран
Мен мұңымды сарқып іштім...
Мен мұңымды сарқып іштім Сарқып іштім санаммен.Мәңгі-бақи тартылыстың Құзырында қалам мен.Күн боламын, Ай боламын. Айналамын осімде. Қайғы аламын..
©  Әбубәкір Қайран
Біздің қазақ бірбеткей ғой...
Біздің қазақ бірбеткей ғой... Намысшыл.Көк дөнені бұрынғыдай әлі ұшқыр.Қарай қалсаң қазекемнің көзімен,Жақын болып көрінеді алыс қыр.Қазағымдай халық..
©  Әбубәкір Қайран
Жұт
Елдің, жердің еңсесін тұман басты.Ақ даланың үстімен жылан қашты. Ақ көбігін аузынан бұрқыратыпАқ кебегін елеп тұр бір албасты.Бұл албасты..
©  Әбубәкір Қайран
Нелер таяп келеді??
Жер бетімен келеді – У ішкендер келеді. Ін түбінен ін қазып, Су ішкендер келеді.Құрым етік,құрбақа,тамыр жеген келеді.Қарындасын каңғытып,қамыр жеген..
©  Әбубәкір Қайран
Дір ете қалам
Дір ете қалам жапырақ құсап, Жылбысқы бір дем жаныма тиіп. Аңсаған шалдай жасырақ құшақ, Мүттәйім жандар жыныма тиіп.Дір ете қалам қантүбіт құстай..
©  Әбубәкір Қайран
Табиғатымның қақпасы
Сонымен... сойқан бұл нөпір, Соққылап бұзбақ Қақпаны. Құламас Қақпа, көр де түр,Нөпірді нөпір таптады.Қылышын қайрап тісіне, Найзалы найсап үдеп..
©  Әбубәкір Қайран
Алыс ауыл
Алыс ауыл, сен маған тым жақынсың,Құлазысам – қуатым, мұңдасымсың. Бұрынғыңды ойласам – мың ғасырсың,Бүгінгіңді ойласам – құрдасымсың.Ант ішкендей..
©  Әбубәкір Қайран
Кешірмейді
Заманның желі іргеңді неше үрлейді әлі Қоздантып қойып қордаңды өшірмейді әрі...Шәмілді даттап сөйледі сонау бір жылдар – Ғамзатов өзін сондықтан..
©  Әбубәкір Қайран
Қазақ деген арыстан
Мешеу қоғам... Мешеу адам... Мешел бала тағы бар,Қайтіп қазақ ел болады,Қандай емші табылар?! Сүйретілген,Күйретілген тәні бар, Кеудесінде..
©  Әбубәкір Қайран
Сен кімсің, қазақ?
Казақ!Сені кім деп біледі сырт ел?Білемін– біреуі күлер, біреуі түртер.Ұшады күнде көзіңнен бір мұң,Қысады кеуде,Қысады бір тер.Ол тер – не тер?..
©  Әбубәкір Қайран
Таулар шөгіп...
Таулар шөгіп, Баулар бүлген заманда,Саулар солып, Жаулар күлген заманда, Жер қуарып, Көл суалған заманда, Ер түңіліп, Кер сүрінген заманда..
©  Әбубәкір Қайран