Әбубәкір қайран туралы Өлеңдер ✍️

Жастардың жайсаң әзілі, Жарасып күнде жатса бір. Қарттардың қатпар әжімі, Жазылып кетер шақта бұл.Інжудей тісін сәл ашып, Ізетпен күлсе келіндер –..

Өкпелепсің...Өкпенің жоқ қой өтеуі,Жаздағы жырдың кетіп те қапты кетеуі.Кеудемді менің кергілеп жатыр жаз бен күз,Езгілеп жатыр мұң менен шаттық..

Мұңды бикеш! Ұмыт сонау мас түнді Жастығыңа жантая ғой жассіңді. Тұла бойы тұнған ұят бір сезім, Өшірмекші сенің оттай нәпсіңді.Жас маңдайың..

Шым-шытырық түс көрдім өткен жолы –Ауыл көрдім ақ үйлі бөктердегі. Бөктердегі ауылда бөтен бір жұрт, Біреу келді өзімді тексергелі.Мінген атым..

Жыршы жырын айта ма толғамастан, Барамын деп бір жерге... Болмады ақшам. Жаңбырын да сыйлап тұр, қарын-дағы, Желтоқсаңды жартылап қалған аспан.Қой..

Сезінгенде сергек бір күйдің лебін, Келеді ғой керемет би билегің. Сол секілді жүрегім тыпыршып тұр, Миым, неге кемпірдей күйбіңдедің?Жүрек деген..

Қобалжиды, корқады кісі неден –Көп сенетін боп алдым түсіме мен.Маңайламай... алыстан маған қарап, Шалторы атты көрдім мен кісінеген.Қатты ашыды..

Желді күнгі жапырылып қоғадай, Қиналмасқа киналасың, о, жан-ай! Айлы түнде адастырып бір елес, Шошытады шырақ жанған моладай.Мұздай еріп бойыңдағы..

Жаңа жыл жетті –Жап-жарық жалғанға жетті,Ескі жыл бақи дүниеге барғанда жетті.Қуанды біреу –Құлпырды жапырақ жайды,Суалды біреу –Көкөрім арманда..

Ей, жұлдыздар, жұлдыздар,жымыңдарсың,Таң атқанша бірің жоқ, бірің барсың.Бірің – арсың, әрине, бірің – қарсың, Уыз түннен у ішкен кімің барсың?!..

Қапырық дейді ауаны, Қапырық па екен шынында? Көңілім тауға ауады, Қарағым келмей шылымға. Қарағай, шырша беттерге, Қамығып тұрып қараймын. Қалада..

Поэзия маған – Пайғамбарымдай, анамдай,Онсыз не күнім – тұмандай, мүлде қараңдай.Поэзиям жоқта –мешеумін әрі мешелмін, белокқа зәру тропикалық..

Мезі етеді барлығы,Мезі етеді,Мезі етпейтін шақтарың тез өтеді.Мерекелеп жатқавда мейрамыңды,Келекелеп біреулер сөз етеді.Сөз етеді,Бойыңды..

Қылыш ұстап көрген жоқпын қолыма.Сабы қандай, жүзі қандай –Сезе алман. Оны қадап кетсе біреу жолыма,Бас салар ем –Сол бір сәтте жоқ арман.Атсыз..

«Тәуелсіздік құтты болсын! Міне бес» – Деп мені бір қүттықтады сарамес. Біз тәуелсіз құл боп келдік, шынында,Күніміз де түн еді ғой, күн..

Өмірде адамдар болады – Қылшығы – қылыштай, Былшығы – шырыштай.Өмірде адамдар болады – Кеудесі-күпірлікТәубесі – түкірік.Өмірде адамдар болады..

Қазақтың асқар тауы – аруанасы,Маңқиған момын саулық – маң даласы. Бұлттай таудан түскен төмен тартты Жаз бойы жайлау емген мал баласы.Шудадай..

Талықсып тау-тасында, жазығында, Көре алмай көк аспанның жарыгын да, Қырзын мен сүргін кешкен қайран қазақ Айналған шыркөбелек қазығында–Бір жулдыз..

Күлбілте күндер күлдірмек мені қытықтап, Мазамды тырнап болмайды тағы мысық-бақ. Қумақшы менің қап-қара жыным, бәлемді, Батар күн анау өкпемен қағып..

Түсінбеске түсіндірем деу – обал, Түсінгеннің ішін білем деу – обал. Қаскөйлерді ісіндірем деу – обал, Мешкейлерді ішіндірем деу – обал. Ғашықтарды..

Суық ауа, Сұр ауа,Сұлу ауаСұлқ кеудеме кіргендей жылу ала.Сұлу ауа кіргенде жылу ала, Менің тәнім қоймайды суына да.Удан ащы үйретіп уайымға да..

Қан да бүгін қызынғандай, Бұзылғандай арман-сең. Қыжыл мұңды көтеретін, Қызыл нардай бар ма еңсем?Сары запыран – сана күйік, Қалады ұйып кеудемде...

Қаламымды алып қолыма, Қалшиып қалдым мен лажсыз. Өлең бұл жүрек соры ма, Мұңдассыз және сырлассыз? Еңбек деп мұны мен айтпан, Еңіреген жанның бұл..

Кеудемді бір кернеп-ақ тұр қазақы үн, (Қазақы үнсіз жүрек құрғыр сазатын). Мен атаның көргені көп ұлы едім, “Алтын шыққан жерді белден..

Келмейтүғын текені жезделегім,Мезгілінде мен дағы “мен-мен” едім.Айдарынан жел ескен аппақ ашу, Еді менің ежелден сенген ерім.Демеп едім: “Досыма кем..