Кәдірбек құныпияұлы туралы Өлеңдер ✍️

Ілмек бойынша іздеу:

Тақпақтар: 4
Өлеңдер: 46

* * *
Мендегі сезім билігі өр,Жалғаннан қанша суыдым.Сүйдірер, кейде күйдірерКүлте жал құлын қылығың.Көктемде гүлдей құлпырып,Жүректі қанша..
©  Кәдірбек Құныпияұлы
НЕ ЖАҢАЛЫҚ?
Қара бұлт жаңбыр төккенде,Қабырғамды сырқат сөккенде,Сан шапалақтап көп пенде,Өзге бір өріске кеткенде,... Оралдым ойлы қалыпта –Жаңалық деген жоқ..
©  Кәдірбек Құныпияұлы
МЕН ЖОҚ ЖЕРДЕ
Мен жоқ жердебеймарал күй кешесің,Жұпсызбен де, жұппен де үйлесесің.Шаршы топта шығасың ортаға да,Жүрген жандай жіберіп биге есесін.Мен жоқ..
©  Кәдірбек Құныпияұлы
ҚАРАҢҒЫ
Пессимистік элегияҚараңғы бәрі, қараңғы,Жаныма қайғы жамалды.Жақсылық іздеп жалғаннанЖүрегім итше таланды.Қараңғы бәрі, қараңғы,Таппадым сырлас..
©  Кәдірбек Құныпияұлы
ҚАЙРАТТЫҢ ҚАЗАСЫНА
Шырағыңның шынымен сөнгені ме.Қош айта алмай кеттің-ау шерлі еліңе.Қайрат дос-ай, қалайша түсіп қалдыңШеңгелдіде ажалдың шеңгеліне?!Жанардағы өзі ең..
©  Кәдірбек Құныпияұлы
ШӘКІРТ СЫРЫ
Бижамал МанановағаКезіміз-тін көкке құлаш сермейтін,Бойда жалын таңға тыным бермейтін.Жек көремін алгебра сабағын,Ал тәтейді қалай жақсы..
©  Кәдірбек Құныпияұлы
ТҮНГІ ПАРАДОКС
Жан жылатып кермек күдік құрымай,Сансыратып ой-санамды жүр ұдай.Түн ортасы табалаған сыңайменТереземнен сығалайды сынық Ай.Тереземнен сығалайды сынық..
©  Кәдірбек Құныпияұлы
* * *
Сайлап жатыр апыл-ғұпыл,Ұл дөңгелек, бала шана.Бұтақ сынып сатыр-күтір,Келді, міне, қараша да.Ит қуғандай бездіредіКөркем ойды көмескі ұғым.Қар..
©  Кәдірбек Құныпияұлы
САҒЫНЫШ
Бөлексазда аяз ба екен,түсті ме екен қар қалың.Малдың қоңы ояз ба екен,қымтады ма ел жан-жағын?Бекітіліп шатыр бекем,оңалды ма ел күтімі.Ауыл бейғам..
©  Кәдірбек Құныпияұлы
АЛМАТЫҒА ҚЫС ОРАЛДЫ
Алматыға қыс оралды тағы да,Күтпесек те құшақ жайып, сағына.Кәрлі аязы біреулердің сорына,Әппақ қары біреулердің бағына.Алматыға қыс оралды тағы..
©  Кәдірбек Құныпияұлы
АЙ АСТЫНДА ЕШТЕҢЕ ЖОҚ МӘҢГІЛІК
Көктөбеде жүрем кейде қаңғырып,Сана, миды сарсаң қылып сан күдік.Алшаң басқан мықтыларға күлемін,Ай астында ештеңе жоқ мәңгілік!Ай астында ештеңе жоқ..
©  Кәдірбек Құныпияұлы
МҰҢ
Өлеңнің шоғын үрлеумен,Қысқа бір жіпті күрмеумен,Күн кешіп жүрген ақынныңЖүрегін тербеп жүр кеудем.Саясат емес, жыр ұнап,Өлеңнен жасап ұжмақ,Кеміріп..
©  Кәдірбек Құныпияұлы
ТАЛМАУСЫРАП ТАҢ АТТЫ
Қағып жүрек қанатынқаным ақты,Алматының ағарып таңы да атты.Тағы бір түн қалды арттатылсым оймен,Шаттығына бөлемей шаңырақты.Сәбилерді шеттетіп..
©  Кәдірбек Құныпияұлы
САУАЛ
Күдікті кейде молайтып тұманды қала,Кеудеміздегі сенімді күмән қуа ма?Жақсы лебізді жадырап тыңдаған жақсы,Болашақ бірақ жарқын ба, Қуандық..
©  Кәдірбек Құныпияұлы
ЛАБАСЫНЫҢ БАСЫНАН...
Сынағандай қарайды қыр-сырыңды,Көшкен елдің көңілсіз жұрты мұңлы.Күн райы тағы да бұзыла ма,Лабасының басына бұлт ілінді.«Жомарт қауым айналып..
©  Кәдірбек Құныпияұлы
АЯЗ-ЗАМАН... ҚЫС-ӘЛЕМ
«Мен тындырдым!» – дейтұғын менмен үн көп,Кекірігі – жұтаған елге міндет.Қыс-әлемге қытымыр үңілесің,Өмір-әйнек қырауын деммен үрлеп.Сөгілмейді сұр..
©  Кәдірбек Құныпияұлы
ӨРІМ
Жанарды жасқа бұлап,жүрегім бір аунады:Алматы аспанынанәппақ қар қылаулады.Ауадан шалына аттап,кекілге дір қонады.Қылау қар қазір әппақ,Ал..
©  Кәдірбек Құныпияұлы
КҮЙ – ҚҰДІРЕТ
Ән әлемде жабылды да бір есік,Күй-күмбезді мұң торлады сіресіп.Көктем келді. Нұрғиса боп саз келді,Қайтқан құстың қанатымен ілесіп.Мәңгі болып..
©  Кәдірбек Құныпияұлы
ДОСҚА КӨҢІЛ АЙТУ
Жусан жоқ боп, бетін басты бетегең,Емен сынып, асқар тауың құлады.... Мен алтыда айрылғанмын әкеден,«Жетім қалдың» деп сонда жұрт жылады.Аусар кезім..
©  Кәдірбек Құныпияұлы
ЖЕТІСУ
Адамзатқа, аң-құсқа тел иідің,Көрген жоқсың түсіріп ел иінін.Жетісуым,Сен менің киелімсің,Жеті атама төр болған,Жерұйығым!Тірегімсің бір..
©  Кәдірбек Құныпияұлы
Үйсінтаудың Үркері
Жасырмай көк шілтері,Мұңлы сәуле бүркеді,Үйіріліп үнсіз тұрҮйсінтаудың Үркері.Көк тәңірі үр демеп,Айналасын нұр бөлеп,Үйсінтаудың ҮркеріҮйіріліп тұр..
©  Кәдірбек Құныпияұлы