Гүлжауһар сейітжан өлеңдері туралы Өлеңдер ✍️

Жаз дәурені азайып қалғасын баселдіреген жапырақ тал басындаЖер-ананың қойнына жөнелді, әне,шайқалақтап ауаның арбасында...Алыс тартып, азайып..

Секектейді торғай асфальт үстінде...Томпаңдайсың соған қарай сен де ұшып.Құлыным-ау, қанат кімде, күш кімде, —ойладың ба, тұрған жоқсың тең..

Тербетіп түн мамықтай бесігінде,теңізіне тыныштық батырады.Кілт салынған үйімнің есігіндетіршіліктің бар күші тоқырады...Бүкіл дүние тып-тыныш, дала..

Бәрі бірдей...бәрі бірдей адамның,ей, шырағым, сөзге неге қадалдың!?Біреуі тек өмір күйін шертеді,біреуі тек құйыршығы заманның —ал, әйтпесе бәрі..

Оның күйеуі бейтаныс әйелмен бірге машина ішінде уланып жатты...Қайтемін мен, сен үшін жылаймын ба,қатар жүзген аққу ек бір айдында.Басқа жері жоқ па..

Үлкенді – аға, кіші - іні, құрдасым деп жастынысырласамын дос тұтып,ұмытылып бас мұңы.Өз үйіндей көр келсең аунап-қунап,жатсынба,отауымда менің де..

Жылт еткен сәуле, жарқын ойжүгіріп бастан өтсе eгep—өлеңнің ол бір шарты ғой,жетпеген оған жоқ шебер.Ауыр хал жаным түршіккенжүректі өтсе сығымдап..

Әні Жиде Жеткізгенованікі (Құралбекке)Айдың нұры арқалаған сан арман...Ай нұрында сұлулық бар сан алуан,Саған деген көңілімнің іңкәріАйдың аппақ..

Бір қылығы, бір сөзі бір-ақ сәтте қас-қағымхабар беріп үлгерер болмысынан қасқаның.Қалай-қалай әдемі әдіптеген қазағым...«Қыздың жолы жіңішке» деген..

Жол бойына келсе адам қосақ тауып, жұптасып,татып көрсем әрнені деп болады тіпті асық.Кететіндей көрінер сара жолға түсіп ап,жасыл белмен жарысып..

Сұлулықтан келбеті сыр ұқтырған,жап-жасыл бақ жемісі тұнып тұрған.Жаз самалы тербейді жапырақты,күй сұрашы дегендей қылыштымнан...Салмақ па екен..

(Маңғыстаудың өнер бағбаны Орын Құлсариевке)Орын аға орнын тапқан өнерден,өнерімен өсіп-өніп, көгерген.Күймен бірге күмбірлесе ол егеркөзін алмай қол..

Жоғалса алтын — жоғалмай ма еңбегің,алаңдатпас жай бұл десе— сенбедім.Жылдарыңа алмастырған құны баращы термен келген әрбір теңгенің.Теңеледі ол ылғи..

Десек те асыл ұлмыз, ару қызбыз —алдында махаббаттың қарусызбыз.Әрқашан — жас болсақ та, кәріміз дежүректің сусынына зәруміз біз.Заманның қыздарымыз..

Оны ойласам жай болмай шешенденер,күй де жоқ жұртта кеткен есемді елербір түйткіл көңілімді жайлайтұғын,жанына жақындайын десем де егер.Үркектеп..

Сөз етер жұрт санасынан тысқары,қызық болып кімді,кімнің құшқаны,Өсектепті бір әйелді замандаәмеңгерлік заңы елде күшті әлі.Болмысына ажар, ақыл тел..

Әні Гүлнәр ҚұлсариеванікіҒасырлардың көш-керуені тынбағанқұмға толы, сырға толы бүл ғалам.Жібек жолын ұзатып сап қиырғакелешекке мәңгі қолды..

Талпынған салайын деп жыр шаһарыңқызымын Абаң керей Нұрсапаның.Дем беріп қасиетті Маңғыстауым,басталды сенде өмірге шын сапарым,Жинақтап тіршіліктің..

Нұрлы ақыл, жомарт жүрек, кемел дарын,үйрендік асыл сөздің сенен бәрін,Жырларың жан-жүйені шымырлатса,тартады ақ балықтай тереңге әнің.Ту етіп..

Мұнай... мұнай — сары май, қап-қара май,келбетіне халқымның жаққан арай.Бейнеті мол қазақтың жерін кеулеп,байлығына айналған баққа қарай.Мұнай.....

Бабалардан қалған бәрі — ауа, Жер, су, тірлігім,сыйлады олар сезім отын, жан, жүрек пен Күн нұрын.Тарту еткен жарық дүние, он сегіз мың ғаламды,маған..

Әні Айтқали ЖайымовтікіҒасырлар теңізбен сырласқан,аймағым сусыған құм басқан.Күй толған кеудеңе күмбірлеп,жаныңды жайлаған жыр-дастан.Тамсандырған..

Әлде жұрт көре тұра бұрмалай ма? —«Жалғыз кемпір» дейді оны бұл маңайда.Жарандар-ау,Күрсінген көк теңіз де,Күні жетсе бітпей ме, құрғамай ма?!Оған..

Білемін, — жармасып,Бір үміт, бір күдік, —Келесің сен маған көзіңде сыр тұнып.Үнсіз мен,Кесілген аяқтан жасқанып,Тұрамын «келме» деп айтудан..

Төзіп тірлік қысымның ауырына,Нөсеріне бой бермей, дауылына.Орнына айырылған қос ұлыңның,Басыпсың немерені бауырыңа.Соным деп бар қайғыдан жуады..