Сағыну туралы Өлеңдер ✍️

Сені сағынғым келді, Үнсіз.Хабарсыз. Хатсыз. Тілсіз.Сәулелі сағындым Айды,...қалай жүрсің, Күнсіз?Сені сағынғым келді, Үнсіз.Жырсыз. Шерсіз...

Таң сәріде, түсте, іңір, ақшамда,Өзің жайлы ой бүр ашады бақшамда.Мынау жел ме, бізді жіпсіз жалғаған?Мені кімнен қызғанасың, таң қалам!Бізді бөлген..

Қырда тудың,Бір қызығың кем дей ме,Əлде менің сырқатымды емдей ме.Түсімде де ауыл мені шақырып,Қатық айран сағынамын мен кейде.Атақ алып «ақын»..

Көңілімнің көктемі едің,Көктемі едің жанымның да.Қимасым боп көптен менің,Көптен мені сағындың ба?Гүлге сені кеп теңеп ем,Толмасын деп жаның..

Өзіңді сағындырған көптен бергі,Тағы да жанға жайлы көктем келді.Тербеліп ауламдағы алма ағашы,Есіме салады əркез өткендерді.Білмеймін, тереземнің..

Не десең о де,Не десең о де, бауырым,Баса алмай жүрмін жанымның жойқын дауылын.Аса алмай жүрмін –Тағдырдың алда тауы мың ...Жаза алмай жүрмінАрғымақ..

Қиялды сабылдырып сағым-қырда,Жаныңды малындырып жалын-нұрғаОңаша ой қуалап кеткен кездеСен мені сағындың ба?Құйғытып қиял-пырақ сағым қырда,Кеудеңе..

Ол кезде мен де шырын ем,Бір күнім қызық бірінен.«Жаныммен сүйген сұлуға,Сыйласам таудың гүлінен»Деген бір ғажап қиялменҚияға беттеп шығып..

Балалық өтті, білдің бе?!АбайСанамнан сағыныш тамшылап,Іздеймін балалық мекенін.Барсам ба ол жаққа хал сұрап,Бәлкім... мен бала боп кетемін.Алаңсыз..

Мен сені сағындым көктемде, Төбемнен жыл құсы өткенде, Домбыра күйшіге тап болып Әдемі әуенін төккенде.Түк те жоқ, өзіңсің санада, Сағыныш, жалыныш..

Күз жеткенде,Қарайлап тарау-тарау тізбектерге.Тарау-тарау тағдырлы тырна көшпен,Ілесіп біз кеткенде.Жанарға жас алды анам,Құлын едім кермеден..

Тау, дегерез, қыстақ маңы, от жаны,Алаулайды ошақ пештің шоқтары.Тұнық аспан, түн мүлгиді, ай қалқып,Жарқырайды оттары.Қызыл алау ошақта ағаш..

Нұржамал БидайбекқызынаТағдыр шығар...«Әпке» дедім мен сені,«Жезде» атанды қайран әке еңселі.Алыс жүрдім, жатқа туған баладай,Арманымның жырақ жайып..

Сағындым ғой!Түсіме неге кірмейсің?!Елжіреп қарап, қолымнан ұстап жүрмейсің.Мөлдіреп қарап, шәй құйып берер жарыңныңСағыныш жасы кесеге тамды..

Алатаудың құшақтап ап бауырын,Жатыр ма екен менің туған ауылым.Отыр ма екен қариялар бас қосып,Әңгіме қып, қырдың қызын, тау ұлын.Қырларында..

Жүрмiн қазiр сенсiз мен азар мұнда!Қызығым жоқ бұл өмiр-базардың да.Жыласам да,күлсем де,отырсам датұрасың да қоясың көз алдымда.Неге бiздi бөлдi..

Бір ызғырық жел есіп жыртығынан жанымның,«Денім сап-сау, дертім жоқ» десем-дағы, ауырдым.Дәруі тек секілді саф ауасы ауылдың –Апа, сені..

Оқып шықтым тағы да бұл дәптерді,Әзілдей ме Балтаның қунақ көңілі:«Жалғыз жырым жазылған жинақ», - дейді.Осы дәптер өсуге мұрындық боп,Қазақ жыры..

Білесің бе, сені, қалқам, сағыну –Кірпігіме кермек моншақ тағыну.Саусағыма сыймай қалған күндергеҚұр кіжініп құдайыма шағыну.Сенсіз қалу –Уақытыңды..

Мен сағындымӨз Алматым Шетпемді,Көкалды көл көңілдегі көктемді.Күзді күнгі жапырақ боп күрсінем,Қолына алып жүгіргім кеп өкпемді.Мен сағындымЖас..

Сағынған әнім,арайлы таңым арманым,Жанымда мәңгі жан серігім боп қалмадың.Сағынып сені, тарылып демі тұншыққанПеріште жырды өзіңе ғана..

Баладай бoлсам көкeгін oйлап, сағынған?Кeлмeйді-ау қыста, ұмытқан.Әнeкeй, әнe әйнeктің арғы жағында,Шашақты ақбас бұлттар.Бeріліп сoсын, ырқына..

Сен мені сағынарсың қыр асқанда,Ізіне көшкен бұлттың ұласқанда.Жолаушы қара бұлт та, ала бұлт та,Көз жазбай ай мен күнің тұр аспанда.Сен мені..

Бір емен жапырағын жайып болып, Маңына өркен жайып, байып болып. Кешегі тұрған жерден жып-жылас боп, Кетті екен қайда-қайда ғайып болып?Десем де құр..

Туған ауыл! Туыстай сағынамын.Сағынамын жел күнгі шағыл әнін.Көрінсе екен көзіме киіз үйлер,Шыр айналған күміс күн шаңырағын.Қиясына жетелеп барады..