Сағыну туралы Өлеңдер ✍️

Күйбең тірлік кешіп жүріп епті Анам!«Саған сыйлық алып келдім» деп балам.Қаттысын өзі шайнап құрманың,Тəттісін ұсынатын тек маған.Ардақты Анашымды..

Шейіттер зираты бос емес,Тұр біреу туғанын сағынып...Самалдан жұтқысы келеді,Кеудесі қайғыдан арылып.Асқақтап қарсы алар ақ таңды,Жалаулы күмбезі..

Сағынтып сар даланың Сары шоқы, селіңгір белі, Жоталы шығып ем жонға Жорғамен төгілдіргелі;Дәл мұндай көк сағым дала, Көп болды, көрінбеп еді, Жетеді..

Изенді даланың иісті ерменіндей,Иілгеніңді сағындым.Жапырақты ұрған жауынға қарап,Күйінгеніңді сағындым.Хабарсыз жанның хабарын күтіп,Сарылғаныңды..

Кеше де сен ойымда, бүгін де сен,Сағынбасам дәл бұлай бүлінбес ем.Көшедегі сабылған көп көліктің,Көңілсіз барасың ба бірінде сен.Ботана бұлттар..

Бір орамал бермедің кестелеп те,Тағу қиын білемін тағдырға мін,Суретің де қалған жоқ естелікке,ЕстеліккеСағыныш қалдырғаның.Сағынамын, күн сайын..

Күз келсе,күз келсе арманым,Сырым мен мұңымның ырысы.Көктемге ғашық бола алмадым,Ғашық қыла алмады ол,дұрысы.Дəнеңесі де жоқ сенбейтін,Кім..

Сағынам сені бұрынғыдан да қаттырақ, Көңілімді көрсең – құлаған құздан ақ бұлақ! Күз желі ме екен, іздеді ме екен зарығып, Жапырағын жұлып, сабалап..

(Қазақстанға барғанда жазылған жыр)Жұңгода туып өскемін,Жұңғарды бетке-ап жеткемін.Сағынып келдім қалың ел,Бəрің де туыс, бауыр ең,Шегара бөлді..

Алатау асқақ қамалым,Жетісу салқын самалым.Аққұсқа мініп қалықтап,Ауылға қайтып барамын.Сағындым сені,Сағындым сені,Сағындым сені,Маралым.Естілмей..

Қасында тұрып сағынам,Қасыңнан кетсем неғылам.Екі елі менің жанымнан,Кетпеші жаным, жалынам.Ай туды алтын қасықтай,Аңсап бір күткен бақыттай.Қарайлай..

Сен әжеңе кеткелі шу азайды,Азайтумен тартқыздың-ау сазайды.Шекелесіп жататұғын сеніменШешең байғұс енді мені қажайды.Үйіміздің ұрлатқандай..

Күтетінің мені ылғи сенің мәлім,Менің де әлі сенсің ғой табынғаным.Түн жарымда келгенде арып-азыпҚойдың әкеп алдыма сары қазы– Сақтағанды жесін, –..

Кейде әкеңе ұқсайтын, Көңіліңді жықпайтын, Шын досымды сағындым.Мінездері – сұрапыл, Көңілдері – театр, Өлең қуған, жыр қуған, Арқаларын жын буған..

Жүрекке әкепСағыныш дертін жамайтын,Өтті ғой, міне,Күрсініспенен талай күн...Отты ұшқын шашқанЖанарың қайда?Сағындым...Шуаққа бөлеп,Күлімдеп дәйім..

Осылай да адам сағынады екен,Сағынады екен, Тәңірім!Жылауға себеп табылады екенЖүрекке жүрмей әмірің.Мүмкін екен ғой құлай сүюіңҚұлай сүюің..

«Сағынып алмай шығушы болма сапарға»Төлеген АйбергеновҚош келдің көктем,Қош келдің құстар,Қош келдің!Жапырақ бердің қайыңға мынау, дос бердің.Сағынып..

Қыран ең биік көктегі,Жаңылмас ешбір жолыңнан.Тағдырдың мынау неткені,Маңдайың тасқа соғылған.Соғылған емей немене,Көбейді жандар айыптар.Ұқсасаң..

Сағынып жүрмін,Ақ бұлттар көшкен тау жақты.Жусаны аңқып,Жұпарын шашқан аумақты.Сыңсыған орман,Сылдырап аққан бұлақтар,Азайтар еді-ау санама түскен..

Не болды,Білмей тұрмын елегізем,Түк таппай тұнжыраудың дерегінен.Бірдеме білдіре ме келешектен,Аларынан, яки, берерінен.Әйтеу...әйтеу асыққан арман..

Ойладым деп, сағындым, сарғайдым деп,Жүктедің-ау алдыма таудай міндет.Алып-ұшқан болмаса менде сезім,Сөзіңе сенбес едім.Қаңтар айым, жаңғырған жан..

Бала кезден биікке жаным құштар,Өзеніндей бойымда арын-күш бар.Мен жазықта сүрінсем, сүрінермін,Сонда-дағы шыңдарға үңілермін.Шыққан сайын шыңдарға..

Ақ шуда – бұлт көтерілді аспанға,Дөңгелеп күн Алатаудан асқанда.Əлде қайдан құмды құйып құтырды,Басын ұрып тауларға да тастарға.Жас шыбықтар желден..

Дала, дала сағынамын желіңді,Сағынамын еңбек сүйгіш еріңді.Шетсіз, шексіз жалтыраған айнадай,Сағынамын сенің шалқар көліңді.Бұлтсыз ашық ақ селеудей..

Егер сағынсаң мені,Серуенде бақта кеште.Күлкімді түсір еске,Жат жанмен кеңеспе.Саған арнап,Өлеңмен тігем кесте,Тек мені ал еске.Сағынышың..