Жидебай туралы Өлеңдер ✍️

Армысың,Ой соңында шарқ ұрғандаАқын жанын бесік болып тербеткен жер.Армысың,Ту биікке талпынғандаҚыран шабыттың қанатын серметкен жерАрмысың,Абай..

Армысың, Абай елі – Жидебайым,Тобықты Тоқтамыс пен Ер Мамайың.Қақ жарған қара қылды билер өткен,Атанған Әулие ата Кеңгірбайың.Асуы Күшікбайдың жақын..

Жапан дала.Жидебай – желі улеген,...Тайсақтадым жұртыңа келуге мен.Желең шапан үстіңде, шықтың сыртқа,Бір сен үшін тіпті жат өлу деген.Мәңгі-бақи..

Абай ата, келе алман күнде саған, Саған шақпай мұңымды кімге шағам? Көресісін түгелдей көріп болмай Күтіп тұрған көрге де кірмес адам.Жерден сырлас..

Әлемнен!Жұлдыз көзі саған ауған,Әр елден: Куба, Ласс, жаңа Алаудан.Аңызақ африканың аптабынан,Материктен – май қары жаңа жауған:Тайгалардан тамаша..

Жалына жүйрік жырдың жармасқалы,Жанымның жарқ-жұрқ етіп алдаспаны.«Туғанда дүние есігін ашқан өлең...»Мен саған жетіп едім жалғасқалы.Талабым тәрік..