Кернеу туралы Өлеңдер ✍️

Ыза бойды кернесе,Санаға ырық бермесе,Көздің алды тұман боп,Ақиқатты көрмесе,Кеткенше жұрт мезі боп,Ақылға кел тезірек!Күйік ішті тырнаса,Байыз тауып..

Кей уақыт көкірегімді өлең кернеп,Кетеді жыр қанатын сермеп-сермеп.Мен бірге қанат қағам соныменен,Отырам жас көңілді жырмен тербеп.

Көкіректі кернейді кермек шерім,Адалдығың, пәктігің – жөргек сенің.Дәрменсізбін, сұлу ең сүдіні ерек,Көгілдірі тәрізді өр Көкшенің.Қиянатты жолыңа..

Кеуде кернеген,Ырық бермегенҚуаныштар басымнан өттi талай.Жүрiп жолменен,Тұрып көлденең,Қаза менен қайғы-мұң жеттi қалай?…

Көкірегімді бір сиқыр үн кернеді,үн кернеткенкүндер ме, түндер ме еді.Жаратқан-аубұл өмір неге қысқа,күліп, яжылап мен үлгермедім.